Fotografia barwna
? technika
fotograficzna
umo?liwiaj?ca rejestrowanie obrazow barwnych. Polega na rejestracji, na
negatywie
lub
pozytywie
,
zdj??
fotografowanych przedmiotow wraz z ich
kolorem
, czyli wła?ciwo?ci? wywołuj?c? wra?enia wzrokowe, zale?ne od długo?ci
fal ?wietlnych
odbijanych, przepuszczanych lub emitowanych przez te przedmioty.
James Clerk Maxwell
opracował w 1855 roku podstawy teoretyczne fotografii barwnej i jako pierwszy zacz?ł eksperymentowa? z rejestrowaniem barwnych obrazow. W 1861 roku brytyjski fotograf
Thomas Sutton
pracuj?c na zlecenie Maxwella wykonał pierwsz? projekcj? barwn? przedstawiaj?c? wielokolorow? wst??k?, zdj?cie to znane jest jako
Tartanowa wst??ka
(ang.
Tartan Ribbon
)
[1]
.
Louis Ducos du Hauron wykonał w 1877 roku kolorow? fotografi? francuskiego miasteczka
Agen
. Zdj?cie Louisa Ducosa du Haurona uwa?a si? za pierwsz? fotografi? barwn?. W 1907 roku
bracia Lumiere
wynale?li płyty do zdj?? w barwach naturalnych ?
autochrom
.
Pocz?tki fotografii barwnej w Polsce
[
edytuj
|
edytuj kod
]
Pierwsz? polsk? fotografi? barwn? wykonał w technice
autochromu
Stanisław Wilhelm Lilpop i jest to portret Hanny Lilpop z przyjaciołk? w Podkowie Le?nej w 1909 r.
[2]
Jednym z najsłynniejszych polskich kolorowych zdj?? z pocz?tku XX wieku jest fotografia
Kwiaciarki na rynku w Krakowie,
ktor? wykonał w ok. 1910
[3]
?1912
[4]
roku
Tadeusz Rz?ca
. Do polskich pionierow zalicza si? tak?e Henryk Mikolasch, ktory w 1910 roku wykonał kolorowe zdj?cie pod tytułem
Dziewczynka z morelami
. W latach 1912?1918 słynny polski fotograf
Stanisław Krygowski
, bawi?c w Tatrach Polskich i w Zakopanem, wykonał wiele fotografii kolorowych w technice autochromu i uwiecznił na nich Gorali, turystow i przyrod?. Autochromy zachowały si? w kolekcji Centralnej Biblioteki Gorskiej
PTTK
w Krakowie
[5]
. W latach 1912-1930 legionista Piłsudskiego
Jan Włodek
wykonał 243 autochromy przedstawiaj?ce Krakow i Tatry Polskie
[6]
. W Polsce, w czasach
II RP
bardzo rzadko wykonywano fotografie kolorowe. Do najsłynniejszych zachowanych nale?? Goralki z Zakopanego (1938) autorstwa
Zygmunta Szczotkowskiego
, architektura Czesława Olszewskiego publikowana w magazynie Arkady w latach 30. oraz fotografie polskich krajobrazow Henryka Podd?bskiego. W
dwudziestoleciu mi?dzywojennym
dwoch fotografow,
Hans Hildenbrand
i
Maynard Williams
, odwiedziło Polsk? i wykonało wiele kolorowych fotografii, głownie terenow wiejskich, z ktorych cz??? zostało opublikowanych w magazynie
National Geographic
[7]
[8]
[9]
.
Mało znane s? w samej Polsce filmy kolorowe pokazuj?ce przedwojenne Wojsko Polskie (film z 1939 r. pod tytułem
1. Pułk Szwole?erow im. Piłsudskiego
? dost?pny w internecie) oraz dost?pne na internetowych stronach magazynu ?
