La
moneda
es un instrument de pagament, en vigor en un endrech e a una epoca donats, que complis lei foncions d'
unitat de compte
, d'intermediari dins lei cambis de bens o de servicis e de reserva de valor. Segon lei luocs e leis epocas, es tanben un ben public gracias ai servicis que rend a la societat e un otis d'integracion economic, politic o sociau.
La moneda es un concept forca ancian qu'apareguet per la premier cop a la fin de la
Preistoria
, probablament en
Anatolia
. Per la seguida, i aguet una difusion progressiva de l'idea que se debanet en parallel d'aparicions independentas. A partir dau millenari IV av. JC, s'escampet l'usatge de monedas
metallicas
que fogueron a l'origina dei premierei pecas de moneda au segle VII av. JC. Aqueu sistema se difuset lentament long dei rotas comercialas anant d'
Asia
a
Europa
e foguet adoptat per lei principalei poissancas de la fin de l'
Antiquitat
e de l'
Edat Mejana
.
A la
Renaissenca
, l'invencion dei premierei
bancas
modernas en
Europa
entrainet l'aparicion progressiva de la
moneda fiduciaria
que conoguet una longa evolucion per venir la forma principala de moneda en circulacion au segle XX. D'efect, apres la
Premiera Guerra Mondiala
, leis
estats
, durament destabilizats per lei consequencias economicas dau conflicte, pogueron pas restablir lei sistemas monetaris basats sus de reservas de metaus precios (principalament d'
aur
). Puei, en
1971
, l'abandon de l'
escandau aur
per leis
Estats Units
entrainet la generalizacion de la moneda fiduciaria a tota la planeta.
En parallel, lo desvolopament dei bancas entrainet una aumentacion dei depaus. Ansin, au comencament dau segle XXI, la mager part de la moneda mondiala es formada per la
moneda escripturala
que correspond ais escrituras dins lei registres de compte bancaris.
Lo concepte de moneda sembla relativament ancian coma l'atesta la descuberta de troc d'
obsidiana
datant de 15 000 av. JC qu'eran distribuits au sen de certanei culturas
liticas
d'
Anatolia
. L'idea s'escampet pauc a pauc e sostenguet probablament la formacion dei rets comercialas estructuradas de la fin de la
Preistoria
. Quatre tipes de monedas primitivas ? largament utilizadas fins au segle XVIII ? aparagueron durant aqueu periode :
- lei materias naturalas coma la
peira
, lo
sau
(utilizat per pagar lei
legions romanas
), l'
ambre
, lei
gemmas
, lei
metaus
(precios o non)... etc.
- lei produchs
agricolas
coma l'aver, lei grans (
cerealas
,
cacau
,
pebe
...), leis
especias
, lei pelissas, lei fuelhas de
te
... etc.
- lei produchs
artesanaus
coma d'armas (
coteus
en
China
Anciana,
destraus
dins lei pais celtics,
armas de fuoc
durant lo comerci triangular...), de metratges de teissuts (
Egipte
,
Africa
,
Mesoamerica
...), d'otis agricolas (
araires
en
China
)... etc.
- leis essers umans dins lei societats
esclavagistas
.
En parallel, lei premiereis
unitats de compte
aparegueron ambe la formacion dei premiereis administracions vers 2 500 av. JC. Sovent derivadas d'unitats de
massa
coma la
mina
utilizada dins l'
Emperi d'Akkad
, permetian una gestion deis
imposts
e dei deutes per leis escribas. Pasmens, aqueu sistema se difuset pas en fora deis institucions
estatalas
avans la fin de l'
Antiquitat
.
Atestat tre lo millenari IV av. JC en
Sardenha
, l'utilizacion de
metaus
coma moneda se difuset pauc a pauc en
Mediterranea
e en
Orient Mejan
. Aqueu sistema era generalament basat sus de cambis de
lingots
. A respect deis autrei formas de moneda primitiva, presentavan probablament l'avantatge d'esser duradis e conservables. En
687 av. JC
, lo rei
lidian
Gyges
inventet lei premierei pecas de moneda en remplacant lei
lingots
per de troc d'
electrum
(aliatge d'
aur
e d'
argent
) dotats de caracteristicas identicas (pes, talha...) e d'una marca autentificacion.
