Proza

Izvor: Wikipedija
Prijeđi na navigaciju Prijeđi na pretragu
Knji?evnost
Osnovni oblici
Osnovni ?anr
Mediji
Tehnike
Historija
Knji?evnost po jezicima i porijeklu
Rasprave


Proza je vrsta knji?evnosti koja ne slijedi predodređen na?in pisanja. Proza jednostavno ka?e ne?to bez poku?aja da uljep?a tj. koristi stilske figure. Proza naravno mo?e biti lijepa, ali ne zbog na?ina na koji je pisana nego zbog onoga ?to je re?eno. Romani pripadaju prozi. Roman je zapravo samo du?a pri?a napisana u proznom stilu. Jedan od prvih primjera romona u Evropi je " Don Kihot ". Puno ranije, na Bliskom Istoku se pojavljuju "Pri?e iz hiljadu i jedne no?i", ili ?ak ranije, u Aziji, nastaje pri?a "Tri Kraljevstva". Danas se prozu nalazimo u razli?itim oblicima. Filozofski, historijski i novinarski radovi, su također primjeri proznog stila.

Proza ( lat . proza oratio ? upravni, direktni govor) je na?in izra?avanja i pisanja koji obi?no nije metri?ki tako ?vrsto određen kao poezija ( stih , metrika , ritam , rima , akcenat ) [1] , te koji ima razli?ite funkcije u standardnom i knji?evnom jeziku . U standardnom jeziku upotrebljava se u svrhu svakida?njeg sporazumevanja, a u knji?evnom jeziku u diskurzivnim knji?evnim vrstama ( esej , rasprava , traktat i sl.), zatim u memoarskoj knji?evnosti , i, posebno nakon renesanse , u raznim epskim i dramskim formama. Mada u nekim grani?nim slu?ajevima proza mo?e da poprimi neka formalna obele?ja poezije ( ritmi?ka proza , poetski roman ), pa i njeno afektivno, emotivno i imaginativno dejstvo, proza i u svojim dotjeranijim oblicima ipak obi?no ima nagla?eniju referencijalnu i kognitivnu funkciju, te se u njenoj komunikaciji podrazumeva znatno neposrednija povezanost između opisivanog i opisanog. Krajnji stepen povezanosti između sadr?aja i njegovog iskaza postignut je u nau?noj prozi ? koja je zbog toga na najdonjoj lestvici interesovanja jednog teoreti?ara knji?evnosti .

Proza se pojavila ve? u najstarijim knji?evnim oblicima kao ?to su bajke i mitovi , a oduvek se koristi u napisima, ugovorima, pravni?kim tekstovima, hronikama i sl.

Proza je vrsta umetni?ke knji?evnosti gde su re?i u knji?evnim delima pre svega shva?ene preko njihovog direktnog, stvarnog zna?enja, za razliku od poezije kod koje se re?i organizuju na takav na?in da se razumevanje re?i usmerava u pravcu njihovih asocijacija koje nisu nu?no vezane za stvarna zna?enja re?i i u svetu realnosti.

Prozu karakteri?u slobodni stil pisanja koji, za razliku od poezije, ne sledi principe ritmike i rime. Za razliku od poezije koja se ostvaruje u stihovima, proza se ostvaruje punim smislenim re?enicama ?ije se zna?enje prihvata onako kakvo je njihovo stvarno zna?enje.

Obi?no se deli na pripovjednu , nau?nu i besjedni?ku prozu .

Pozadina [ uredi | uredi kod ]

Vođena je kriti?ka debata o konstrukciji proze: ?... razlika između stihova i proze je jasna, dok je razlika između poezije i proze nejasna”. [2] Proza u svojoj jednostavnosti i slobodno definisanoj strukturi ?iroko je prilagodljiva govornom dijalogu, ?injeni?nom diskursu, i tematskom i fikcijskom pisanju. Ona se sistematski proizvodi i objavljuje u okviru knji?evnosti , novinarstva (uklju?uju?i novine , ?asopise , i radiodifuziju ), enciklopedije , filmove , istoriju , filozofiju , zakon , i u skoro svim formama i procesima u kojima je neophodna ljudska komunikacija.

