Кл?чн?к (!) ? знак прыпынку , як? выконвае ?нтанацыйна-экспрэс??ную ? адасабляльную функцы?, став?цца ? канцы сказа для выражэння здз??лення, прызыву, моцнага пачуцця, хвалявання ? таму падобнага. Кл?чн?к став?цца ? канцы простага ? складанага сказа?, як?я выма?ляюцца з кл?чнай ?нтанацыяй: Эх, ? прывабныя стаяць летн?я дзяньк?! (?. Навуменка). Кл?чн?к став?цца пасля зваротка?, як?я стаяць у пачатку або ? канцы сказа, пасля выкл?чн?ка? ? гукапераймання?, што стаяць у пачатку, у сярэдз?не ц? ? канцы сказа, кал? гэтыя словы выма?ляюцца з кл?чнай ?нтанацыяй: П?л?пчык! Няс? з ?стопк?, што там ёсць у нас. Людзям час да?но снедаць (М. Лынько?). Кл?чн?к став?цца ? канцы сло? ? сказа?, як?м? эмацыянальна перадаюцца прыв?танн?, разв?танн?, в?ншаванн?, пажаданн?, закл?к? ? ?нш.: Ус?м народам ? м?р ? шчасце! (А. Астрэйка). Кл?чн?к можа став?цца ? дужках для выражэння эмацыянальных аднос?н да зместу выказвання: Сцэна (дадатковая), якая падвешана (!) над звычайнай сцэнай, важыць зно? жа н? многа н? мала ? сорак пяць тон... (А. Вас?лев?ч).