Kamala Harris
(
utspr.
: [?k?ːm?l? ?hæ??s], likernoch: "
kaa
-muh-luh
her
-ris"; folut:
Kamala Devi Harris
;
Oakland
,
20 oktober
1964
) is in
Amerikaansk
abbekate
en
politika
, dy't yn
2021
de earste
froulike
, earste
Afro-Amerikaanske
en earste
Sudaziatyske
fise-presidint
fan 'e
Feriene Steaten
waard. Se is fan mingd
Jamaikaansk
-
Yndiaask
komof
en wie earder
ofsier fan justysje
fan
San Francisco
en
prokureur-generaal
fan
Kalifornje
. Yn
2017
waard se yn 'e
Amerikaanske Senaat
keazen. By de
foarferkiezings
fan 'e
Demokratyske Partij
foar de
Amerikaanske presidintsferkiezings
fan
2020
stelde Harris harsels yn
2019
kandidaat foar it
presidintskip
. Dermei wun se bekendheid, mar se moast lykwols al rillegau ofheakje om't se net folle fan 'e Demokratyske kiezers efter har wist te krijen. Yn
augustus
2020
makke de Demokratyske presidintskandidaat
Joe Biden
bekend dat er Harris frege hie syn
running mate
(fise-presidintskandidaat) te wurden. By de ferkiezings fan
3 novimber
bliek nei in neiltsjebitend spannende pear dagen om 'e stimmen te tellen, dat Biden en Harris de sittende presidint
Donald Trump
en syn fise-presidint
Mike Pence
mei oermacht ferslein hiene.
Harris waard yn
1964
berne
yn
Oakland
, yn 'e
Amerikaanske steat
Kalifornje
, as de
dochter
fan
Donald J. Harris
, in
studint
ekonomy
dy't yn
1961
ut
Jamaika
nei de
Feriene Steaten
ta
emigrearre
wie, en dy syn
frou
Shyamala Gopalan
, in studinte
endokrinology
dy't yn
1960
oerkommen wie ut
Yndia
. Har
alden
metten inoar doe't se beiden studearren oan 'e
Universiteit fan Kalifornje, Berkeley
yn
Berkeley
. Har heit is anno
2020
in
emeritus
-
heechlearaar
ekonomy oan 'e
Universiteit fan Stanford
, en har mem is in foaroansteand
boarstkankerspesjaliste
. Harris is oan har heitekant fan
etnysk
Jamaikaansk-Kreoalsk
komof
, en oan har memmekant fan etnysk
Tamylsk
komof. Se identifisearret as sawol
Afro-Amerikaansk
as
Sudaziatysk
. Se hat in jongere
suster
,
Maya Harris
.
Harris waard
grutbrocht
yn Berkeley, yn in
buert
yn 'e
wyk
West Berkeley
mei in fierhinne
swarte
befolking
. Doe't se foar it earst nei de
beukerskoalle
gie, waard se
yn 'e bus
nei in
skoalle
yn in oare wyk brocht yn it ramt fan 'e bestriding fan
rasseskieding
yn it
underwiis
. Yn
religieus
opsjoch waard se sawol grutbrocht as lid fan in Afro-Amerikaanske
baptistyske
tsjerke
, as fan in
hindoetimpel
. Yn 'e hus waard inkeld
Ingelsk
sprutsen, en fan gefolgen ferstiet Harris de
memmetaal
fan har mem, it
Tamylsk
, mar in bytsje. Har aldelju
skieden
yn
1971
, doe't se san jier wie. Neitiid wennen Harris en har jongere suster by harren mem yn, en besochten se yn 'e
wykeinen
harren heit, dy't him nei wenjen sette yn
Palo Alto
. De
bern
fan 'e
buorlju
dere mochten net mei harren
boartsje
om't Harris en har suster
swart
wiene.
Yn
1976
, doe't Harris tolve jier wie,
ferfearen
sy en Maya mei harren mem nei
Montreal
, yn 'e
Kanadeeske
provinsje
Kebek
, der't Shyamala Gopalan in
baan
oannaam as undersykster by it
Joadsk Algemien Sikehus
, wylst se ek les joech oan 'e
McGill Universiteit
. Harris folge sadwaande
fuortset underwiis
oan 'e Westmount High School yn
Westmount (Kebek)
, der't se yn
1981
slagge foar har
eineksamens
. Se learde dernei fierder oan 'e
Howard Universiteit
, in
histoarysk swarte universiteit
yn
Washington, D.C.