Etimologija [ uredi | uredi kod ]

Re? ?proza” se prvi put pojavila u engleskom jeziku u 14. veku. Ona je izvedena iz starofrancuske re?i prose , koji je formirana iz latinskog izraza prosa oratio (doslovno, neposredan ili direktan govor). [3]

Poreklo [ uredi | uredi kod ]

Isak Njutn je u Hronologiji drevnih kraljevstava pisao ? Gr?ka antika je puna poetskih fikcija, zato ?to Grci nisu pisali u prozi, pre azijskog osvajanja Persijanca Kira Velikog . Zatim su Ferekid sa Sirosa i Kadm iz Mileta uveli pisanje u prozi.” [4] Vebsajt Prose , između ostalog pi?e ?Naravno, Njutn nije otkrio nikakav zakon lingvisti?ke prirode koji uslovljava da bez obzira na to koliko je slobodna forma, spontan ili nestrukturiran knji?evni izraz, uvek ?e sadr?ati poetske elemente, ba? kao ?to nejonizovani elementi uvek sadr?e elektrone; najbolja proza sadr?i najve?i poetski sadr?aj nastao najmanjim poetskim naporom.” [5]

Struktura [ uredi | uredi kod ]

Prozi nedostaje formalnija metri?ka struktura stihova koja se mo?e na?i u tradicionalnoj poeziji . Proza se sastoji od punih gramati?kih re?enica, koje zatim sa?injavaju paragrafe pri ?emu se ne vodi pa?nja o estetskoj privla?nosti, dok poezija obi?no sadr?i metri?ku i/ili rimsku shemu. Neki prozni radovi sadr?e tragove metri?ke strukture ili versifikacije i svesnu me?avinu dva knji?evna formata poznatu kao prozna poezija . Stih se smatra da je vi?e sistemati?an ili dosledan datoj formuli, dok proza u ve?oj meri odra?ava obi?an (?esto konverzacioni) govor. Po ovom pitanju, Semjuel Tejlor Kolrid? je ?aljivo zahtevao da novi pesnici trebaju da znaju ?definicije proze i poezije; to jest, prozna-re?i u njihovom najboljem redosledu; najbolje re?i poezije u svom najboljem redu”. [6]

Mesje ?ordan ze tra?io da tekst ne bude napisan ni kao stihovi, ni kao proza. Filozofski majstor je odgovorio nema drugog na?ina da se osoba izrazi nego putem proze ili stihova, iz jednostavnog razloga ?to sve ?to nije proza predstavlja stihove, i sve ?to nisu stihovi je proza. Molijer , Le Bourgeois Gentilhomme [7]

?Dakle, u vezi s pomenutom definicijom, mo?e se re?i da je ?razmi?ljanje prevođenje proznih ideja bez pomagala” po?to ideje (u mozgu) ne prate bilo kakvu metri?ku kompoziciju.” [8]

... Verujem da pri?a mo?e biti uni?tena pogre?nim ritmom u re?enici - naro?ito ako se to dogodi na kraju - ili gre?kom u paragrafu, ?ak i interpunkcijom. Henri D?ejms je maestro ta?ke-zareza. Hemingvej je prvoklasni formira? paragrafa. Sa ta?ke gledi?ta sluha, Vird?inija Vulf nikad nije napisala lo?u re?enicu. Ja ne ka?em da ja uspe?no praktikujem ono ?to propovedam. Ja se trudim, i to je sve. [9]

Tipovi [ uredi | uredi kod ]

Vidi takođe: Tipovi proze

Postoje mnogi tipovi proze, među kojima su nefikciona proza , herojska proza , [10] prozna poema , [11] polifonska proza , aliterativna proza , prozna fikcija , i seoska proza i ruskoj knji?evnosti . [12] Prozna poema je kompozicija u prozi koja ima neke od kvaliteta poeme. [13]