L'idea de
Gyges
foguet pauc a pauc adoptada per leis autrei pobles de la region. Sei successors contunieron de melhorar son invencion ambe l'instauracion dau
bimetallisme
durant lo reine de
Cresus
(
560
-
546 av. JC
). La conquista de
Lidia
per
Persia
arrestet pas aqueleis evolucions e leis
Aquemenidas
adopteron tanben una moneda
bimetallica
apres la presa de
Babilonia
en
539 av. JC
.
Au segle seguent, l'adopcion de pecas de moneda per lei
ciutats-estats
gregas
pus importantas, especialament
Atenas
, permetet a l'idea de se difusar dins lo resta d'
Europa
. Dins la direccion opausada, vers
Asia
,
China
adoptet una moneda de
coire
durant lo reine de
Qin Shi Huang
(
221
-
210 av. JC
). Utilizada per pagar lei tropas e leis
imposts
, demoret en circulacion fins a
1837
.
En parallel de son usatge economic, la moneda
metallica
aquistet pauc a pauc de rotles
politics
e sociaus. Ansin, permetia d'unificar politicament un espaci economic. Per exemple, foguet lo cas en
China
onte l'obra unificatritz de
Qin Shi Huang
subrevisquet a l'afondrament rapide de sa
dinastia
. En
Europa
, lei pecas
romanas
, que representavan lo perfieu de l'
emperaire
, vengueron un otis de
propaganda
e de glorificacion dei
sobeirans
. Perpetuat per
Constantinoble
apres la disparicion de l'
Emperi d'Occident
, lo sistema monetari roman influenciet lei monedas creadas per leis
estats
barbars e arabes que se formeron entre lei segles V e VII. En particular, en
696
, leis
Omeias
adopteron un sistema
trimetallic
basat sus un dinar d'
aur
forca similar au
solidus
bizantin
qu'era la referencia internacionala dau periode.
L'adopcion e la revirada de la moneda papier en China
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
China
foguet lo premier pais qu'adoptet una moneda de
papier
a la fin dau segle X o a l'inici dau segle XI
[1]
. D'efect, per limitar lo raubament dei quantitats de
metaus
precios necessarias au comerci, lei
Song dau Nord
emeteron de bilhets dichs
jiaozis
. Lei premiers bilhets eran
pintats
sus de suports de
fusta
mai lo
papier
s'impauset leu per la fabricacion.
Adoptat per leis autrei dinastias
chinesas
dau periode, lo sistema conoguet una utilizacion intensiva per la
dinastia Yuan
. Aquo entrainet una crisi a partir de la fin dau segle XIV. La
dinastia Ming
assaiet de reprendre lo contrarotle dei
jiaozis
en
1374
e ne suspendiguet la convertibilitat. La valor de la moneda de papier demeniguet donc pauc a pauc. Puei, au segle XV, une tiera de revoutas causet d'emissions importantas qu'entraineron l'afondrament definitiu de la valor dei bilhets. Finalament, l'emperaire
Ming Renzong
(
1424
-
1425
) enebiguet son usatge sota
pena de mort
.
Lo mercantilisme e lei premierei teorias de la moneda
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
A partir dau comencament dau segle XVI, l'arribada de quantitats grossas de
metaus
precios en provenancia dei minas d'
America dau Sud
entrainet una aumentacion dei cambis economics e dei pretz en
Europa
. Dins un periode dominat per lo
mercantilisme
(aparegut vers
1450
) e per lo renforcament deis
estats
, aquo favorizet lei premierei reflexions sus la moneda e sa gestion.
Lo premier que publiquet lo resultat de seis estudis foguet probablament lo monge
polones
Nicolau Copernic
(
1473
-
1573
) qu'emetet la premiera formulacion de la
teorica quantitativa de la moneda
. Segon eu, una moneda trop abondosa perd sa valor
[2]
. Represa en
Espanha
e en
Portugau
per l'
Escola de Salamanca
, aquela idea foguet aprefondada per
John Locke
(
1632
-
1704
) e
David Hume
(
1711
-
1776
). Condamnet l'intervencion de l'
Estat
dins leis afaires monetaris e es a l'origina dei concepcions classicas de l'economia moderna.
Pasmens, dins lei fachs, leis estats dau periode, especialament
Anglaterra
, utilizeron largament l'expansion monetaria per sostenir lo desvolopament de l'industria. Lei condicions d'aquela creissenca economica (quantitats importantas de moneda e taus d'interes feble) fogueron rapidament descubertas per l'
Estat
e per leis
industriaus
. Aquo entrainet la creacion dei premierei
bancas
d'emission de bilhets que prefiguravan la
moneda fiduciaria
que remplacet ? lentament ? la moneda metallica eissida de l'
Antiquitat
.
