Kolarstwo gorskie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kolarstwo gorskie
Ilustracja
Charakterystyka
Rodzaj sportu

jazda z u?yciem mechanizmu

Popularno??
Dyscyplina olimpijska

od 1996 roku do dzi?

Kolarstwo gorskie (MTB ? z ang.   mountain biking ) ? forma kolarstwa uprawianego za pomoc? rowerow gorskich , ktorych konstrukcja umo?liwia poruszanie si? w trudnym terenie.

Wst?p [ edytuj | edytuj kod ]

Dyscyplina ta jest coraz bardziej popularnym i docenianym sposobem sp?dzania wolnego czasu. Niektorzy amatorzy uprawiaj?cy ten sport traktuj? go jako mo?liwo?? rozwoju fizycznego, st?d du?a liczba imprez, w ktorych kolarze gorscy mog? sprawdza? swoje umiej?tno?ci.

Zalety roweru gorskiego i jego uniwersalno?? powoduj?, ?e jest on bardzo cz?sto wybierany jako ?rodek transportu podczas eskapad gorskich oraz wycieczek w trudnym terenie. Dzi?ki temu pojawił si? całkiem nowy odłam turystyki rowerowej , zarowno prywatnej, jak te? zorganizowanej, polegaj?cy na przemierzaniu szlakow niedost?pnych dla samochodow, a z powodu du?ych odległo?ci zbyt długich dla turystow pieszych.

Krotka historia [ edytuj | edytuj kod ]

Kolarstwo gorskie powstało w USA , gdzie pod koniec lat 70. XX w. pojawiła si? moda na jazd? rowerami w trudnym terenie, poza normalnymi drogami. Za tworc? tego sportu uwa?a si? najcz??ciej Gary’ego Fishera , ktory w 1979 r. jako pierwszy wpadł na pomysł produkcji rowerow opartych generalnie na konstrukcji roweru miejskiego , ale o wzmocnionej i skroconej ramie , pozbawionych osłon, błotnikow i innych tego rodzaju zb?dnych ?ozdob” oraz zaopatrzonych w koła o ?rednicy 26 cali na szerokich oponach z grubym bie?nikiem zamiast dotychczas stosowanych gładkich i cienkich koł 28-calowych.

Pocz?tkowo kolarstwo gorskie było nieformalnym sportem ekstremalnym. Pierwsze zawody były uprawiane w stylu przypominaj?cym wspołczesny freeride i polegały na zjazdach po w?skich i niebezpiecznych ?cie?kach le?nych (tzw. single track ), przy czym trasy mogły si? miejscami wznosi?, ale generalnie prowadziły z gory na doł. Po?niej, mniej wi?cej pod koniec lat 80. XX w. , sport ten stawał si? coraz bardziej popularny i jednocze?nie zacz?ło si? jego ro?nicowanie na poszczegolne, lepiej zdefiniowane, dyscypliny.

Union Cycliste Internationale (UCI) zwrociła uwag? na ten sport jesieni? 1990 roku i wł?czyła do katalogu swoich oficjalnych zawodow wcze?niej rozgrywane nieformalnie od paru lat mistrzostwa ?wiata, ktore miały miejsce w Purgatory w stanie Kolorado w USA. W nast?pnym roku pod egid? UCI rozegrano pierwszy cykl zawodow pucharu ?wiata . Składał si? on z 8 zawodow rozgrywanych w Europie i USA i był oficjalnie sponsorowany przez firm? Grundig , jako Grundig-UCI Cross-Country World Championships . W 1992 roku do pucharu ?wiata doszły jeszcze zawody rozgrywane w Australii . Puchar ten był w 1991 i 1992 roku rozgrywany tylko w kategorii Cross-Country (XC). W 1993 roku po raz pierwszy zorganizowano seri? sze?ciu zawodow w ramach pucharu ?wiata w downhillu . W 1996 roku zawody w XC stały si? oficjalnie konkurencj? rozgrywan? na Letnich Igrzyskach Olimpijskich .

Dyscypliny [ edytuj | edytuj kod ]

Kolarstwo ekstremalne [ edytuj | edytuj kod ]

Kolarstwo ekstremalne zwane te? kolarstwem grawitacyjnym ? rodzaj kolarstwa gorskiego uprawianego na silnie nachylonych stokach naturalnych lub specjalnie przygotowywanych trasach. Wspoln? cech? jest pokonywanie silnie nachylonej trasy obfituj?cej w liczne naturalne lub sztuczne przeszkody (muldy, koleiny, ostre wira?e, skocznie). W niektorych dyscyplinach ( freeride , slopestyle, dirt jumping) przejazdy obfituj? w liczne skoki oraz wykonywanie przero?nych sztuczek (?trickow”) w powietrzu ? podobnie jak w alpejskich konkurencjach narciarskich zjazdowiec musi skupi? si? na wyborze optymalnej drogi, nie trac?c przy tym trakcji.