Mnoge forme kreativnog ili knji?evnog pisanja koriste prozu, uklju?uju?i novele i krake pri?e. Pisac Truman Kapote je smatrao da je kratka pri?a ?najte?i i disciplinovaniji oblik proznog pisanja”. [9]

Reprezentativni ?anrovi proze [ uredi | uredi kod ]

Biografija [ uredi | uredi kod ]

Biografija je knji?evni ?anr koji opisuje ?ivot neke istaknute li?nosti, stvarne ili izmi?ljene. Kad bi biografija samo navodila mesta i datume rođenja i smrti, ?kolovanja, poslovne i porodi?ne događaje, bio bi to ?ivotopis , ali biografije zadiru dublje, pi?u o ljudskim motivima, vrlinama i manama, problemima i kako su se ljudi nosili sa njima, ose?ajima. Tako ne?ija biografija mo?e biti drama , a mo?e biti i komedija , mo?e biti pou?na, a ako je suvoparna i previ?e li?i na ?ivotopis - dosadna. Cilj biografije je da celovito prika?e ?ivot izabrane osobe, da odgonetne i do?ara njen karakter, da uspostavi vremenski sled događaja i aktivnosti u koje je osoba bila uklju?ena, kao i da oslika dru?tvene prilike koje su okru?ivale njen ?ivot. [14] [15]

Biografija nije samo rekonstrukcija ?injenica vezanih za ?ivot li?nosti o kojoj se govori, kao ?to su poreklo, rođenje, obrazovanje, karijera, odnosi sa drugim ljudima i smrt. Ona u isto vreme treba da iznete ?injenice koherentno obrazlo?i, zbog ?ega poseduje izvesna obele?ja pripovesti. Za razliku od autobiografije koja ostavlja mogu?nost da se ta?nost njenih navoda dovede u pitanje i za razliku od biografskog romana koji stvarno dopunjava izmi?ljenim, biografija pretpostavlja istinitost prikazanih događaja, ?ija je verodostojnost proverljiva. Biograf koristi svu raspolo?ivu građu: memoare , dnevnike , pisma, autobiografije, bele?ke, zapise, arhivsku građu, se?anja savremenika, druge knjige, fotografije i slike. Biografija nije samo rekonstrukcija ?injenica vezanih za ?ivot li?nosti o kojoj se govori, kao ?to su poreklo, rođenje, obrazovanje, karijera, odnosi sa drugim ljudima i smrt. Ona u isto vreme treba da iznete ?injenice koherentno obrazlo?i, zbog ?ega poseduje izvesna obele?ja pripovesti . [16]

Za razliku od autobiografije koja ostavlja mogu?nost da se ta?nost njenih navoda dovede u pitanje i za razliku od biografskog romana koji stvarno dopunjava izmi?ljenim, biografija pretpostavlja istinitost prikazanih događaja, ?ija je verodostojnost proverljiva. Biograf koristi svu raspolo?ivu građu: memoare , dnevnike , pisma , autobiografije, bele?ke , zapise , arhivsku građu , se?anja savremenika, druge knjige, fotografije i slike. [17] [18]

Esej [ uredi | uredi kod ]

Esej je knji?evno - nau?na vrsta u kojoj autor objedinjuje nau?ni pristup i knji?evnu obradu s nastojanjem da izrazi li?ni stav prema temi o kojoj pi?e. [19] To je obi?no kratka forma u kojoj se posmatra kulturni ili dru?tveni fenomen. Osniva? ovog knji?evnog ?anra je francuski renesansni knji?evnik i filozof Mi?el de Montenj . Svoje eseje prvi put je objavio 1580 . Esejisti?ka metoda je eksperimentalna, u njoj se predstavljaju teze iz razli?itih perspektiva i razmi?ljanja o njima. Tako se ?itaocu daje slika misaonog procesa od premisa do ocena i zaklju?aka. [20] [21] [22]