Lo passatge de la moneda metallica marchanda ? es a dire que sa valor era egala a sa quantitat de
metaus
precios ? per una
moneda fiduciaria
conoguet un episodi decisiu dins la premiera mitat dau segle XVII en
Europa
. Per diversei rasons (sasida de metaus precios, dificultats logisticas dau transport dei pecas...), l'
aristocracia
e la
borgesia
de mai d'un pais comenceron de fisar sei reservas d'
aur
, d'
argent
e d'objectes precios a d'orfebres qu'eran alora considerats coma un refugi segur. En cambi, receberon de ≪ certificats de depaus ≫ que permetian de recuperar lei somas e leis objectes gardats.
Pauc a pauc, aquelei certificats vengueron anonims e fogueron utilizats coma mejans de pagament. En
1661
, aparegueron lei premiers bilhets europeus vertadiers en
Suecia
[3]
. Autra evolucion, leis orfebres, venguts banquiers, descurbigueron qu'era pas necessari d'aver una reserva financiera egala a la totalitat dei depaus enregistrats. D'efect, la conversion dei certificats era rarament demandada e la banca podia donc utilizar lei depaus per investir. Ansin, en mai dei certificats de depaus, lei
banquiers
comenceron d'emetre dei titols de deute e la valor deis emissions passet rapidament la valor dei depaus.
Aqueu proces entrainava una
creacion monetaria
de part dei
bancas
e sostenguet lo desvolopament economic dau periode. En parallel, favorizet l'utilizacion d'una moneda de
papier
qu'era plus directament basada sus de reservas de metaus precios per una partida de l'eleit economic
europeu
. Pauc a pauc, l'usatge dei bilhets s'escampet au sen de la societat en despiech de quauquei reviradas coma aqueu de la
banca de Law
.
En fora deis inovacions liadas au
papier
moneda, lei Temps Modernes vegueron tanben la reaparicion d'una moneda internacionala que foguet lo
thaler
e sei derivats. Aparegut en
1518
dins la region dei minas de
Jachymov
en
Boemia
, era una moneda d'
argent
que foguet caracterizada per una estabilitat excepcionala fins a sa disparicion au comencament dau segle XX. Adoptada coma
unitat de compte
dau
Sant Emperi Roman Germanic
, foguet adoptada o utilizada per lei pais germanics (compres lei regions
balcanicas
que fasian partida d'
Austria
), per lei
Provincias Unidas
, per
Anglaterra
e per lei
colonias
europeas
d'
America
, d'
Asia
e d'
Africa
. En mai d'aquo, suscitet la creacion de monedas similaras en
Franca
, en
Espanha
e dins d'autrei pais europeus. Ensems, aquelei monedas d'
argent
domineron l'economia durant lei segles XVII e XVIII.
De la moneda metallica a la moneda fiduciaria
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
Leis evolucions de la
Renaissenca
e dei Temps Modernes permeteron l'instauracion d'un sistema bimetallic en
Europa
basat sus l'
aur
e l'
argent
. Pasmens, lei quantitats d'
argent
necessarias a son foncionament comenceron pauc a pauc de mancar. Dins lo corrent de la segonda mitat dau segle XIX, la descuberta de jaciments
aurifers
forca importants agravet aquela situacion ambe la produccion de 2 000 tonas d'
aur
entre
1851
e
1860
. Aquo representava la mitat dei quantitats extrachas durant lei quinze segles precedents e leis
estats
pogueron plus mantenir la paritat entre l'
aur
e l'
argent
. Lo
monometallisme
basat sus l'
aur
(
escandau aur
) venguet donc la norma.
Lei sistemas
bimetallics
e
monometallic
eran basats sus la convertibilitat de la moneda en
aur
o en
argent
. Necessitavan de reservas importantas au sen dei
bancas centralas
per n'assegurar la valor. Pasmens, aqueu sistema permetet tanben d'emetre mai de bilhets e de batre de pecas fachs de metaus mens precios (
coire
,
bronze
...) o francament banaus (
niquel
...).
Lei trebols monetaris de la Premiera Guerra Mondiala
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
La
Premiera Guerra Mondiala
(
1914
-
1918
) entrainet de despensas considerablas que destabilizeron prefondament l'economia mondiala. Apres la revirada dei politicas classicas, sa consequencia principala foguet un renovelament de la pensada monetaria que favorizet l'emergencia de teorias intervencionistas.
