Zofia Julia Dzier?ynska
z domu
Muszkat
(ur.
4 grudnia
1882
w
Warszawie
, zm.
27 lutego
1968
w
Moskwie
) ? działaczka
komunistyczna
, nauczycielka, ?ona
Feliksa Dzier?y?skiego
.
Od 1904 zwi?zana z
Socjaldemokracj? Krolestwa Polski i Litwy
. Aresztowana za działalno?? partyjn? w 1906 i ponownie w 1909, została wydalona administracyjnie z granic
Imperium Rosyjskiego
. Jako aktywistka SDKPiL poznała, a nast?pnie po?lubiła, Feliksa Dzier?y?skiego. ?lub odbył si? w
Krakowie
10 listopada 1910 w
ko?ciele ?w. Mikołaja
. Z ich zwi?zku 23 czerwca 1911 przyszedł na ?wiat jedyny syn, Jan. Zofia Muszkat urodziła go uwi?ziona na
Pawiaku
. Nast?pnie
zesłana
na
Syberi?
do
guberni irkuckiej
. Jej syn, dzi?ki pomocy
Janusza Korczaka
, w lutym 1912 trafił do prywatnego zakładu dla niemowl?t pani Sawickiej. Nast?pnie, na przełomie maja i czerwca tego? roku, zaopiekował si? nim brat Zofii, Marian Muszkat
[1]
.
Od wrze?nia 1918 do lutego 1919 była sekretarzem radcy misji bolszewickiej w
Bernie
, nast?pnie wyjechała do
Moskwy
, gdzie mieszkała do ?mierci. W latach 1919?1920 pracowała w ro?nych biurach sowieckich ds. polskich, ktore zajmowały si? przej?ciem władzy w Polsce przez
komunistow
. Po
kl?sce wojsk bolszewickich w Polsce w 1920
została kierowniczk? polskoj?zycznej szkoły im.
Ro?y Luksemburg
w Moskwie (do 1922), a w 1923?1924 wykładała w
Komunistycznym Uniwersytecie Mniejszo?ci Narodowych Zachodu
w Moskwie. W latach 1924?1928 była sekretarzem Biura Polskiego Komitetu Centralnego
Rosyjskiej Komunistycznej Partii (bolszewikow)
. Jednocze?nie była członkiem redakcji pisma
Ku nowej szkole
, a nast?pnie
Trybuny Radzieckiej
(1927?1937) i
Kultury Mas
(1929). W 1927 brała udział w IV Zje?dzie
Komunistycznej Partii Polski
pod Moskw?. W latach 1928?1934 była pracownikiem naukowym
Instytutu Lenina
, a od 1937 redaktorem odpowiedzialnym w polskich sekcjach Towarzystwa Wydawniczego Robotnikow Zagranicznych w ZSRR, po?niej w Pa?stwowym Wydawnictwie Literatury. W j?zykach obcych pod jej redakcj? wydano siedem tomow
Dzieł wybranych
Włodzimierza Lenina
. W latach 1939?1943 pracowała w Komitecie Wykonawczym
Kominternu (Mi?dzynarodowki Komunistycznej)
(IKKI), zajmuj?c si? sprawami polskimi, a po jej rozwi?zaniu w KC WKP(b).
W 1941 władze sowieckie mianowały j? kierownikiem polskoj?zycznej
rozgło?ni propagandowej im. T. Ko?ciuszki
, w 1944 przedstawicielem w tajnym
Centralnym Biurze Komunistow Polski
w
ZSRR
przy
Komitecie Centralnym WKP (b)
.
W 1946 przeszła na emerytur?. Do Polski nie wrociła, ale odwiedziła j? trzykrotnie jako oficjalny go?? rz?du: w 1948 z okazji powstania
PZPR
, w 1950 z okazji sprowadzenia prochow
Juliana Marchlewskiego
z Berlina do Warszawy i w 1951 z okazji obchodow 25-lecia ?mierci swojego m??a. W 1969 wydano w tłumaczeniu na j?zyk polski jej wspomnienia zatytułowane
Lata wielkich bojow
(opublikowane przez oficyn?
Ksi??ka i Wiedza
).
Była trzykrotnie odznaczona
Orderem Lenina
, a w 1955 za aktywn? działalno?? rewolucyjn? polskim
Orderem Sztandaru Pracy
I klasy
[2]
.
Zmarła jako zasłu?ona działaczka komunistyczna, prze?ywszy o 42 lata swojego mał?onka. Pochowana na
Cmentarzu Nowodziewiczym
w Moskwie
[3]
.
- Słownik biograficzny działaczy polskiego ruchu robotniczego
t. 1, Warszawa 1978.
- Sylwia Frołow,
Dzier?y?ski. Miło?? i rewolucja
, Znak Horyzont, Krakow 2014.