Pripovetka [ uredi | uredi kod ]

Pripovetka je posebna, moderna knji?evna forma kratke proze , ?ija je glavna osobina u jakoj kompresiji sadr?aja. [23] Pripovetke datiraju jo? iz perioda tradicija usmenog preno?enja koje su proizvele va?ne pri?e kao ?to su Homerova Ilijada i Odiseja . Ove pri?e su preno?ene u ritmi?nom, poetskom formatu, sa rimama kao olak?icom ljudima da zapamte sadr?aj pri?e. Ove pri?e su podeljene na kra?e delove, kako bi pripoveda?u bilo olak?ano preneti ih u delovima. [24] [25]

Moderna pripovetka kao vlastiti ?anr nastala je u Italiji , u ranom 19. veku . Rani primeri zbirki kratkih pri?a uklju?uju ?Bajke“ bra?e Grim (1824?1826), Gogoljeve ?Ve?eri na sala?i kraj Dikanjke“ (1831?1832), ?Groteske i arabeske“ (1836) Edgara Alana Poa , ?Dvaput ispri?ane pri?e“ Natanijela Hotorna (1842). U drugom delu 19. veka , rast tr?i?ta ?tampanih magazina i ?urnala kreirao je jaku potra?nju za kratkom pri?om, između 3.000 i 15.000 re?i du?ine. Među poznatim pri?ama iz ovog perioda je Paviljon br. 6, Antona ?ehova .

Roman [ uredi | uredi kod ]

Roman je duga?ak pripovedni tekst napisan u prozi . Prema podeli na knji?evne rodove, roman spada u epiku. [26] Formalne osobenosti romana je te?ko precizno definisati, ali je u na?elu u pitanju slo?ena, obimnija narativna forma, kako u pogledu koli?ine teksta, tako i u pogledu opsega zbivanja koje opisuje. Ovaj ?anr je bio opisan kao forma koja ima ?kontinuiranu i sveobuhvatnu istoriju od oko dve hiljade godina“, [27] koja vodi poreklo iz klasi?ne Gr?ke i Rima , iz srednjovekovne i rane moderne romantike , i iz tradicije novela . Kasnije je jedna italijanska re? kori?tena za pripovetku da bi pravila razlika od romana. Takva tendencija je prisutna u engleskom jeziku od 18. veka. Ijan Vat je u svom radu The Rise of the Novel predlo?io 1957. godine da je roman prvi put nastao po?etkom 18. veka.

Romansa je blisko povezana sa dugim proznim narativom. Volter Skot ju je definisao kao ?fiktivnu naraciju u prozi ili stihu; ?iji interes se usmerava na ?udesne i neobi?ne incidente“, dok su u romanu ?događaji sme?teni u obi?an tok ljudskih događaja i savremenog stanja dru?tva“. [28] Međutim, mnoge romanse, uklju?uju?i istorijske romanse Skota, [29] Emili Brontejeve Orkanske visove [30] i Herman Melvilov Mobi Dik , [31] se isto tako frekventno nazivaju novelama, i Skot opisuje romansu kao ?srodan termin“. Romansu, kako je ovde definisana, ne bi trebalo me?ati sa ?anrom fikcije ljubavnih romansi ili romanti?nim romanom . Drugi evropski jezici ne prave uvek razliku između romanse i novele: ?novela je le roman , der Roman , il romanzo “. [32]

Ep [ uredi | uredi kod ]

Plo?a sa zapisom Gilgame?a [33]