D'efect, apres la guerra, leis
estats
mau capiteron de restablir lo
monometallisme
que prevalia avans
1914
(
inflacion
en
Alemanha
, recessions economicas deis ans 1920...). Puei, la
crisi economica de 1929
escobet lei temptativas de restauracion. Dins aqueu contexte malaisat, s'impauseron leis ideas eissidas de l'obra majora de l'economista
britanic
John Maynard Keynes
(
1883
-
1946
),
Teoria generala de l'emplec de l'interes e de la moneda
(
1936
), que se prononciava en favor de politicas intervencionistas menats per lei
governs
per assegurar lo plen emplech.
Aquelei teorias favorizeron l'emission de moneda sota forma de bilhets per favorizar la demanda e la represa economica. Aquo aumentet donc la fiduciarizacion de la moneda. En parallel, lo
dolar estatsunidenc
venguet la moneda dominanta en
1922
ambe la
conferencia de Genoa
. D'efect, venguet la soleta moneda directament convertibla en
aur
. La liura britanica era convertibla en dolar e leis autrei monedas eran convertiblas en dolars o en liuras. Ansin, se metet en placa un sistema mixt metallic e fiduciari dins la mager part deis pais.
Adoptat en
1944
, lo sistema de Bretton Woods era un sistema mixt destinat a assegurar lo redreicament de l'economia mondiala apres la
Segonda Guerra Mondiala
(
1939
-
1945
[4]
). Lo
dolar estatsunidenc
demoret l'unica moneda que gardava l'
escandau aur
. Leis autrei monedas eran definidas a respect dau dolar e de reglas suplementarias permetian de limitar lei devaluacions violentas deis ans 1920-1930.
En despiech de sa mixitat teorica, aqueu sistema era
de facto
de tipe fiduciari. D'efect, per n'assegurar l'estabilitat, una regla implicita era de pas ? o forca rarament ? demandar la conversion dei dolars en
aur
. En placa, lei dolars eran gardats dins leis
estats
per sostenir la moneda locala.
Lei monedas fluctuantas e la desmaterializacion
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
Lo sistema de Bretton Woods foncionet correctament fins a la crisi economica deis ans 1970. Tre
1971
, leis
Estats Units d'America
abandoneron oficiosament l'
escandau aur
[5]
. En parallel, lei teorias
keynesianas
fogueron suplantadas per lei teorias neoclassicas de l'
Escola Austriana
e de l'
Escola de Chicago
que depintan la moneda coma la manifestacion d'un ordre espontaneu e condamnan l'intervencion monetaria de l'
Estat
.
Dempuei leis ans 1970, lei monedas son donc vengudas fluctuantas e varian entre elei segon lei variacions dei mercats financiers. Leis estats gardan la possibilitat de devaluar mai dins lei fachs, aqueu tipe de manobra es vengut rar. L'autra consequencia majora es que la fiduciarizacion de la moneda es venguda la norma universala car ges de pais a restablit l'
escandau aur
.
D'autra part, leis evolucions
tecnologicas
aparegudas a la fin dau segle XX ambe lo desvolopament dei rets
informatics
agueron de consequencias sus lei cambis monetaris. D'efect, la generalizacion dei [carta de credit|cartas de credit]] e dei viraments electronics remplaca mai e mai sovent l'utilizacion e la manipulacion de pecas e de bilhets. Ansin, la moneda es d'ara endavant sovent desmaterializada e l'usatge de la
moneda escripturala
es vengut forca frequent dins la vida vidanta.
Una
moneda marchanda
es una moneda que sa valor es egala a la valor dei bens o dei materiaus que la forman. Dominet la vida economica fins a l'aparicion de la
moneda fiduciaria
. D'exemples son lei monedas primitivas formadas de produchs
artesanaus
o
agricolas
e lei monedas
metallicas
que sa valor despendia de sa quantitat d'
aur
o d'
argent
. Uei, son usatge es vengut limitat mai existis totjorn dins l'encastre de sistemas economics informaus.
Una
moneda fiduciaria
es una moneda que sei suports an ges de valor intrinseca. Sa valor es donc basada sus la fisanca que li dona la societat. A l'origina, lo terme designa lei pecas d'
aliatges
industriaus
de la fin dau segle XIX e dau comencament dau segle XX. Pasmens, ambe l'abandon de l'
escandau aur
, la generalizacion dei bilhets e l'utilizacion de
metaus
a bon mercat per la fabricacion dei pecas, tota la moneda actuala es venguda fiduciaria.