Istnieje kilka rodzajow dyscyplin zaliczanych do kolarstwa ekstremalnego:

  • Zjazd ( ang.   downhill , DH) ? indywidualny zjazd rowerem na czas po stromych, naturalnych stokach. ?cie?ki zjazdowe s? cz?sto bardzo w?skie, kamieniste b?d? poprzecinane wystaj?cymi korzeniami. Zawodnicy ?cigaj? si? na tej samej trasie, w pewnych odst?pach czasu od siebie. Wygrywa najszybszy.
  • Freeride (FR) ? przypomina nieco DH, ale ma mniej formalny charakter, maj?cy w zamy?le przypomina? ?wolny” styl uprawiania zjazdow z lat 80. Zawody FR maj? zawsze mało sformalizowane zasady, ktore ro?ni? si? mi?dzy sob?, zale?nie od tego, kto je organizuje. W klasycznym przypadku polegaj? one na starcie ze szczytu wzgorza i dotarciu dowolnie wybieran? przez zawodnikow tras? do mety poło?onej u jego stop. Podczas gdy w jednych wariantach mierzony jest czas przejazdu, w innych decyduje kolejno?? dotarcia do mety. Dzi? organizuje si? wiele typow zawodow freeride’owych, w ktorych liczy si? przede wszystkim styl jazdy, czyli poziom trudno?ci wykonywanych trickow oraz liczba upadkow.
  • Dual slalom (DS) ? polega na rownoległym zje?dzie po do?? stromej trasie (ktora jednak mo?e si? miejscami wznosi?) dwoch zawodnikow, ktorzy s? wypuszczani w tej samej chwili.
  • Four Cross (4X) ? jest zbli?ony do DS, ale na tras? wypuszczanych jest naraz 4 zawodnikow.
  • Dirt jumping (DJ) ? odbywa si? na specjalnie przygotowanym torze (zbudowanym z hop ziemnych ? dirtow). Polega na wykonywaniu skokow oraz ro?nych ewolucji w powietrzu.

Inne dyscypliny [ edytuj | edytuj kod ]

Aktualnie w ramach kolarstwa gorskiego rozgrywa si? rownie? zawody w ramach kilku dyscyplin. S? to:

  • Cross-country (XC) ? rozgrywane s? one na rundach, zwykle o długo?ci od 6 do 8 km, ktore zawodnicy pokonuj? kilka lub kilkana?cie razy w trakcie jednego startu. Zawodnicy ruszaj? wspolnie ze startu zatrzymanego. Od 2005 roku, podobnie jak w kolarstwie przełajowym, zawodnicy mog? korzysta? z narz?dzi i cz??ci zamiennych dost?pnych w wyznaczonych do tego celu boksach. Ewentualnych napraw musz? jednak dokonywa? sami. O zwyci?stwie decyduje wył?cznie kolejno?? dotarcia zawodnikow do mety. Zawody seniorow trwaj? około 2 godzin.
  • All mountain (AM) ? to odmiana XC, w ktorej je?dzi si? na rowerze podobnym do wy?cigowego cross-country (amortyzator mo?e mie? wi?kszy skok, a opony - przystosowany do tej jazdy bie?nik i szeroko??), tylko agresywniej, szybciej i czasami w trudniejszym terenie. W zale?no?ci od interpretacji, kraju i producenta termin oznacza form? po?redni? mi?dzy XC a Enduro albo to?sam? z enduro.
  • Enduro ? jest to dyscyplina znajduj?ca si? mi?dzy XC a freeridem polegaj?ca na je?dzie po wyznaczonych przez siebie trasach, w ka?dym terenie. W enduro je?dzi si? tam, gdzie według ridera jest najlepiej i najciekawiej. Rowery do tej odmiany kolarstwa wykazuj? ro?nie dobrane cechy po?rednie mi?dzy XC a FR, takie jak waga i wytrzymało??, k?ty ramy, skok zawieszenia. Odbywaj? si? zawody zaliczane do Enduro, ale w rzeczywisto?ci jest to styl jazdy niemaj?cy na celu wyczynu i rywalizacji.
  • Maraton (MX, MT) ? uprawiany jest na rowerach podobnych w konstrukcji do rowerow do XC, ale polega na przeje?dzie długiej trasy od 50 do około 200 km, głownie w terenie. W maratonach rozgrywane s? oficjalne zawody, a od 2004 roku organizowany jest puchar ?wiata pod auspicjami UCI .
  • Rowerowa jazda na orientacj?  (inne j?zyki) (MTBO, RJnO) ? stanowi poł?czenie maratonow rowerowych i klasycznego biegu na orientacj? . Zawodnicy startuj? na rowerach przystosowanych do maratonow, ale dodatkowo wyposa?onych w mapnik . Celem jest zaliczenie jak najwi?kszej liczby punktow kontrolnych w jak najkrotszym czasie.
  • Street ? przemieszczanie si? po mie?cie z wykorzystaniem elementow jego infrastruktury (murkow, pomnikow etc.) jako przeszkod.
  • Trial ? dyscyplina, gdzie zawodnik ma do pokonania krotk? tras?, na ktorej umieszczone s? ro?ne (całkiem spore) przeszkody, a postawienie stopy na ziemi jest przewinieniem. Ludzi uprawiaj?cych ten sport mo?na zobaczy? tak?e w miastach (skoki po elementach infrastruktury miejskiej).

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]