Yn dy tiid run se
staazje
as meiwurkster op 'e
postkeamer
foar
Alan Cranston
, in
senator
ut Kalifornje. Yn
1986
studearre se of mei in dubele
bachelortitel
yn
politikology
en
ekonomy
. Dernei studearre se
rjochten
oan 'e
Universiteit fan Kalifornje, Hastings Kolleezje fan Rjochten
en behelle yn
1989
har
masterskip yn 'e rjochten
, wernei't se yn
juny
1990
talitten waard ta de Kalifornyske
Oarder fan Abbekaten
.
Fuort neitiid waard Harris oannommen troch it
Iepenbier Ministearje
yn
Alameda County
as pleatsferfangend
ofsier fan justysje
. Yn
1994
gie se der mei
ferlof
om te tsjinjen as lid fan 'e Kalifornyske Beropskommisje Wurkleazensfersekering en letter ek fan 'e Kalifornysk Kommisje oangeande Medyske Help. Yn dy beide posysjes waard se beneamd troch
Willie Brown
, de
foarsitter
fan 'e Steatsassimblee (it Hus fan Offurdigen fan Kalifornje), mei wa't se op dat stuit in
romantyske
relaasje
hie.
Yn
febrewaris
1998
waard Harris troch
Terrence Hallinan
, de ofsier fan justysje fan it
distrikt
San Francisco
, oannommen as assistint-ofsier fan justysje. Se krige foech oer
strafsaken
en wie persoanlik belutsen by de ferfolging fan
fertochten
fan
dieverij
,
ynbraak
,
ferkrefting
en
moard
. Begjin
2000
kaam Harris yn konflikt mei Hallinan syn assistint
Darrell Salomon
, de betinker fan it saneamd Foarstel 21, dat ynhold dat
minderjierrige
fertochten tenei as
mearderjierrigen
berjochte wurde moasten. Fan gefolgen krige Harris oar wurk taparte, wat delkaam op in
de facto
weromsetting yn rang. Derop naam se
untslach
. Yn
augustus
2000
waard se oannommen troch de ofsier fan justysje fan 'e
sted
San Francisco,
Louise Renne
, as haad fan 'e Difyzje Gesins- en Bernetsjinsten. Yn dy funksje joech Harris lieding oan 'e ferfolging fan fertochten fan
bernemishanneling
,
bernemisbruk
en
berneferwaarleazging
.
Yn
2002
fette Harris it plan op om har by de
ferkiezings
yn San Francisco fan
2003
kandidaat te stellen foar de funksje fan ofsier fan justysje (dat yn 'e Feriene Steaten in keazen amt is), en sa har alde baas Hallinan under fuotten te heljen. Derta begun se op systematyske wize stipe op te bouwen en
jild
yn te sammeljen. Se wist fan it Sintraal Komitee fan 'e
Demokratyske Partij
yn Kalifornje (der't u.o.
senator
Dianne Feinstein
en de
fraksjefoarsitter
yn it
Amerikaanske Hus fan Offurdigen
Nancy Pelosi
lid fan wiene) dien te krijen dat dat net syn stipe utsprekke soe foar de sittende ofsier fan justysje Hallinan.
Nettsjinsteande it feit dat Harris troch de Kommisje oangeande
Etyk
beboete
waard om't se oer it maksimumbedrach hinne gien wie dat se oan har kampanje utjaan mocht, en Hallinan politike skea oprun troch
in heechoprinnend konflikt
mei it
San Francisco Police Department
, behellen se allebeide genoch stimmen om troch te gean nei de twadde omgong fan 'e ferkiezings. Yn 'e
ferkiezingskampanje
foel Hallinan benammen Harris as persoan oan, wylst sy har oanfallen talei op syn (neffens har undermjitske) prestaasjes as ofsier fan justysje. Ek woe se hawwe dat er yn syn organisaasje lju befoardere sunder derby ut te gean fan
fertsjinste
, en dat er beskuldigings fan misdragings fan ofsieren fan justysje yn 'e dofpot stoppe hie. Uteinlik wun se de ferkiezings mei 56% fan 'e stimmen.