La
moneda escripturala
es formada dei depaus bancaris sus lei comptes corrents dins lei bancas comercialas. Es materializada per una escritura dau compte. Uei, aqueu tipe de moneda forma la mager part de la massa monetaria en circulacion (entre 80 e 90%). Amb lo desvolopament deis otis
informatics
, la moneda escripturala es desenant sovent numerizada.
La moneda a tres rotles economics essenciaus que son aquelei d'
unitat de compte
, de ben directament escambiable e de reserva de valor :
- coma
unitat de compte
, permet de definir aisament la valor d'una causa amb un escandau unic.
- coma ben directament escambiable contra totei leis autrei, es un instrument de pagament que permet d'aquistar un ben o un servici quin que siegue.
- coma reserva de valor, pou esser gardada car la moneda garda sa valor e demora perfectament liquida (es a dire qu'es immediatament utilizabla per cambiar de bens e servicis).
Gracias a sei tres foncions economics, la moneda a un rotle fondamentau au sen dei societats. D'efect, en facilitant lei cambis de bens o de servicis, permet de rendre de servicis collectius a la comunautat ont es en circulacion. Per aquela rason, la moneda es considerat coma un ben public que pou pas faire unicament l'objecte d'una regulacion per lei financiers. Ansin, d'institucions estatalas (
bancas centralas
...) fogueron creadas per representar l'interes collectiu dins la gestion monetaria.
Dins certanei societats, la moneda es un otis de iearquizacion sociala que permet de mesurar la richessa deis individus. Dins l'
Emperi Roman
, lo reng sociau deis abitants era directament determinat per sei revenguts. Se un sistema tant rigoros es uei rar, la richessa es totjorn un element important au sen de mai d'una societat actuala car es considerada coma un factor de capitada per una partida importanta de la populacion.
Instrument d'integracion economica e politica
[
modificar
|
Modificar lo codi
]
La moneda es tanben un instrument d'integracion economica e politica d'una zona somesa a un meteis poder politic. Per exemple, durant l'
Antiquitat
,
Atenas
utilizet lo primat de sa moneda per renforcar son contrarotle sus la
Mar Egea
en exclusent l'usatge de monedas de ciutats rivalas. Autre exemple, en
Occitania
, la
liura tornesa
, adoptada per
Lois IX
(
1226
-
1270
) en
1262
, aguet un rotle important dins la mesa en placa de la dominacion francesa en suplantant pauc a pauc leis autrei monedas en circulacion e en s'impausant coma unitat de compte.
En causa de l'importancia politica de la moneda, la fabricacion de moneda faussa es una
infraccion
greva dempuei l'invencion de la moneda au segle VII av. JC. La mager part dei pais la classan entre lei
crimes
pus greus. Per exemple, en
Franca
, la pena de mort foguet encorruda per lei faus-monediers fins a
1832
. Uei, riscan totjorn 30 ans de preson
[6]
, co qu'es identic a la pena encorruda per un
murtre
sensa premeditacion
[7]
. Entre pais, la fabricacion de moneda faussa es de cops utilizada coma arma de guerra (
operacion Bernhard
dau
III
en
Reich
contra la liura britanica...) e leis atacas contra una moneda estrangiera son d'otis d'influencia poderos entre lei mans dei poissancas pus importantas de la planeta.
Diferentei teorias modernas de regulacion de la moneda existisson. Lei pus frequentament aplicadas fan partida dei corpus classics (o
liberaus
) e
keynesians
. Lo premier corrent es
istoricament
lo pus ancian qu'es aparegut au segle XVI ambe lei trabalhs de
Copernic
. Dominet fins a la
crisi economica de 1929
avans de conoisser una longa eclipsi fins ais 1970. Durant aqueu periode, foguet suplantat per lo corrent
keynesian
que posa son origina dins lei preconizacions defendudas per
John Maynard Keynes
e lei politicas de l'apres guerra.
Per leis economistas classics, lo rotle de la moneda es unicament economic e se limita a la facilitacion dei cambis de marchandisas e de servicis. Segon l'economista
Jean-Baptiste Say
(
1767
-
1832
), la moneda es donc solament una vela qu'escond lo fach qu'un ben se cambia contra un autre ben segon la lei de l'oferta e de la demanda. Segon aquela concepcion, la quantitat de moneda en circulacion a donc un efect sus lei pretz mai pas sus lo foncionament vertadier de l'economia. La moneda auria donc un rotle neutre e tota politica monetaria deu aver per objectiu d'empedir una aumentacion de la massa monetaria que seria desconnectada de la creissenca de l'activitat economica.
