Hrabstwa Marchii Hiszpa?skiej na pocz?tku IX wieku
Hrabstwo Barcelony
?
frankijskie
, a nast?pnie
arago?skie
hrabstwo na
Połwyspie Iberyjskim
, w pocz?tkowym okresie swojego istnienia wspołtworz?ce
Marchi? Hiszpa?sk?
.
Arabowie podbili wspomniany obszar, ale pod koniec VIII wieku
Karolingowie
interweniowali w połnocno-wschodniej cz??ci Połwyspu Iberyjskiego maj?c za sob? wsparcie ludno?ci tubylczej. Panowanie frankijskie zostało umocnione przez podbicie
Gerony
(785), a zwłaszcza kiedy w 801 roku
Barcelona
została zdobyta przez krola Akwitanii
Ludwika I Pobo?nego
. Wtedy to wł?czono Barcelon? do
Krolestwa Frankow
, ustanawiaj?c w niej hrabstwo Barcelony, zale?ne od krola frankijskiego. Terytorium zdobyte na muzułmanach zacz?to nazywa?
Marchi? Hiszpa?sk?
, stała si? ona zbiorem hrabstw iberyjskich (katalo?skich i arago?skich) zale?nych od monarchow karoli?skich.
Na pocz?tku władza przypadała lokalnej arystokracji plemiennej lub
wizygockiej
, ale opor, ktory ta przedstawiała skłonił
Karolingow
do zast?pienia jej hrabiami pochodzenia frankijskiego. Autonomia została skonsolidowana wprowadzeniem praw dziedziczenia pomi?dzy rodzinami hrabiowskimi. Tej tendencji towarzyszył proces unifikacji hrabstw. Hrabia
Wilfred Włochaty
, ostatni hrabia mianowany przez krolow frankijskich kontynuował wspomnian? polityk?. Zdołał zjednoczy? pod swoim panowaniem grup? hrabstw i przekaza? je w spadku swoim dzieciom. Wraz z jego ?mierci? w 897 r. jedno?? si? sko?czyła, ale rdze? nowego pa?stwa utworzony przez hrabstwa Barcelony, Gerony i
Vic
pozostał niepodzielny.
W X wieku hrabiowie Barcelony wzmocnili swoj? władz? i wydobyli si? stopniowo spod wpływu frankijskiego. W 985 r. Barcelona, rz?dzona wowczas przez hrabiego
Borrella II
, została zaatakowana i spalona przez muzułmanow. Hrabia schronił si? wtedy w gorach Montserrat oczekuj?c pomocy krola frankijskiego, ale siły sojusznicze nie pojawiły si?. W 988 r. w
Krolestwie Frankow
wygasła dynastia
karoli?ska
i została zast?piona przez dynasti?
Kapetyngow
. Borrell II został zobligowany do zło?enia przysi?gi wierno?ci nowemu krolowi frankijskiemu, ale nie uczynił tego. Krol frankijski musiał natomiast przyby? na połnoc, aby rozwi?za? tamtejszy konflikt.
W nast?pnych latach hrabstwo Barcelony zyskiwało na znaczeniu i terytorialnie. Przył?czano inne hrabstwa
Marchii Hiszpa?skiej
i prowadzono ekspansj? w kierunku południowym, dzi?ki zwyci?skim walkom z Arabami, i połnocnym poprzez walki z Frankami.
Rajmund Berengar I
(1035-1076) zaj?ł w 1067
Carcassonne
, a w 1071
Razes
. Chciał rozdzieli? hrabstwo mi?dzy swych synow
Rajmunda Berengara II
i
Berengara Rajmunda II
[1]
. Nie udało mu si? i bracia rz?dzili razem, a? do ?mierci pierwszego w 1082 roku, prawdopodobnie zamordowanego przez Berengara Rajmunda II.
Rajmund Berengar III
(1097-1131) o?enił si? w 1113 roku z
Dulci?
dziedziczk? hrabstwa Prowansji, przył?czył j? tym samym do swych ziem. Musiał si? ni? jednak podzieli? z
Alfonsem Jordanem z Tuluzy
, ktory tak?e ro?cił sobie do niej pretensje. Ostateczny pokoj podpisał jednak ju? jego syn
Berengar Rajmund I
w 1034 roku, ktory obj?ł po nim Prowansj?. W Barcelonie jego nast?pc? został starszy syn
Rajmund Berengar IV
(1131-1162)
[2]
.
Jego mał?e?stwo z
Petronel? Arago?sk?
w 1137 pozwoliło mu wło?y? na skronie
koron? arago?sk?
. Rajmund Berengar IV był a? do swej ?mierci hrabi? Barcelony oraz ksi?ciem Aragonii i Katalonii. Syn Ramona i Petronili
Alfons II
został pierwszym
krolem Aragonii
i zarazem hrabi? Barcelony. W 1258 r.
Jakub I Zdobywca
na podstawie
traktatu z Corbeil
, uniezale?nił oficjalnie hrabstwo Barcelony spod wpływu Frankow.
Od 1162 tytuły krola Aragonii i hrabiego Barcelony były dziedziczone przez wszystkich krolow Aragonii. Mimo wszystko hrabiowie posiadali wewn?trz Korony praktycznie absolutn? niezale?no??, utrzymuj?c własne dwory i prawa (
fueros
). Fueros (odr?bne prawa) hrabstwa Barcelony utrzymały si? nienaruszone, a? do zniesienia ich w 1714 roku przez
Dekrety de Nueva Planta
. Narzucono wtedy prawa kastylijskie, ktore obowi?zywały do wprowadzenia demokracji.
W formalnej
tytulaturze krolow Hiszpanii
tytuł hrabiego Barcelony przetrwał do czasow wspołczesnych.
- ↑
E. M. Hallam, J. Everard,
Francja w czasach Kapetyngow. 987-1328
, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 90-91.
- ↑
E. M. Hallam, J. Everard:
Francja w czasach Kapetyngow. 987-1328
, Wydawnictwo Naukowe PWN, 2006, s. 91.