Ep ili pripovest je najve?a epska forma. Oblikovan je u visokom stilu, odabranim stihom ( heksametar , aleksandrinac ). Razvio se u staroj Gr?koj i spada u najstarija knji?evna dela koja su se o?uvala do danas. U nastanku epa va?nu ulogu su imali mit i legenda , drevne pri?e o precima, herojima , postanku sveta i ?ivota , otkri?u znanja koja su bila od velikog zna?aja za zajednicu i koje su se generacijama prenosile. Ep je nastao od mitske i istorijske građe koja je bila podređena op?tem na?elu idealizacije epske pro?losti. Obi?no ep je ispri?an kroz dela nekog heroja koji prolazi kroz isku?enja i avanture i mora da donese presudne odluke. Neki epovi su ?tradicionalni”, tj. direktno odslikavaju iskustva naroda; drugi su sastavljeni od pesnika zbog nekog nacionalnog ili religijskog cilja. [34]

Pripovedanje u epu se odvija u tre?em licu. Pripoveda? se stavlja u poziciju nepristrasnog i objektivnog posmatra?a koji ima uvid u celinu zbivanja. Pripovedanje se odlikuje epskom ?irinom, ono je podrobno, postupno, prekidano digresijama, epizodama, epskim ponavljanjima. Osnovna tehnika u pri?anju je retardacija ? usporavanje radnje, odlaganje njenog ishoda. Događaji se hronolo?ki ni?u jedan za drugim. Međutim, pojedinim epizodama se posve?uje posebna pa?nja i skre?e se sa glavnog toka. Razlog za to je nastojanje epskog pripoveda?a da ni?ta ?to je navedeno u pesmi ne ostane nejasno i neoblikovano do kraja. Ep ima svoju ustaljenu unutra?nju strukturu. Na po?etku je uvod u kome se slu?aoci obave?tavaju o predmetu epa. Na po?etku je data invokacija, molba upu?ena muzama , boginjama pevanja da pomognu da se poduhvat uspe?no dovede do kraja. Zatim sledi argumentum, u kome se iznosi sadr?aj epa. Za njim nastupa pripovedanje o sredi?njim događajima. [35] [36]

Novinarstvo [ uredi | uredi kod ]

Novinarstvo je vid pisane re?i proizvedene sakupljanjem, pripremom, uređivanjem vesti . Pojam novinarstva se u po?etku odnosio na preno?enje aktuelnih događaja ?iroj publici, preko ?tampanih medija kao ?to su novine , ali sa razvojem novijih tehnologija zna?enje pojma pro?irilo i danas podrazumijeva sve ?tampane, elektronske i digitalne medije preko kojih se prenose aktuelna de?avanja. Shvatanje odgovaraju?e uloge novinarstva varira među zemljama. U nekim nacijama, mediji su pod uticajem vladinih intervencija, i nisu potpuno nezavisno telo. [37] U drugima, mediji su nezavisni od vlade, ali je njihova profitna motivacija u sukobu sa ustavnim za?titama slobode ?tampe . Pristup slobodno dostupnim informacijama koje prikupljaju nezavisna i konkurentna novinarska preduze?a sa transparentnim uredni?kim standardima mogu da omogu?e građanima da efektivno u?estvuju u politi?kom procesu. U Sjedinjenim Dr?avama, novinarstvo je za?ti?eno ?lanom o slobodi ?tampe u Prvom amandmanu ustava.

Uloga i status novinarstva, zajedno sa ulogom i statusom masovnih medija, je pro?la kroz mno?tvo promena tokom zadnjih decenija sa napretkom digitalne tehnologije i objavljivanjem vesti na internetu . [38] Ovo je dovelo do promena u potro?nji kanala ?tampanih medija, po?to ljudi sve vi?e ?itaju vesti putem e-?ita?a , pametnih telefona i drugih elektronskih uređaja. Time su novinske organizacije podstaknute da u potpunosti monetizuju svoje digitalno krilo, kao i da improvizaciju u kontekstu u kojem oni objavljuju vesti u ?tampi. U medijskim prostorima redakcije su smanjile broj svog osoblja i pokri?e putem tradicionalnih medijskih kanala, kao ?to je televizija, kako bi se uskladili sa opadaju?om potra?njom. Na primer, između 2007 i 2012, CNN je redukovala svoje pokri?e na skoro polovinu svog originalnog trajanja emisija. [39]