Lei
keynesians
defendon, au contrari, una vision pus intervencionista dau rotle de l'
Estat
. Per elei, la politica monetaria pou influenciar e estimular l'economia e seis actors. Segon aquela concepcion, la gestion de la moneda es donc un aigre politic fondamentau. Per exemple, redurre lei taus d'interes pou crear mai de moneda e favorizar la demanda e l'investiment.
Lei bancas centralas son d'institucions
estatalas
cargadas d'aplicar la politica monetaria. Se son rotle varia en foncion dei
pais
, sei missions principalas son sovent :
- d'assegurar l'emission de la
moneda fiduciaria
e contribuir ansin a la definicion dei taus d'interes.
- de susvelhar lo foncionament dei mercats financiers e d'assegurar lo respect dei reglementacions deis institucions financieras (
bancas
...).
- de tenir lo rotle de prestaire de darrier ressort dins lo cas d'una crisi sistematica.
Dins lei
pais
dominats dins lei teorias economicas classicas, la
banca centrala
pou esser totalament o parcialament independenta dau poder politic. Per exemple, la
Reserva federala deis Estats Units
es dirigida per un conseu mesclant de representents designats per lo president e lo cap dau Senat e de representents eissits dei
bancas
privadas. Una tala delegacion es sovent acompanhada per d'objectius fixats dins leis estatuts de la
banca centrala
. Ansin, la
Banca centrala europea
a, segon lei textes, per mission unica d'assegurar l'estabilitat dei pretz au sen de l'
UE
.
Dins certanei, lei mecanismes de regulacion monetaris mau foncionan e la moneda perd d’un cop una partida importanta o la totalitat de sa valor. Dicha crisi monetaria, aquela situacion entraina generalament una crisi economica greva car tot lo sistema de cambis utilizat per la societat conois de perturbacions. Au pieger, de pans entiers de l'economia son susceptibles d'esser blocats per manca de liquiditats. N'existis plusors tipes :
- la panica bancaria qu'es caracterizada per una afluencia massisa dei depausants dins lei
bancas
per retirar fisicament sei sous. Or, coma lei bancas an jamai pron de fons per curbir la totalitat dei depaus, lo risc de
falhida
es forca important. Per empachar aqueu tipe de crisi, leis
estats
asseguran generalament una partida dei depaus. Podon tanben organizar un plan de ≪ sauvament ≫ per provesir a la banca lei sous necessaris ai retiraments.
- l'
iperinflacion
qu'es una situacion marcada per una aumentacion forca rapida dei pretz qu'entraina una demenicion parallela de la valor de la moneda. Aqueu tipe de crisi es forca ancian qu'existia ja durant lo periode de la moneda
metallica
. Lo cas pus famos es l'iperinflacion
alemanda
deis ans 1920 qu'avia necessitat l'emission de bilhets de cinc miliards de marks en
1923
.
- la rompedura dau mercat interbancari qu'es caracterizat per l'afondrament dau sistema de prest qu'existis entre lei
bancas
. Or, sensa aquelei prests, lei bancas pus feblas podon rapidament far falhida, co que pou afeblir d'autrei bancas e entrainar pauc a pauc una falhida de tot lo sistema bancari.
- (en)
Milton Friedman
,
Capitalism and Freedom
, 1962.
- (en)
John Maynard Keynes
,
The General Theory of Employment, Interest and Money
, 1936.
- (fr)
Frederic Lemaire,
A quoi sert la monnaie
, in
Manuel d'economie critique
, Le Monde Diplomatique, setembre de
2016
.
- (fr)
Karl Marx
,
Le Capital
, 1861.
- ↑
(en)
Daniel R. Headrick,
Technology: A World History
, Oxford University Press, 2009, p. 85.
- ↑
(fr)
N. Copernic,
Discours sur la frappe des monnaies...
in
Ecrits notables sur la monnaie : XVIe siecle
, tome I, Librairie Felix Alcan, 1934.
- ↑
(en)
Charles R. Geisst,
Encyclopedia of American business history
, 2005, p. 39.
- ↑
1937
-
1945
en
Asia
.
- ↑
L'abandon foguet oficializat en
1976
.
- ↑
Article 442-1 dau Codi penau de
Franca
, Legifrance, consultat lo 27 de decembre de 2016
[1]
- ↑
Article 221-1 dau Codi penau de
Franca
, Legifrance, consultat lo 27 de decembre de 2016
[2]
.