Sor Geoffrey Ingram Taylor OM FRS FRSE (7 Mart 1886- 27 Haziran 1975) akı?kan dinami?i ve dalga teorisinde onemli bir yeri olan ?ngiliz fizikci ve matematikcidir. Biyograficisi ve o?rencisi olan George Batchelor onu bu yuzyılın (20.) en kayda de?er bilimcilerinden biri olarak tanımlamı?tır. ^{[4] [5] [6] [7] [8]}

Biyografi [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]

Taylor St. John’s Wood Londra’da do?du. Babası, Edward Ingram Taylor, sanatcıydı. Annesi, Margaret Boole, matematikci bir aileden (teyzesi Alicia Boole Stott ve buyukbabası George Boole ) geliyordu. Cocukken Kraliyet Kurumu Noel Derslerine katıldıktan sonra bilim onu buyulemi?ti ve boya ruloları ve yapı?kan bantlar kullanarak deneyler yaptı. Cambridge Trinity Kolejinde matematik okudu.

?lk ka?ıdı Young’ın cift yarık deneyinde zayıf ı?ık kaynaklarında bile fotonun aynı zamandaki ortalamasının birden az oldu?unu gosteren quanta uzerineydi. Bunun ardından ?ok dalgaları uzerindeki calı?ması ile Smith’s Odulu kazandı. 1910 yılında Trinity Universitesinde derne?e secildi ve ertesi yıl Dinamik Meteorolojisinde Reader olarak meteorolojiye atandı. Atmosferdeki turbulans uzerindeki calı?ması “Akı?kanlardaki turbulans hareketi” yayınlandı ve bununla 1915 yılında Adams Odulunu kazandı.

1913 yılında Taylor Buz Devriye gemisi Scotia’da bir meteorolog olarak gorev aldı. Buradaki gozlemleri daha sonraki calı?ması olan hava karı?ımının teorik modelinin temellerini olu?turdu. I. Dunya Sava?ı ba?ladı?ında bilgilerini hava aracı tasarımı, calı?ması ve pervane milleri uzerindeki stres gibi ?eylerde kullanmak uzere Farnborough ’taki Kraliyet Hava Aracı Fabrikasına gonderildi. Sadece arkasına yaslanıp bilim yapmakla kalmadı, ayrıca ucak kullanmayı ve para?ut atlaması yapmayı da o?rendi.

Sava?tan sonra Taylor Trinity’ye geri dondu ve okyanus co?rafyasında turbulans uygulamaları uzerinde calı?tı. Ayrıca donen akı?kandan gecen cisim problemi uzerinde de calı?tı. 1923 yılında Civanpercemi Ara?tırma Profesoru olarak Kraliyet Toplulu?u ara?tırma birli?ine atandı. Bu onun dort yıldır sevmeden yaptı?ı o?reniminin durmasına imkan tanıdı. Bu onun akı?kanlar mekani?i ve katı mekanikteki , sava? doneminde kristal malzemelerin deformasyonu uzerine yaptı?ı calı?malar da dahil olarak calı?malarını en geni? halde yaptı?ı donem oldu. Aynı zamanda hız dalgalanmalarına yeni istatistiksel yakla?ımı ile turbulans akı?ına buyuk katkıda bulunmu? oldu.

1934 yılında Taylor, yakla?ık olarak akranı olan Michael Polanyi ve Egon Orowan ile birlikte bicimlendirilebilir malzemelerin plastik deformasyonunun Vito Volterra ’nın 1905’te geli?tirdi?i dislokasyon teorisi ile acıklanabilece?ini fark ettiler. Kavraması katı mekani?in modern bilimini geli?tirmekte kritikti.

II. Dunya Sava?ı sırasında Taylor tekrar orduda hava ve sualtı patlama dalgalarını okuyarak patlama dalgalarının yayılması gibi problemlerde uzmanlık yaptı. 1944-1945’te ?ngiliz Heyetinden olarak Amerika Birle?ik Devleti Manhattan Projesi ’ne gonderildi. Los Alamos ’ta atomik silahların geli?imi icin ice do?ru patlama istikrarsızlık problemlerini cozmeye yardım etti.

Ayrıca 1944’te Kraliyet Toplulu?u tarafından ?ovalyelik ve Copley Madalyası kazanmı?tır.

Taylor, General Leslie Groves ’un Compania Tepesindeki, atı? tepesinin yakla?ık 32 km kuzeybatısında, gozlem test eden 10 ki?iden olu?an VIP listesinin bir parcası olarak 19 Temmuz 1945'te Trinity (nukleer test)yi temsil etti. Buckingham Pi teoremini ve yuksek foto?raf tekniklerinde patlama yarıcapı damgaları ve fiziksel olcek ta?ıyan, Life dergisinde yayınlanmı?, testleri kullanarak 1950'de patlamanın verimini tahmin etti?i iki ka?ıt yayınladı. Onun bu tahmini,22 kt, kabul edilen 20 kt ye oldukca yakın bir de?erdi.

Taylor sava?tan sonra da Havacılık Ara?tırma Komitesinde supersonik hava aracı geli?tirmede calı?ırken ara?tırmasına devam etti. 1952 yılında resmi olarak emekli olmasına ra?men calı?malarına sonraki yirmi yıl da devam etti. Basit ekipmanlar ile cozulebilecek sorunlar uzerinde yo?unla?tı. Bu viskozitenin ikinci katsayı olcumu icin buyuk bir geli?meyle sonuclandı. Taylor icinde ayrı olarak asılı gaz kabarcıkları olan sıkı?tırılamaz bir sıvı tasarladı. Genle?me sırasında sıvı icindeki gaz da?ılımı sıvının kesme viskozitesi sonucuydu. Boylelikle toplu viskozite kolaylıkla hesaplanabilirdi. Yaptı?ı obur calı?ma tuplerde boyuna da?ılım akı?ına, gozenekli yuzey hareketi boyunca ve sıvı dinami?ine dahildir.

Taylor’ın hayatına yon veren genellikle i?i olmu?tur. Onun hava ve sıvı hareketine a?ırı ilgisi ve tek hucreli deniz yaratıkları ve hava hareketi calı?maları sonucu yelken onun omur boyu a?kı olarak nitelendirildi. 1930 yılında ‘CQR’ capasına , hem daha guclu hem de daha kontrol edilebilir, davet edildi. Bu deniz ucakları da dahil olmak uzere tum kucuk araclar icin kullanılıyordu. ^[9]

Son ara?tırma ka?ıdı 1969 yılında, 83 ya?ındayken, yayınlandı. Bununla gok gurultulu elektrik aktivitelerine olan ilgisi elektrik alanları tarafından hareket ettirilen iletken sıvı jetleri olarak devam etti. Bu tur gozlenen koni ?eklindeki jetler Taylor konisi olarak adlandırıldı. Aynı yılda Taylor A. A. Griffith Madalyası ve Odulu aldı ve Liyakat Ni?anı kazandı. 1972 yılında felc gecirmesi sonucu i?ini bıraktı ve 1975 yılında Cambridge’de oldu.

Kaynakca [ de?i?tir | kayna?ı de?i?tir ]