As ofsier fan justysje fan San Francisco urf Harris it feroardielingspersintaazje fan Hallinan, doe't se it
amt
yn
2004
fan him oernaam, dat 50% bedroech. Under har bewald gie dat stadich omheech nei 76% yn
2009
. Under har kampanje hie Harris unthjitten dat se as ofsier fan justysje nea de
deastraf
easkje soe. Yn
april
2004
waard
plysjeman
Isaac Espinoza
deasketten
by de utoefening fan syn wurk. It plysje
fakbun
fan San Francisco woe dernei dat Harris dochs de deastraf easkje soe foar syn
moardner
, en Harris har wegering soarge foar in protte
lulkens
. Op Espinoza syn
begraffenis
stie senator Dianne Feinstein der yn in
taspraak
by Harris, dy't op 'e earste rige siet, op oan om 'e deastraf te easkjen foar Espinoza syn moardner, wat har in
steande ovaasje
opsmiet fan 'e twatuzen oanwezige plysjeminsken. Nettsjinsteande druk fan alle kanten hold Harris lykwols foet by stik. Ut
opinypeilings
die bliken dat 70% fan 'e kiezers it mei har iens wie en 22% net.
Harris rjochte ek in spesjale ienheid op foar de ferfolging fan fertochten fan
haatmisdriuwen
, dy't him yn it bysunder talizze moast op it oanpakken fan haatmisdriuwen tsjin
homoseksuele
,
lesbyske
,
biseksuele
en
transseksuele
bern
en
jongerein
yn
underwiisynstellings
. Yn
2007
wie se mei u.o. steatsoffurdige
Mark Leno
,
plysjekommissaris
Heather Fong
en
boargemaster
Gavin Newsom
belutsen by it ferbieden fan
wapenshows
yn San Francisco, dy't neffens harren direkt bydroegen oan it oanboazjende probleem fan
fjoerwapenrelatearre
misdriuwen
yn 'e sted. Datselde jiers waard se werkeazen by ferkiezings sunder tsjinkandidaat.
Op
12 novimber
2008
stelde Harris har kandidaat foar it amt fan
prokureur-generaal
fan Kalifornje. (Yn it Amerikaanske politike systeem is dat in funksje dy't oerienkomt mei dy fan
minister
fan Justysje yn oare lannen.) Derfoar krige se stipe fan 'e beide senators fan Kalifornje, Dianne Feinstein en Barbara Boxer,
foarsitter
fan it Amerikaanske Hus fan Offurdigen Nancy Pelosi en de boargemasters fan ferskate grutte steden yn Kalifornje. Yn 'e foarferkiezing fan 'e Demokratyske Partij, op
8 juny
2010
fersloech se twa oare kandidaten,
Alberto Torrico
en
Chris Kelly
.
Yn 'e algemiene ferkiezing, op
2 novimber
, naam se it op tsjin 'e
Republikein
Steve Cooley
, de ofsier fan justysje fan
Los Angeles County
. Dy juns rop Cooley de oerwinning al ut, mar de
stimbiljetten
dy't oer de
post
ynstjoerd wiene, moasten doe nocht teld wurde. Dat wie in lang proses, en doe't Harris op
24 novimber
in foarsprong opboud hie fan goed 55.000 stimmen, moast Cooley belies jaan. Op
3 jannewaris
2011
waard Harris ynsward as de earste frou fan Afro-Amerikaansk komof en de earste frou fan Sudaziatysk komof dy't prokureur-generaal fan Kalifornje waard. By de ferkiezings fan
4 novimber
2014
wun Harris mei 57,5% fan 'e stimmen tsjin 42,5% foar har Republikeinske tsjinstanner
Ronald Gold
in twadde termyn as prokureur-generaal.
As prokureur-generaal stelde Harris yn Kalifornje strange
bestraffings
yn foar
aldelju
mei bern fan skoalgeande leeftyd dy't oanhaldend
skoaltsjeskulen
, as dy aldelju net meiwurkje woene oan it wer op skoalle krijen fan harren bern. Op it med fan 'e
wetshanthavening
krewearre Harris om behalven
rasisme
ek ymplisite
foaroardielen
dy't by de
plysje
libben tsjin leden fan
etnyske
minderheden
ut te bannen. Yn
2015
makke se fan Kalifornje de earste Amerikaanske steat der't alle plysjeminsken ferplichte in filmjende
bodycam
by har drage moasten under it wurk. Yn
2016
stelde se in offisjeel undersyk yn nei de praktiken by it
Bakersfield Police Department
en it
Kern County Sheriff's Department
, twa plysjekorpsen dy't hieltyd wer yn it
nijs
kamen omreden fan
plysjegeweld
.