Life
” bogate archiwum kolorowych zdj?? przedstawiaj?cych okupowan? Polsk?, Polakow i Niemcow w czasie II wojny ?wiatowej
Hugona Jaegera
. Jednym z pierwszych filmow kolorowych w historii Polski jest
Wesele ksi??ackie w Złakowie Borowym
z 1937 roku
Tadeusza Jankowskiego
[10]
. W?rod niewielu filmow barwnych nakr?conych przed II wojn? ?wiatow? w Polsce znajduje si? reporta? z 1938 roku pod tytułem
Beautiful Poland
(
Malownicza Polska
)
Romualda Gantkowskiego
. Tematem filmu s? polskie miasta i ich mieszka?cy. Udokumentowano zabytki, ruch uliczny i codzienne ?ycie (po wybuchu wojny film zaktualizowano i wy?wietlano pt.
The land of my mother
). Dokument ten został wy?wietlony na
Wystawie ?wiatowej w Nowym Jorku w 1939 roku
natomiast
Wesele ksi??ackie
na
Wystawie ?wiatowej w Pary?u w 1937 r
. Oba filmy zachowały si? w archiwach.
Pierwsze w historii kolorowe fotografie II wojny ?wiatowej wykonał w Polsce ameryka?ski dziennikarz
Julien Bryan
za pomoc? filmu Kodachrome
[11]
[12]
.
-
Rynek Głowny w Krakowie
,
Tadeusz Rz?ca
, autochrom, ok. 1915
-
Polski pawilon w Pary?u na wystawie ?wiatowej w 1925, Auguste Leon, autochrom
-
Polski pawilon na wystawie ?wiatowej w Pary?u w 1937,
Procede Gorsky freres
-
Architektura Warszawy, Czesław Olszewski, 1937
-
Goralka z Zakopanego, Zygmunt Szczotkowski, Agfacolor, 1938
-
?niwa w
?arkach
,
Zygmunt Szczotkowski
, Agfacolor, 1938
-
Dar Pomorza
, Gunnar Lundh, Agfacolor, 1938
-
Panorama
Wisły
,
Henryk Podd?bski
, Agfacolor, 1939
-
Polskie okopy tu? przed
II wojn? ?wiatow?
w
Libi??u
, Agfacolor, 1939
Istniej? dwie metody rejestracji i odtwarzania obrazow barwnych:
addytywna
i
subtraktywna
. W uproszczeniu, pierwsza metoda polega na dodawaniu trzech barw podstawowych, prowadz?cym do uzyskania bieli, druga natomiast na nakładaniu trzech warstw barwnych mog?cych wytworzy? czer?. Obie metody stosowano rownolegle w historii techniki fotografii barwnej.
Najwcze?niejsze zdj?cia barwne ? tylko obiektow nieruchomych ? wykonywano zwykłymi aparatami fotograficznymi kolejno poprzez trzy filtry w
barwach podstawowych
. Uzyskane w ten sposob negatywy czarno-białe słu?yły jako materiał do addytywnego druku barwnego. Po?niej powstał aparat fotograficzny Bermpohla z układem połprzezroczystych zwierciadeł daj?cy od razu trzy takie negatywy, co pozwalało na dokonywanie migawkowych zdj?? obiektow ruchomych.
Na pocz?tku XX wieku firma Lumiere wprowadziła
klisze
autochrom
, w ktorych na zwykłej emulsji ?elatynowej nało?ony był raster, zło?ony z barwionych na kolory podstawowe ziarenek
krochmalu
. Po
na?wietleniu
i
wywołaniu odwracalnym
uzyskiwano do?? ciemny
diapozytyw
w addytywnych barwach naturalnych. Podobna metoda, stosuj?ca szachownic? miniaturowych filtrow, pod nazw?
dufaycolor
przetrwała do lat pi??dziesi?tych XX w.
