Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Wojna domowa w Mozambiku
|
Czas
|
1977
?
1992
|
Terytorium
|
Mozambik
|
Wynik
|
zwyci?stwo rz?du
FRELIMO
|
Strony konfliktu
|
|
Siły
|
|
brak wspołrz?dnych
|
Wojna domowa w Mozambiku
? długotrwały konflikt pomi?dzy rz?dem
Mozambiku
a opozycyjn? partyzantk?
Narodowego Ruchu Oporu Mozambiku (RENAMO)
wspart? przez
Rodezj?
i
RPA
. Konflikt zako?czył si? zwyci?stwem sił rz?dowych w 1992 roku i podpisaniem traktatu pokojowego na mocy ktorego RENAMO przekształcone zostało w parti? polityczn?
[2]
.
Uzyskanie niepodległo?ci przez Mozambik w 1975 roku zakwestionowało zasad? mniejszo?ci białych w południowej Afryce. Władz? w nowo powstałej republice obj?ł
Front Wyzwolenia Mozambiku
(FRELIMO). Rz?d od pocz?tku rozpocz?ł wspieranie ruchow wyzwole?czych czarnej ludno?ci w s?siednich krajach -
Afryka?skiego Narodowego Zwi?zku Zimbabwe
w
Rodezji Południowej
i
Afryka?skiego Kongresu Narodowego
w
Południowej Afryce
[3]
. Istotny wpływ na rozwoj sytuacji w kraju miały
socjalistyczne
reformy rz?du i prezydenta
Samora Machela
w Mozambiku. Zmiany wzbudziły sprzeciw cz??ci przedstawicieli FRELIMO ktorzy byli nastawieni
prawicowo
. Ich niezadowolenie wykorzystali oficerowie Rodezji Południowej ktorzy w 1976 roku zwerbowali ich i utworzyli
Narodowy Ruch Oporu Mozambiku
. Istotnego wsparcia partyzantce udzielił te?
apartheidowski
rz?d Republiki Południowej Afryki
[2]
[4]
.
Siły partyzanckie w walce z rz?dem stosowały pocz?tkowo sabota? gospodarczy i ataki na infrastruktur?, z czasem rozpocz?ły ataki na miasta i wsie. Metod? zastraszenia społecze?stwa stosowan? przez RENAMO stały si? masakry cywilow ktore stały si? powszechne
[2]
. Nie ciesz?ce si? wi?kszym poparciem oddziały opozycji sił? wł?czały do swoich szeregow nieletnich
[5]
.
W konflikcie strona rz?dowa wsparta została przez rz?dy
Zambii
,
Zimbabwe
(ktorego obszar RENAMO bezskutecznie atakowało w odwecie
[6]
) i
Tanzanii
[2]
.
W 1984 roku rz?d FRELIMO zrezygnował z popierania ruchow wyzwole?czych w pa?stwach o?ciennych na gruncie
ugody Nkomati
z rz?dem Republiki Południowej Afryki, ktora zobowi?zała si? w zamian wycofa? swoje poparcie wobec RENAMO
[3]
. Do ko?ca lat 80. działania RENAMO doprowadziły do co najmniej 100 tysi?cy ofiar w ludziach i ucieczki z kraju miliona uchod?cow
[2]
. Po transformacji ustrojowej Mozambiku w system wielopartyjny o
wolnorynkowej
gospodarce, RENAMO rozpocz?ło z rz?dem rozmowy pokojowe. Porozumienie pokojowe podpisano w
Rzymie
pod egid?
ONZ
w 1992. Na jego mocy RENAMO przekształciło si? w parti? polityczn? z
Alfonsem Dhlakam?
na czele. W 1994 lider partii wzi?ł udział w pierwszych wolnych wyborach prezydenckich w Mozambiku. Przegrał jednak z kandydatem FRELIMO,
Joaquimem Chissano
(53,3% głosow), zdobywaj?c 33,7% głosow poparcia
[7]
[7]
.
21 pa?dziernika 2013 RENAMO wypowiedziało układ pokojowy z 1992 po tym, jak według RENAMO siły rz?dowe ostrzelały i zaj?ły baz? Sathunjira w regionie Gorongosa w prowincji Sofala, ok. 600 km na połnoc od stołecznego Maputo. W bazie przebywał lider ugrupowania Afonso Dhakama, lecz zdołał uciec spod ostrzału. Ju? wcze?niej, bo w kwietniu i czerwcu 2013 dochodziło do star? mi?dzy armi? a RENAMO, a w atakach bojowki zgin?ło 11 ?ołnierzy i policjantow oraz sze?ciu cywilow
[8]
. Układ pokojowy wznowiono w 2014 roku
[2]
.
Lata 40.
|
|
---|
Lata 50.
|
|
---|
Lata 60.
|
|
---|
Lata 70.
|
|
---|
Lata 80.
|
|
---|
Lata 90.
|
|
---|
Epilog
|
|
---|
Organizacje
|
|
---|
Wy?cig zbroje?
|
|
---|
Ideologie
|
|
---|
Propaganda
|
|
---|
Polityka
mi?dzynarodowa
|
|
---|
Zobacz te?
|
|
---|