Ova kompaktnost pokri?a je povezana sa ?iroko zastupljenim osipanjem publike, po?to velika ve?ina u?esnika nedavnih studija pokazuje promene preferencija u pogledu konzumiranja vesti. [39] Digitalna era je proizvela novu vrstu novinara u kojoj obi?ni građani imaju ve?u ulogu u procesu stvaranja vesti, sa porastom zastupljenosti građanskog novinarstva omogu?enog dostupno??u interneta. Koriste?i video kamere opremljene mikrofonima, aktivni građani sad imaju mogu?nost pravljenja snimaka vesti o događajima i otpremanja na kanale poput Jutjuba , koje ?esto otkrivaju i koriste glavni mediji. U međuvremenu, lak pristup novostima putem mno?tva onlajn izvora, kao ?to su blogovi i drugi dru?tveni mediji, doveo je do toga da ?itaoci imaju mogu?nost pristupa vestima sa znatno ?ireg opsega zvani?nih i nezvani?nih izvora, umesto samo od tradicionalnih medijskih organizacija.

Istorija proze [ uredi | uredi kod ]

Prvi osvedo?eni tragovi knji?evne proze nalaze se u zapisima jonskih filozofa u Staroj Gr?koj (6. vek pre n. e.), i kasnije u Heraklita , Demokrita , Hipokrata , da bi ve? kod Tukidida bili izrazito umetni?ki usmereni. Takvu prozu je prihvatio Ksenofan . Kao ve? razvijen i ra??lanjen standard umetni?ku prozu u svojim dijalozima koristi Platon i takođe gr?ki retori. Kasniji pisci su taj standard dotjerivali (posebno Izokrat ), ali je ova doteranost proznog izra?avanja po?ela da se gubi za vreme ra?vanja na azijanizam i aticizam . Sa kasnoanti?kim romanom proza je u?la i u epske knji?evne ?anrove ( Lukijan ).

Latinska proza se razvijala delomi?no iz svojih izvora koje su sa?injavali javni govori i analisti?ki smer u istorijskom istra?ivanju. Jasno?u, preciznost i pregnantnost latinska proza je poprimila tek u delima Katona Starijeg , a naro?ito Cicerona . Kasnije se primenjuje u sentenciji ( Seneka , Plinije ), a ponekad postaje i izve?ta?ena ( Tacit ), od ?ega ju je, vra?anjem na Ciceronov stil, ?eleo spasiti Kvintilijan .

Tradicija koju je prihvatio srednji vek bila je usredsređena u pojmu o troslojnom proznom stilu (visoki, srednji, niski). Zna?ajnija srednjovekovna ostvarenja u prozi jesu prevodi teolo?kih , pravnih i drugih tekstova. U sredinama s razvijenom epikom ( Island , Francuska ) nekada?nji su se epski ?anrovi obrađivali i u proznim oblicima.

Anti?ka i srednjovekovna proza su vodile ra?una o zvuku i ritmu prozne re?enice. Pisci su ve?to raspoređivali jezi?ku građu u iskazu, svesno stavljali akcente ili pauze na određeno mesto, pazili na tempo i melodiju, a iznad svega bio je u njihovoj svesti va?an kraj re?enice, koji je u dobrog stiliste obavezno morao biti metri?ki strukturiran. To se postiglo takozvanom klauzulom u jezicima ?ija se prosodija zasnivala na kvantitetu ( gr?ki ili latinski jezik ) ili kurzusom, na jezicima koji su ritmi?ke zakonitosti gradili na akcentu (kasni latinski i neki drugi narodni jezici).