Nei't it
Amerikaansk Heechgerjochtshof
yn
juny
2013
in
wet
nei de foddekoer ferwiisd hie dy't yn
novimber
2008
troch de Kalifornyske kiezers oannommen wie om it
homohoulik
yn 'e steat unmooglik te meitsjen, ferklearre Harris de deis derop,
27 juny
, dat alle
countys
yn 'e steat fan doe of oan ek
homo's
en
lesbiennes
yn it
houlik
ferbine moasten. Op
28 juny
fierde se sels as
trou-amtner
it houlik ut fan Kristin Perry en Sandra Stier, de lesbiennes dy't
de saak
by de rjochter oanbrocht hiene.
Harris krige
krityk
op har beleid om't se, neffens heechlearaar rjochten
Lara Bazelon
"de letter fan 'e wet ta wapen makke om
unskuldich feroardiele persoanen
efter de traaljes te halden ynstee fan harren nije
rjochtsaken
ta te stean." Yn
2014
ferklearre
rjochter
Cormac J. Carney
de
deastraf
yn Kalifornje
ungrunwettich
op basis fan it ferbod (festlein yn it
Achtste Amendemint oan 'e Amerikaanske Grunwet
) op "wrede en ungewoane behanneling" der't de deastraf sunder utsundering mei mank gean soe troch (neffens Carney) "systematyske fertraging en dysfunksje". Harris, sels gjin foarstanner fan 'e deastraf, tekene der lykwols
heger berop
tsjin oan by in federale rjochtbank, dy't it mei har iens wie en de utspraak fan Carney weromdraaide.
Yn
2015
en
2016
beavensearre Harris
skikkings
fan
oaljemaatskippijen
Chevron
,
BP
,
ARCO
,
Phillips 66
en
ConocoPhillips
mei de steat Kalifornje dy't yn 'e tsientallen miljoenen
dollars
runen, omreden fan it fersaakjen fan harren plicht om better om oaljelekken te tinken. Yn 'e
simmer
fan
2016
gie
autoprodusint
Folkswein
akkoart mei bedrach fan
$
14,7 miljard om
skeaclaims
foar it
sjoemelsoftwareskandaal
mei de steat Kalifornje te skikken.
Doe't
senator
Barbara Boxer
, nei 24 jier de steat Kalifornje yn 'e
Amerikaanske Senaat
fertsjintwurdige te hawwen, oankundige dat se oan 'e ein fan har rinnende termyn, yn
2016
, ophalde soe, makke Harris op
13 jannewaris
2015
bekend dat sy har kandidaat stelde foar de senaatssit fan Boxer. Yn
febrewaris
2016
krige se de stipe fan 'e Demokratyske Partij fan Kalifornje en in fearnsjier letter ek fan
guverneur
Jerry Brown
. Yn 'e foarferkiezings, op
7 juny
, behelle Harris it earste plak mei 40% fan 'e stimmen. Yn 'e
algemiene ferkiezings
naam se it op tsjin in oare Demokrate,
Loretta Sanchez
(it wie de earste kear sunt
1914
dat der gjin Republikein meidie). Harris fersloech har rivale mei in oertsjugjende 60% fan 'e stimmen.
As senator spriek Harris har ut tsjin
it dekreet
fan 'e Republikeinske presidint
Donald Trump
om boargers fan in stikmannich
islamityske
lannen de tagong ta de Feriene Steaten te untsizzen. Se hie
krityk
op 'e oanstellings fan
Betsy DeVos
as
minister
fan
Underwiis
en
Jeff Sessions
as
minister
fan
Justysje
en stimde tsjin 'e befestigings fan rjochters
Neil Gorsuch
(yn
2017
),
Brett Kavanaugh
(yn
2018
) en
Amy Coney Barret
(yn
2020
) as nije leden fan it
Amerikaansk Heechgerjochtshof
. Har eftergrun as ofsier fan justysje bliek ut har skerpe underfreging fan
Rod Rosenstein
, de
underminister
fan Justysje, en letter ek fan Sessions sels, oer harren rol yn it
untslach
troch Trump fan
FBI
-
direkteur
James Comey
.
