Adam Kuryłowicz
(ur.
21 grudnia
1890
w
Kły?owie
, zm.
28 sierpnia
1966
w
Warszawie
) ?
polski
kolejarz
,
maszynista
, działacz zwi?zkowy i
polityk
.
Minister pracy i opieki społecznej
w latach 1946?1947, poseł na
Sejm
I
,
II
i
III
kadencji w
II RP
, do
Krajowej Rady Narodowej
oraz
na Sejm Ustawodawczy
.
Syn Bronisława i Anny. W 1909 uko?czył ?redni? szkoł? przemysłow? we
Lwowie
i dwuletni? Wy?sz? Szkoł? Zawodow? w
Wiedniu
. W 1909 wst?pił do
Polskiej Partii Socjalno-Demokratycznej Galicji i ?l?ska Cieszy?skiego
, z ramienia PPSD wchodził w skład
Komitetu Bezpiecze?stwa i Obrony Dobra Publicznego
w czasie
walk o Lwow w 1918
. Został członkiem powołanego 23 listopada 1918
Tymczasowego Komitetu Rz?dz?cego we Lwowie
[1]
.
Od 1919 członek
Polskiej Partii Socjalistycznej
. Członek Rady Naczelnej PPS (1921?1939) oraz Centralnego Komitetu Wykonawczego PPS (1928?1935). Od 1922 do 1937 był prezesem
Zwi?zku Zawodowego Kolejarzy
. W 1926 poparcie zwi?zku za spraw? Kuryłowicza dla
Jozefa Piłsudskiego
było jednym z czynnikow rozstrzygaj?cych o sukcesie
przewrotu majowego
. Od 1928 do 1937 był wiceprzewodnicz?cym
Komisji Centralnej Zwi?zkow Zawodowych
.
W
wyborach parlamentarnych w 1922
wybrany został z ramienia PPS w ramach listy pa?stwowej. W
Sejmie I kadencji
zasiadał w Komisji Bud?etowej i Komisji Komunikacyjnej. W 1927 wybrano go do Nadzwyczajnej Komisji dla rewizji umow Ministerstwa Kolei. W
wyborach parlamentarnych w 1928
ponownie uzyskał mandat z listy pa?stwowej. W
Sejmie II kadencji
zasiadał w Komisji Komunikacyjnej. W
wyborach parlamentarnych w 1930
nie uzyskał mandatu, jednak po pozbawianiu mandatu
Hermana Liebermana
wszedł w jego miejsce do Sejmu z listy pa?stwowej nr 7 (
Centrolew
). ?lubowanie zło?ył 19 stycznia 1934. Zasiadał w Komisji Bud?etowej.
Uczestniczył w grupie konspiracyjnej
Norberta Barlickiego
. Był wi??niem
Pawiaka
. Aresztowany w 1941, 24 lipca tego roku osadzony w
obozie koncentracyjnym
Auschwitz
, gdzie przebywał do 1945.
W okresie 1945?1950 ponownie pełnił funkcj? prezesa Zwi?zku Zawodowego Kolejarzy oraz w latach 1947?1948 sekretarza generalnego
Komisji Centralnej Zwi?zkow Zawodowych
. Od 18 lipca 1946 do 6 lutego 1947 był
ministrem pracy i opieki społecznej
w
rz?dzie Edwarda Osobki-Morawskiego
. Od 1949 członek
Centralnej Rady Zwi?zkow Zawodowych
(kierownik Wydziału Bytowo-Mieszkaniowego, wiceprzewodnicz?cy Głownej Komisji Rewizyjnej i członek Komisji Historycznej). W 1958 członek Komisji Rewizyjnej CRZZ w Warszawie.
Od 1945 nale?ał do
?lubelskiej” PPS
. Dokooptowany do Rady Naczelnej i Centralnego Komitetu Wykonawczego 26 lutego 1945. Pełnił te funkcje do 15 grudnia 1948. Od 1948 nale?ał do
Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej
, do 1954 był członkiem
Komitetu Centralnego
. Od 1945 do 1952 był posłem do
Krajowej Rady Narodowej
i
na Sejm Ustawodawczy
. Wchodził w skład Głownej Komisji Weryfikacyjnej
Zwi?zku Bojownikow o Wolno?? i Demokracj?
.
Adam Kuryłowicz spoczywa na
cmentarzu Pow?zkowskim w Warszawie
(kw. 224-V-30)
[2]
.
Odznaczony
Orderem Sztandaru Pracy I klasy
(1958),
Orderem Krzy?a Grunwaldu III klasy
(1946)
[3]
,
Krzy?em Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski
(1946)
[4]
,
Medalem Zwyci?stwa i Wolno?ci 1945
(1946) oraz
Medalem 10-lecia Polski Ludowej
(1955)
[5]
.
W dniu zaprzysi??enia
|
|
---|
Po?niejsi członkowie rz?du
|
|
---|
- kursywa ? ministrowie odwołani przed ko?cem istnienia rz?du