Humanizam se vratio na temelje koji su ozna?avali anti?ku prozu, iz nje je crpeo ?ak i Martin Luter , prevode?i Bibliju na nema?ki jezik . Iako je u nekim svojim vidovima renesansna i barokna proza te?ila krajnjoj doteranosti, retorstvo, pa i izve?ta?enost (jufjuizam, manirizam ), ipak je upravo u to vreme nastavljen onaj posebni razvoj proze u epskim ?anrovima ?to ga je nazna?io Boka?o u Dekameronu , kao i onaj razvoj ?to se nazirao u srednjovekovnim traktatima . Montenj i Bejkon postavljaju u svojim esejima temelje modernog diskurzivnog proznog izraza, a Servantes ? svojom parodijom stilizovanog retorskog jezika vite?kih romana, kao i uno?enjem govora prostog naroda u svoju narativnu strukturu ? nagove?tava osnovna obele?ja i mogu?nosti koje ?e u toku 18 . i 19. veka proza dobiti u svojim osnovnim modernim umetni?kim formama, romanu, pripoveci, noveli. Najzad, upravo u vreme renesanse, a naro?ito u renesansnoj komediji, nagove?tene su i velike mogu?nosti upotrebe proze u novijoj evropskoj drami.

Reference [ uredi | uredi kod ]