Yn
jannewaris
2018
waard Harris oansteld as lid fan 'e Senaatskommisje foar Juridyske Saken nei't har amtsgenoat
Al Franken
omreden fan syn ymplikaasje yn it
MeToo-skandaal
opstappe moatten hie. Letter dyselde moanne kaam se yn it nijs doe't se minister fan Thuslanbefeiliging
Kristjen Nielsen
befrege oer de befoardieling, troch it regear-Trump, fan
ymmigranten
ut
Noarwegen
, en Nielsen har bewearing dat se net wist dat Noarwegen in lan mei in yn grutte mearderheid
blanke
befolking
is. Yn
april
en
maaie
wie Harris belutsen by de underfreging fan
Facebook
-oprjochter
Mark Zuckerberg
oer it
Facebook-Cambridge Analytica-dataskandaal
, werby't de
privacy
fan 87 miljoen Facebook-brukers geweld oandien wie.
Yn
maaie
2018
die him ek in nije konfrontaasje foar tusken Harris en minister Nielsen oer it
famyljeskiedingsbelied fan it regear-Trump
, werby't
minderjierrige
bern fan
asylsikers
by de alden weihelle en under minne omstannichheden yn
koaien
opsletten waarden. Nei't se yn
juny
in detinsjesintrum yn
San Diego
besocht hie der't sokke bern festholden waarden, easke Harris it untslach fan Nielsen. Yn
oktober
2018
wie Harris ien fan 'e doelwiten fan 'e
net-ofgiene bombrieven
dy't doe nei ferskate politike tsjinstanners fan Trump ferstjoerd waarden. Yn
maaie
2019
easke Harris it oftreden fan minister fan Jusysje
Bill Barr
, nei't dy besocht hie it
Mueller-raport
oer it
Oekraineskandaal
sa te behimmeljen dat presidint Trump der it geunstichst ut sprong. Yn
jannewaris
2020
stimde Harris foar de
ofsetting fan Donald Trump
as presidint fan 'e Feriene Steaten omreden fan syn
korrupsje
dy't bliken die ut it undersyk troch spesjale oanklager
Robert Mueller
nei it Oekraineskandaal.
Foarofgeande oan 'e foarferkiezings foar de
Amerikaanske presidintsferkiezings
fan
2020
waard Harris beskoge as ien fan 'e wichtichste gadingmakkers om 'e presidintskandidaat foar de
Demokratyske Partij
te wurden. It wie dan ek gjin ferrassing doe't se har op
21 jannewaris
2019
kandidaat stelde. Yn it earste ferkiezingsdebat fan 'e Demokratyske Partij soarge Harris foar opsjen doe't se in oare kandidaat, de eardere
fise-presidint
Joe Biden
, oanfoel om't dy yn it
ferline
in tsjinstanner west hie fan 'e ferplichte desegregaasje fan it underwiis troch
learlingen
mei bussen nei skoallen yn oare wiken te ferfieren. Harris makke bekend dat sysels ien fan 'e bern west hie dy't op deistige basis yn sa'n bus siet. Sels waard Harris oanfallen troch ferskate oare Demokratyske kandidaten oangeande har ferline as ofsier fan justysje. Fral har ferdigening fan 'e deastraf yn it Kalifornyske rjochtssysteem yn
2014
loek in protte krityk. Doe't se moannen lang net fierder kaam as in pear persint oanhing under Demokratyske kiezers, loek Harris har op
3 desimber
2019
fanwegen in tekoart oan kampanjefinansiering werom as kandidaat, noch foar't der yn 'e foarferkiezings ek mar ien stim utbrocht wie.
Uteinlik waarden de Demokratyske foarferkiezings wun troch
Joe Biden
, waans sukses ein
febrewaris
2020
begun mei in ferpletterjende oerwinning yn 'e foarferkiezing yn
Sud-Karolina
. Op
11 augustus
2020
makke Biden bekend dat er Kamala Harris frege hie om syn
running mate
te wurden en dermei de Demokratyske kandidate foar it fise-presidintskip fan 'e Feriene Steaten. By de algemiene ferkiezings op
3 novimber
fersloegen Biden en Harris de sitten Republikeinske presidint
Donald Trump
en fise-presidint
Mike Pence
mei in romme marzje fan mear as 7 miljoen stimmen en 70
kiesmannen
yn it
Elektoraal Kolleezje
.
