Czwartek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Czwartek (skrot czw. [1] ) ? dzie? tygodnia mi?dzy ?rod? a pi?tkiem .

Według normy ISO-8601 jest czwartym dniem tygodnia [2] . Niegdy? był to dzie? wolny od zaj?? dla ?akow [3] . W kulturze ludowej ziem Polski czwartek obwarowany jest zakazami dotycz?cymi sprz?tania oraz prz?dzenia, ktorych egzekutork? miała by? bogini Marzanna [4] .

W tradycji biblijnej ? chrze?cija?skiej i judaistycznej , gdzie za pierwszy dzie? tygodnia uznawana jest niedziela , czwartek jest dniem pi?tym [5] .

Polska nazwa, wspolna z innymi j?zykami słowia?skimi , pochodzi od liczby cztery [6] ; cz.   ?tvrtek , ros.   четверг ( czetwierg ), serb.-chorw.   ?etvrtak . Podobnie w j?zykach bałtyckich : lit.   ketvirtadienis < ketvirta ?czwarta’ + diena ?dzie?’. Od liczby pi?? wywodz? si? natomiast port.   quinta-feira i gr.   π?μπτη .

Łaci?ska nazwa dies Iovis (dzie? Jowisza) wpłyn?ła na nazewnictwo wielu j?zykow europejskich, np. hiszp.   jueves . W j?zykach germa?skich pochodzi od imienia nordyckiego boga Thora : ang.   Thursday , norweski , du?ski i szwedzki torsdag , niem.   Donnerstag , niderl.   donderdag . W wymarłym j?zyku Słowian Połabskich był okre?lany jako perundan ? dzie? Pioruna [7] .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Jan Grzenia , Uniwersytet ?l?ski: Skracanie nazw dni tygodnia . Wydawnictwo Naukowe PWN SA, 2007-04-04. [dost?p 2013-08-28].
  2. Norma ISO-8601 . Mi?dzynarodowa Organizacja Normalizacyjna , 2004-12-01. [dost?p 2013-03-09].
  3. El?bieta   Skorupska-Raczy?ska , Kto w pi?tek skacze, to w niedziel? płacze... Siedem dni tygodnia w paremiologii polskiej dawnej i wspołczesnej , ?J?zyk. Religia. To?samo??”, 1, 2015, s. 162 .
  4. Arkadiusz   Bartwicki , ?mier? za prz?dzenie? Czyli czego nie robi? w czwartek [online], iSAP ? Słowia?ska Agencja Prasowa, 4 czerwca 2020 .
  5. Andrzej Przybylski: Ukradzione niedziele . Niedziela, 2009. [dost?p 2013-03-09].
  6. Jozef Matuszewski: Słowia?ski tydzie?: geneza, struktura i nomenklatura . Ossolineum, 1978.
  7. Na?a   Profantova , Martin   Profant , Encyklopedie slovanskych boh? a myt? , Praha: Libri, 2000, s. 161, ISBN  80-7277-011-X ( cz. ) .