  1. ↑ "Verse" arhivirano 19. septembra 2012. na sajtu Wayback Machine , "Types-Of-Poetry", Screen 1
  2. ↑ Eliot T S 'Poetry & Prose: The Chapbook' Poetry Bookshop London 1921
  3. ↑ ?prose (n.)” . Online Etymology Dictionary . Pristupljeno 19. 1. 2015 .  
  4. ↑ Newton, Isaac. The Chronology of Ancient Kingdoms Amended . Gutenberg . Pristupljeno 19. 1. 2015 .  
  5. ↑ ?The Etymology of Prose” . Prose. . Pristupljeno 24. 2. 2016 .  
  6. ↑ ?Webster's Unabridged Dictionary (1913)” . University of Chicago reconstruction. . Arhivirano iz originala na datum 10. 7. 2012. . Pristupljeno 31. 1. 2010 .  
  7. ↑ ?Le Bourgeois Gentilhomme” . English translation accessible via Project Gutenberg . Pristupljeno 31. 1. 2010 .  
  8. ↑ Ziaul Haque, Md. "Translating Literary Prose: Problems and Solutions" , International Journal of English Linguistics , vol. 2, no. 6; (2012). str. 98. Pristupljeno April 02, 2015.
  9. ↑ 9,0 9,1 Hill, Pati. ?Truman Capote, The Art of Fiction No. 17” . The Paris Review Spring-Summer 1957 (16) . Pristupljeno 18. 2. 2015 .  
  10. ↑ Merriam-Webster (1995). Merriam-Webster's Encyclopedia of Literature . Merriam-Webster, Inc. str. 542. ISBN   978-0-87779-042-6 .  
  11. ↑ Lehman, David (2008). Great American Prose Poems . Simon and Schuster. ISBN   978-1-4391-0511-5 .  
  12. ↑ ?Prose” . Encyclopædia Britannica . Pristupljeno 27. 5. 2012 .  
  13. ↑ ?Prose poem” . Merriam-Webster . Pristupljeno 27. 5. 2012 .  
  14. ↑ Kendall, Paul Murray . ?Biography” . Encyclopædia Britannica .  
  15. ↑ Lee, Hermione (2009). Biography: A Very Short introduction . Oxford University Press. ISBN   978-0-19-953354-1 .  
  16. ↑ Nawas, John A. (2006). ?Biography and Biographical Works”. u: Meri, Josef W. . Medieval Islamic Civilization: An Encyclopedia . 1 . New York: Routledge. pp. 110-112. ISBN   978-0-415-96691-7 .  
  17. ↑ Roberts, Brian (2002). Biographical Research . Understanding Social Research. Buckingham, England: Open University Press. ISBN   978-0-335-20287-4 .  
  18. ↑ Stone, Albert E. (1982). Autobiographical Occasions and Original Acts: Versions of American Identity from Henry Adams to Nate Shaw . Philadelphia: University of Pennsylvania Press. ISBN   978-0-8122-7845-3 .  
  19. ↑ Holman, William (2003). A Handbook to Literature (9 izd.). New Jersey: Prentice Hall. str. 193.  
  20. ↑ Theodor W. Adorno , "The Essay as Form" in: Theodor W. Adorno, The Adorno Reader , Blackwell Publishers 2000.
  21. ↑ Beaujour, Michel. Miroirs d'encre: Rhetorique de l'autoportrait'. Paris: Seuil, 1980. Poetics of the Literary Self-Portrait. Trans. Yara Milos. New York, NYU Press, 1991.
  22. ↑ Bensmaia, Reda (1987). The Barthes Effect: The Essay as Reflective Text . Minneapolis: University of Minnesota Press.  
  23. ↑ (en) A Short Affair - anthology of original short fiction, illustrated by Royal Academy artists . 2018. ISBN   9781471147326 .  
  24. ↑ Cuddon, J. A. (1999). The Penguin Dictionary of Literary Terms and Literary Theory (3rd izd.). London: Penguin. str.  864 .  
  25. ↑ Abrams, M. H. (1999). Glossary of Literary Terms (7th izd.). Orlando, FL: Harcourt Brace. str.  286 -287. ISBN   978-0-15-505452-3 .  
  26. ↑ Knji?evni rodovi i vrste arhivirano 17. novembra 2018. na sajtu Wayback Machine , riznicasrpska.net , 10. decembar 2010. Pristupljeno: 18. februara 2016 .
  27. ↑ Margaret Anne Doody (1997). The True Story of the Novel . New Brunswick, NJ: Rutgers University Press. str. 1.  
  28. ↑ "Essay on Romance", Prose Works volume vi, p.129, quoted in "Introduction" to Walter Scott's Quentin Durward , ed. Susan Maning, Oxford, Oxford University Press, 1992, xxv, Romance should not be confused with harlequin romance .
  29. ↑ "Introduction" to Walter Scott's Quentin Durward , ed. Susan Maning, pp.xxv-xxvii.
  30. ↑ Moers, Ellen (1978) [1976]. Literary Women: The Great Writers . London: The Women’s Press.   )
  31. ↑ [1] Robert McCrum, "The Hundred best novels: Moby Dick", The Observer , Sunday 12 January 2014.
  32. ↑ Doody 1996 : str. 15
  33. ↑ Lawall, Sarah N.; Mack, Maynard, ur. (1999). Norton Anthology of World Masterpieces: The Western Tradition . 1 (7 izd.). New York: W. W. Norton. str. 10-11. ISBN   978-0-393-97289-4 .  
  34. ↑ Meyer, Michael (2005). The Bedford Introduction to Literature . Bedford: St. Martin's. str.  2128 . ISBN   978-0-312-41242-5 .  
  35. ↑ Lochtefeld, James G. Illustrated Encyclopedia of Hinduism: A-M (2002). The . The Rosen Publishing Group. str. 399. ISBN   978-0-8239-3179-8 .  
  36. ↑ T. R. S. Sharma; Gaur, June; Sahitya Akademi (New Delhi, Inde). (2000). Ancient Indian Literature: An Anthology . Sahitya Akademi. str. 137. ISBN   978-81-260-0794-3 .  
  37. ↑ " 10 Most Censored Countries ," Committee to Protect Journalists, 2 May 2012, page retrieved 23 May 2013.
  38. ↑ ?News values: immediacy and technology” . Owenspencer-thomas.com.  
  39. ↑ 39,0 39,1 " The State of the News Media 2013: An Annual Report in American Journalism arhivirano 26. augusta 2017. na sajtu Wayback Machine ," the Pew Research Center's Project for Excellence in Journalism, 2 May 2012. Pristupljeno 23 May 2013.

Literatura [ uredi | uredi kod ]

Spolja?nje veze [ uredi | uredi kod ]

Izvor: https://sh.wikipedia.org/w/index.php?title=Proza&oldid=41875981