De ferkiezing wie lykwols neiltsjebitende spannend om't de utslach mar sa tergjende stadich binnenkaam. Fanwegen
de wraldwide pandemy
fan it
koroanafirus
hiene in utsunderlike protte minsken harren stim oer de
post
utbrocht, en om't Trump syn oanhingers dat untpraat hie, wiene dy stimmen yn oergrutte mearderheid utbrocht troch Demokraten. Sadwaande liek it op 'e ferkiezingsjun, doe't earst de stimmen teld waarden dy't dy deis yn persoan utbrocht wiene, wol as oft Trump en Pence wun hiene, mar neigeraden dat men uteinsette mei it tellen fan 'e poststimmen, runen Biden en Harris it ferskil gau yn. Se wisten de mearderheid fan 'e stimmen te winnen yn fiif steaten der't Trump
yn 2016
noch wun hie:
Arizona
,
Georgia
,
Michigan
,
Pennsylvania
en
Wisconsin
.
Hoewol't Trump en syn oanhingers wegeren om harren ferlies ta te jaan en nei ferrin fan tiid op hieltyd minder demokratyske wize besochten de utslach fan 'e ferkiezings te feroarjen, stimde it
Elektoraal Kolleezje
op
14 desimber
persiis sa't de utslach west hie, mei 232 stimmen foar Trump en Pence, en 302 foar Biden en Harris. Dermei wie de utslach definityf. Mei syn praat oer
stimbusfraude
undergroef Trump moedwillich it
fertrouwen
fan it Amerikaanske
elektoraat
yn it ferkiezingssysteem; dat kaam de Republikeinen djoer te stean doe't it mei late ta de Demokratyske oerwinning yn 'e ferkiezings foar de
Amerikaanske Senaat
dy't op
5 jannewaris
2021
yn 'e steat
Georgia
holden waarden. De Demokraten krigen dertroch in nipte mearderheid yn 'e Senaat yn 'e hannen, fan 50 sitten tsjin 50 sitten, werby't Harris, dy't as fise-presidinte ek
foarsitter
fan 'e Senaat waard, de 51e en beslissende stim hie.
Op
20 jannewaris
waarden Biden en Harris
ynaugurearre
as presidint en fise-presidint fan 'e Feriene Steaten by in
seremoanje
dy't plakfun yn it skaad fan 'e
Bestoarming fan it Amerikaanske Kapitoal
. Derby wie op
6 jannewaris
in
breinroere
kliber Trump-oanhingers dy't troch de presidint sels opstokele wie, it
Amerikaanske Kapitoal
binnenkrongen op 'e siik nei "ferrieders", yn wat neitiid algemien omskreaun waard as in gefal fan
terrorisme
. Trump wegere de ynauguraasje fan syn opfolger by te wenjen, dat it utgeande regear waard by de plechtichheid fertsjintwurdige troch Harris har foargonger, fise-presidint Mike Pence. Mei har ynswarring waard Harris de earste
froulike
, de earste
Afro-Amerikaanske
en de earste
Sudaziatyske
fise-presidint yn 'e skiednis fan 'e Feriene Steaten.
Harris
troude
op
22 augustus
2014
yn
Santa Barbara
mei
abbekaat
Douglas Emhoff
. Dermei waard se op slach
styfmem
fan 'e beide
bern
fan Emhoff ut in earder
houlik
. Anno
2019
waard it
fermogen
fan Harris en Emhoff rusd op sa'n
$
5,8 miljoen.
De jongere suster fan Harris,
Maya
, is anno
2020
polityk analiste foar de
tillefyzjestjoerder
MSNBC
. Hja is troud mei de foaroansteande abbekaat
Tony West
. Har dochter (Harris har
muoikesizzer
)
Meena Harris
is de oprjochtster fan 'e Phenomenal Women Action Campaign.
Harris is in lid fan 'e Third Baptist Church of
San Francisco
, in
gemeente
fan 'e
Amerikaanske Baptistyske Tsjerken FSA
. Se hat in
boek
oer it Amerikaanske
rjochtssysteem
skreaun (
Smart of Crime: A Career Prosecutor's Plan to Make Us Safer
,
2009
), in
autobiografy
(
The Truths We Hold: An American Journey
,
2019
) en in
berneboek
(
Superheroes Are Everywhere
,
2019
).