Dolors Aleu Riera
, nada en
Barcelona
o
7 de abril
de
1857
e finada na mesma cidade o
18 de febreiro
de
1913
, foi unha medica espanola, a primeira muller licenciada en
Medicina
e
Cirurxia
de Espana, en 1882, e a segunda en obter o titulo de doutora.
[
1
]
[
2
]
[
3
]
Dolores Aleu no seu despacho.
Filla unica da familia Aleu e Riera, comezou os estudos de
Medicina
na Facultade de Medicina da Universidade de Barcelona, en setembro de
1874
[
4
]
, finalizandoos en
1879
. Non puido facer o exame de licenciatura ata tres anos despois, cando lle concederon o permiso para presentarse, o 4 de abril de 1882, examinandose o 19 de xuno dese mesmo ano e obtendo o aprobado con nota de excelente.
Doutorouse en
Madrid
o
8 de outubro
de
1882
, catro dias despois de que o fixera
Martina Castells Ballespi
(1852-1884). Titulou a sua tese de doutoramento como "
De la necesidad de encaminar por nueva senda la educacion higienico-moral de la mujer
".
[
2
]
Posteriormente se especializou en
Xinecoloxia
e
Pediatria
.
Dolors Aleu foi a unica que exerceu a sua profesion das tres primeiras mulleres que estudaron medicina en Espana, e as tres catalas. Tivo consulta aberta en Barcelona durante 25 anos. Non foi asi con Martina Castells, que morreu antes de poder exercer, nin con
Elena Maseras
(1853-1905), que se dedicou o ensino.
Durante o seu exercicio profesional foi tamen profesora de
hixiene domestica
na Academia para a Ilustracion da Muller, en Barcelona.
Portada da sua tese.
Tamen escribiu alguns textos de caracter divulgativo, dirixidos a mellorar a calidade de vida das mulleres, especialmente no eido da
maternidade
, como "
Consellos a unha nai sobre o rexime, limpeza, vestidos, sono, exercicio e entretemento dos meninos
". Nos seus escritos criticaba, entre outros aspectos, as obrigas que as normas morais e esteticas da epoca imponian as mulleres sobre a forma de vestir: "
A peza de roupa que mais dano causa no corpo da muller e o
corse
. Levase moi apertado, para aumentar a delgadez do corpo. ¡Como se o delgado fose equivalente do fermoso!
". Recollia tamen a confesion dalgunha das suas pacientes, que levaban anos enfermas sen acudir o medico, de que deixarian pasar mais anos se non tivesen ocasion de consultarse cunha muller.
Casou en
1883
con Camilo Cuyas Marti, axente de bolsa barcelones, e tivo dous fillos, Juan e Camilo.
Morreu o 18 de febreiro de 1913, a idade de 56 anos.