Lockheed SR-71 Blackbird
?
samolot
dalekiego zwiadu strategicznego, najszybszy samolot kiedykolwiek wprowadzony do słu?by operacyjnej w siłach powietrznych. Zaprojektowany na przełomie lat 50. i 60. XX wieku na zamowienie
CIA
, eksploatowany przez CIA,
NASA
oraz
USAF
. Dwusilnikowy odrzutowy
?redniopłat
w
układzie delta
, osi?gaj?cy pr?dko??
Mach
3,5 oraz pułap 26 000 metrow
[2]
, dzi?ki temu był nieosi?galny dla owczesnych systemow obronnych. SR-71 był samolotem nieuzbrojonym, dwumiejscowym, w drugiej kabinie za pilotem znajdował si? operator RSO, czyli operator elektronicznej aparatury zwiadowczej (
ang.
reconnaissance systems officer
). Jej zasi?g pozwalał na gł?bok? penetracj? terenu przeciwnika bez konieczno?ci przekraczania granic i naruszania obszaru powietrznego wroga.
Historia rozwoju konstrukcji
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Pierwsze prace podj?to w połowie lat pi??dziesi?tych w tajnym o?rodku konstrukcyjnym firmy Lockheed ? ADP (Advanced Development Projects ? O?rodek Zaawansowanych Projektow Rozwojowych) w Burbank k. Los Angeles, zwanym Skunk Works, pod kierownictwem
Clarence’a ?Kelly’ego” L. Johnsona
. Pierwszy lot prototypu Blackbirda o nazwie A-12 odbył si? 24 kwietnia
1962
roku w tajnej bazie USAF
Strefa 51
nad jeziorem
Groom Lake
w Nevadzie. Zbudowano w sumie 15 egzemplarzy, z czego 12 było maszynami jednomiejscowymi, a jeden był dwumiejscow? wersj? treningow? A-12B. Dwa ostatnie A-12 przerobiono na dwumiejscowe maszyny M-21 przenosz?ce bezpilotowy pojazd rozpoznawczy
D-21
. 22 grudnia
1964
z bazy AF Plant 42 w Palmdale wystartował pierwszy egzemplarz samolotu SR-71A Blackbird. W styczniu
1966
roku, do
USAF
trafił pierwszy samolot szkoleniowy SR-71B, a jego ostateczna wersja SR-71A zacz?ła zast?powa? samoloty A-12 rok po?niej. 5 czerwca
1968
doszło do katastrofy A-12. Jeszcze w tym samym roku, ostatni egzemplarz A-12 został wycofany ze słu?by.
We wczesnej wersji my?liwskiej
YF-12A
zamontowano trzy rakietowe pociski zdalnie sterowane; pozostałe wersje samolotu pozostały nieuzbrojone. Wersja ta nie weszła do produkcji i uzbrojenia.
Zbudowano ogołem 32 egzemplarze SR-71. Ze wzgl?du na bardzo wysokie koszty utrzymania samolotu i niezb?dnej do jego eksploatacji infrastruktury został wycofany z linii pod koniec lat osiemdziesi?tych dwudziestego stulecia. Teraz ich rol? przej?ły
satelity rozpoznawcze
. Trzy sztuki zostały przekazane NASA. Ostatni lot samolotu tego typu odbył si? 9 pa?dziernika
1999
.
Kilka egzemplarzy jest w muzeach: jeden w Nowym Jorku na pokładzie zacumowanego lotniskowca w
Intrepid Sea-Air-Space Museum
, jeden egzemplarz w muzeum lotnictwa USA w Waszyngtonie, jeden egzemplarz w March Field Air Museum w
Kalifornii
i kolejny w Evergreen Aviation Museum w McMinnville w Oregonie, niedaleko Portland, oraz w
Pima Air and Space Museum
w
Tucson
, jeden egzemplarz znajduje si? w Wielkiej Brytanii, w American Air Museum w
Imperial War Museum Duxford
. Jeden znajduje si? w muzeum w Huntsville w Alabamie, jeden egzemplarz znajduje si? w Air Force Flight Test Museum w Edwards, Kalifornia.
Pierwsza wersja Blackbirda A-12 przez cały czas u?ytkowania przez CIA pozostała w tajemnicy i stacjonowała w bazie Groom Lake. Loty operacyjne pod koniec lat 60. odbywały si? z bazy Kadena na Okinawie. Wersja my?liwska YF-12A rozpocz?ła loty w bazie Groom Lake. Po oficjalnym ogłoszeniu przez Prezydenta Lyndona Johnsona istnienia programu Blackbirds samoloty YF-12A przebazowano do Edwards AFB w Kalifornii.
Ostatnia wersja Blackbirda SR-71 po wcieleniu do słu?by stacjonowała w bazie Beale AFB niedaleko Sacramento w Kalifornii. Czasowo odbywała rownie? loty z bazy Griffiss koło Nowego Jorku, w Japonii z bazy Kadena na Okinawie.
W Europie stacjonowały w bazie
RAF Mildenhall
w Wielkiej Brytanii.
Po nalocie ameryka?skiego lotnictwa na
Trypolis
w
1986
Blackbird startuj?cy z Wielkiej Brytanii dokonał rekonesansu nad połnocn?
Libi?
. Gdy w drodze powrotnej mimo braku zgody Francji na przelot nad jej terytorium samolot wleciał w obszar powietrzny
Francji
, francuskie my?liwce
Mirage
nie były w stanie go przechwyci? i zmusi? do l?dowania.
Rol? zwiadowcz? SR-71 przej?ły
satelity rozpoznawcze
, satelity wywiadowcze i
drony
. Maszyny te pozwalaj? bez ryzyka dla ludzi przeprowadza? misje oraz s? ta?sze w eksploatacji.
Prawdopodobnie Pentagon przeprowadzał tajne testy z załogowym samolotem mog?cym w przyszło?ci zast?pi? SR-71. Media, na podstawie nielicznych przeciekow, nazwały ten samolot ?
SR-91 Aurora
”. Taka nazwa programu figurowała bowiem w bud?ecie Pentagonu, jednak nie jest pewne czy kryptonim ten rzeczywi?cie dotyczył prac nad tajnym samolotem. Do?? kosztown? pozycj? z bud?etu skojarzono z relacjami o nocnych lotach niezwykłych samolotow i z przeciekami na temat prac nad nowym superszybkim samolotem. Nie wiadomo jak zaawansowane były te prace i czy ?Aurora” została wdro?ona do szerszej produkcji.