Wikipedia, Entziklopedia askea
Intsumisioa
lege
jakin bat betetzeari uko egitea da, eta, zentzu hertsian, nahitaezko
soldadutzari
uko egitea.
[1]
Derrigorrezko zerbitzu militarrean parte hartzeari uko egiten diona intsumiso gisa definitu izan da, nahiz eta beste intsumisio modu batzuk ere badauden, hala nola,
intsumisio fiskala
, ezarritako
osasun arauak betetzeko erresistentzia
, eta abar.
[2]
Intsumisioa
desobedientzia zibilaren
modu bat da, eta horren arrazoiak askotarikoak dira: filosofikoak, politikoak, bakezaleak, antimilitaristak, erlijiosoak, naturistak edo etikoak.
Intsumisio militarrak soldadutza derrigorrezkoa den herrialdeetan
kartzela zigorrak
dakartza. Herrialde horietako batzuetan
ordezko gizarte-zerbitzu
bat dago: hala ere, intsumiso askok batzuetan hor parte hartzeari uko egiten diote.
Hego Euskal Herrian
eta
Espainian
, mugimendua oihartzun handia izan zuen: milaka gaztek ezetz esan zioten soldaduska egiteari, horietako askok intsumisioaren bidea hartuz. Ehunka gazte kartzelan sartu zituzten, eta hainbat euskal erakunde publikok mugimenduari euren sostengua aurkeztu zioten.
[3]
[4]