Przełomem było wprowadzenie w latach 30 XX wieku
?wiatłoczułych materiałow
diapozytywowych w postaci trojwarstwowych filmow małoobrazkowych
Kodaka
w USA i Dufaycolor w Wielkiej Brytanii (1935) oraz
Agfy
w Niemczech (1936), polegaj?cych na subtraktywnej syntezie barw. Fotografia barwna stała si? dost?pna dla amatorow. W kilka lat po?niej pojawił si? barwny materiał ?wiatłoczuły, daj?cy negatywy w
barwach dopełniaj?cych
, ktore mo?na było kopiowa? na barwnych
papierach fotograficznych
. Jako?? i trwało?? takich zdj?? barwnych pozostawiały pocz?tkowo wiele do ?yczenia.
W produkcji
filmow
przez wiele lat utrzymywały si? kamery systemu
Technicolor
, na?wietlaj?ce przez układ zwierciadeł i filtrow rownocze?nie trzy ta?my filmowe, z ktorych produkowano kopie filmow do projekcji kinowej. Zasada trojpodziału promieni okazała si? tak doskonała, ?e nadal stosowana jest w profesjonalnych
kamerach telewizyjnych
. Natomiast w
cyfrowej fotografii
amatorskiej stosowana jest metoda rastrow barwnych, znana ju? od stu lat (np.
autochrom
).
- ↑
Peres 2007 ↓
, s. 35, 693.
- ↑
Katarzyna Brejwo:
Pierwszy raz w kolorze
. Gazeta Wyborcza, 2013-07-04. [dost?p 2013-08-09].
- ↑
Aga Cygan: ?wiat w kolorze Black&White
[online], archive.fo, 3 maja 2013
[dost?p 2019-09-16]
.
- ↑
Anna Cymer: Od tego si? zacz?ła kolorowa fotografia
[online], ?wiat Obrazu, 4 marca 2016
[dost?p 2019-09-16]
[zarchiwizowane z
adresu
2016-03-04]
.
- ↑
J. Nowicka:
Szklane płyty tylko dla bogatych
. Rzeczpospolita, 2008. [dost?p 2008]. [zarchiwizowane z
tego adresu
(2015-09-19)].
zły zapis daty dost?pu
- ↑
Autochromy Zdzisława Włodka
. [w:]
Otwarty System Archiwizacji
[on-line]. Centrum Archiwistyki Społecznej. [dost?p 2020-12-24].
- ↑
Maynard Owen
M.O.
Williams
Maynard Owen
M.O.
,
Struggling Poland
, ?National Geographic Magazine”, sierpie? 1926
.
brak strony (czasopismo)
- ↑
Hans
H.
Hildenbrand
Hans
H.
,
Bright Bits in Poland’s Mountainous South
, ?National Geographic Magazine”, marzec 1935
.
brak strony (czasopismo)
- ↑
Colour Photos of Everyday Life in Poland in 1930 by Hans Hildenbrand
. Slavorum. [dost?p 2018-09-25].
(
ang.
)
.
- ↑
Wystawy ? Stroje ludowe w Polsce
[online], web.archive.org, 2 lutego 2015
[dost?p 2019-09-16]
[zarchiwizowane z
adresu
2015-02-02]
.
- ↑
?Korespondent Bryan” w TVP1 ? Telewizja Polska SA
[online], www.tvp.pl
[dost?p 2019-09-18]
[zarchiwizowane z
adresu
2010-09-04]
.
- ↑
Oczy Wuja Sama
[online], www.gosc.pl
[dost?p 2019-09-18]
.
- Hans
H.
Windisch
Hans
H.
,
Die neue Foto-Schule III
, Seebruck: Heering-Verlag, 1961
.
brak strony (ksi??ka)
- Boris von
B.
Brauchitsch
Boris von
B.
,
Mała historia fotografii
, Warszawa 2004
.
brak strony (ksi??ka)
- Michael R.
M.R.
Peres
Michael R.
M.R.
(red.),
Focal Encyclopedia of Photography
, Focal Press, 2007,
ISBN
0-240-80740-5
(
ang.
)
.