Sir
Alfred Tennyson
(ur.
6 sierpnia
1809
w
Somersby
, zm.
6 pa?dziernika
1892
w
Aldworth
) ? najwi?kszy poeta
postromantyzmu wiktoria?skiego
, uhonorowany tytułem ?
poeta laureatus
”
[1]
.
Urodził si? we wsi hrabstwa
Lincolnshire
jako syn zubo?ałego duchownego. Wraz z jedena?ciorgiem rodze?stwa
[1]
od najmłodszych lat cierpiał z powodu pija?stwa ojca i jego niezrownowa?enia psychicznego. Ju? maj?c kilkana?cie lat, pisał poezje z dwoma starszymi bra?mi,
Charlesem
i
Frederickiem
, i jako 17-latek opublikował z nimi wspolny tomik wierszy
[1]
. Wszystkie utrzymane były w stylu
bajronowskim
.
Ucz?szczał do szkoły w
Louth
, a nast?pnie studiował w
Trinity College
w
Cambridge
. Tam te? przył?czył si? do tajnego stowarzyszenia refleksyjno-dyskusyjnego ?
Cambridge Apostles
. Na studiach poznał swojego najlepszego przyjaciela, Arthura Henry’ego Hallama. Znajomo?? ta silnie oddziałała po?niej na jego tworczo?? i ?ycie prywatne.
W 1830 opublikował pierwszy wybor wył?cznie własnych poezji ?
Poems, Chiefly Lyrical
. Znalazły si? w nim m.in.
poematy
Claribel
i
Mariana
. Jakkolwiek wiersze zyskały liczne opinie krytyczne i miano zbyt sentymentalnych, przyniosły one młodemu tworcy tak?e pewien rozgłos i zainteresowanie słynnego poety
Coleridge’a
.
W 1831 zmarł ojciec,
George Clayton Tennyson
, ktory wymogł na nim obietnic? opuszczenia college’u, co sprawiło, ?e Alfred zmuszony został do porzucenia studiow przed uzyskaniem dyplomu
[1]
. Powrocił do rodzinnej wsi, by przez kolejnych 6 lat pomaga? matce w opiece nad licznym rodze?stwem. W tym okresie Hallam zar?czył si? z młodsz? siostr? Tennysona ? Emili?.
W 1833 roku Tennyson wydał kolejny zbior poezji, zawieraj?cy najsłynniejszy poemat ?
ballad?
Pani z Shalott
[1]
(w pierwszej wersji). Wywołał liczne bardzo krytyczne recenzje, co tworc? na dziesi?ciolecie zniech?ciło do pisania. W tym samym roku zmarł na gryp? Hallam, co ostatecznie pogr??yło poet? w rozpaczy
[1]
. Wkrotce te? przeprowadził si? do
Essex
, gdzie stracił wi?kszo?? maj?tku, niefortunnie inwestuj?c w produkcj? rze?b ko?cielnych.
W 1842 wydał dwa tomy poezji: jeden zawieraj?cy wiersze ju? wcze?niej publikowane, drugi z zupełnie nowymi utworami. Tym razem krytycy byli mu przychylni. Szybko zyskał uznanie i sław?. Szczyt kariery osi?gn?ł jednak dopiero w 1850 roku, kiedy to przyznano mu zaszczytn? godno?? ?
poeta laureatus
” (
Poet Laureate
[1]
) ? nadwornego poety brytyjskich monarchow. Piastował j? a? do ?mierci. Wtedy tak?e powstał
In Memoriam A. H. H.
? uwa?ana za jeden z najdoskonalszych utworow Tennysona
elegia
po?wi?cona zmarłemu Arthurowi Hallamowi. W tym samym roku poeta po?lubił te? dawn? przyjaciołk? z dzieci?stwa, Emily Sellwood
[1]
, z ktor? miał dwoch synow ? Hallama i Lionela (
Hallam
został drugim
gubernatorem generalnym
Australii
).
Alfred Tennyson był obok
Roberta Browninga
najwybitniejszym tworc?
monologow dramatycznych
. Jego znane utwory z tego gatunku to
Ulisses
[2]
,
Oenone
i
?wi?ty Szymon Słupnik
[3]
. B?d?ca admiratork? jego tworczo?ci krolowa
Wiktoria
nadała mu w 1884 roku ? jako pierwszemu w historii poecie ? tytuł szlachecki
[1]
.
Tennyson kontynuował działalno?? tworcz? niemal do ko?ca ?ycia. W ostatnim jego okresie powstały
dramaty
:
Queen Mary
,
The Cup
,
Harold
i
Becket
, nie zaliczane jednak do szczegolnie udanych w jego dorobku tworczym. Zmarł 6 pa?dziernika 1892
[1]
. Pochowany jest w
Westminster Abbey
.
- Odwołania do Tennysona i fragmenty jego utworow nierzadko wykorzystywała w swych powie?ciach
Agata Christie
(m.in. w
Zwierciadło p?ka w odłamkow stos
).
- W grze RPG Mass Effect pewna ?ołnierka o imieniu Ashley Williams jest zafascynowana tworczo?ci? Tennysona. W rozmowach wspomina, ?e czytała jego dzieła swemu ojcu, kiedy wylatywał na misj? i przed snem.