Aleksander Sznapik
(ur.
10 lutego
1951
w
Warszawie
) ? polski
szachista
, mistrz mi?dzynarodowy, brat
Krzysztofa Sznapika
.
W latach
siedemdziesi?tych
i
osiemdziesi?tych
nale?ał do ?cisłej czołowki polskich szachistow. W 1970 roku zadebiutował w finale indywidualnych
mistrzostw Polski
. Do 1992 roku dwudziestokrotnie uczestniczył w turniejach finałowych, zdobywaj?c dwana?cie medali: 4 złote (
1976
,
1980
,
1984
,
1991
), 4 srebrne (
1972
,
1974
,
1978
,
1981
) oraz 4 br?zowe (
1977
,
1988
,
1989
,
1992
).
Wielokrotnie reprezentował Polsk? w rozgrywkach dru?ynowych, m.in.:
- dziewi?ciokrotnie na
olimpiadach szachowych
(w latach
1972
,
1978
,
1980
,
1982
,
1984
,
1986
,
1988
,
1990
,
1992
)
[1]
,
- dwukrotnie na
dru?ynowych mistrzostwach Europy
(w latach 1973, 1989)
[2]
,
- dwukrotnie na dru?ynowych mistrzostwach ?wiata studentow (w latach 1976, 1977)
[3]
,
- trzykrotnie na turniejach o Puchar Nordycki (
Nordic Cup
) (w latach 1983, 1985, 1987); trzykrotny medalista: wspolnie z dru?yn? ? złoty (1983), srebrny (1987) i br?zowy (1985)
[4]
.
Do najbardziej udanych nale?ał jego wyst?p na olimpiadzie w
Lucernie
w 1982 r. (54,2% na pierwszej szachownicy, siodme miejsce dru?ynowo), na ktorej pokonał mi?dzy innymi
Wiktora Korcznoja
)
[5]
.
Brał udział w kilkudziesi?ciu turniejach mi?dzynarodowych. Uzyskał tytuł
mistrza mi?dzynarodowego
w 1977 r. po dwoch udanych wyst?pach na turniejach w
Sztokholmie
i
Lublinie
. W 1979 r. zwyci??ył w silnie obsadzonym turnieju mi?dzynarodowym o Puchar Ministra Komunikacji w Warszawie
[6]
, natomiast na przełomie tego i nast?pnego roku podzielił II m. w turnieju
Rilton Cup
w Sztokholmie. W 1984 i 1989 r. podzielił I miejsca w turniejach
szwajcarskich
Politiken Cup
w
Kopenhadze
, natomiast w 1987 r. podzielił II m. w turnieju
open
festiwalu w
Biel
(za
Lwem Gutmanem
, wspolnie z
Mihai ?ub?
i
Dusanem Rajkoviciem
), wypełniaj?c norm? na tytuł
arcymistrza
[7]
.
W 1998 r. zako?czył czynn? karier? szachow?
[8]
.
W 2010 r. w pokazowym
Szachowym Turnieju Gwiazd
rozegrał Warszawie mecz z
Iwet? Rajlich
, pokonuj?c j? w stosunku 4?2
[9]
.
Najwy?szy
ranking
w karierze osi?gn?ł 1 stycznia 1990 r., z wynikiem 2485 punktow zajmował wowczas 2. miejsce (za
Aleksandrem Wojtkiewiczem
) w?rod polskich szachistow
[10]
.