Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Sojoez 1
|
Missiegegevens
|
Aantal bemanningsleden
|
1
|
Lanceerdatum
|
23 april
1967
00:35:00
UTC
|
Lanceerplatform
|
LC,1 ,
Kosmodroom Bajkonoer
|
Landingsdatum
|
24 april
1967
03:22:52 UTC
|
Landingsplaats
|
51.13° N, 57.24° E,
Oblast Orenburg
, 40 km van Novoorsk.
|
Missieduur
|
1 dag ,02:47:52
|
Hoogte van de baan
|
223 km
|
Hellingshoek van de baan
|
50.8°
|
Aantal rondjes rond de aarde
|
18
|
Reisafstand
|
746.000 km
|
|
Foto bemanning
|
|
De
Sojoez 1
(
Russisch
: Союз 1, "Unie 1") was een
Russisch
ruimtevaartuig
, en de eerste
bemande vlucht
van het
Sojoez
ruimteschip
, die werd gelanceerd op
23 april
1967
. Aan boord was 1 bemanningslid, kosmonaut
Vladimir Komarov
. Hij kwam om het leven toen bij de terugkeer op
Aarde
de
parachutes
niet goed werkten en het ruimteschip met een snelheid van ruim 140 km per uur te pletter sloeg op de steppevlakte van
oblast Orenburg
.
Het Sojoez ruimteschip werd ontwikkeld als tegenhanger van het
Amerikaanse
Apollo
ruimteschip en kon tot drie
kosmonauten
naar de ruimte brengen. De eerste twee onbemande testvluchten brachten honderden technische mankementen en ontwerpfouten aan het licht. Aanhoudende druk vanuit het
Politbureau
leidde ertoe dat besloten werd Sojoez 1 bemand te lanceren ondanks de vele gebreken.
De dag na de lancering van Sojoez 1 zou een tweede Sojoez vertrekken met als doel de twee Sojoez ruimtevaartuigen aan elkaar te koppelen en beide ruimtevaartuigen grondig te testen in een
baan
om de Aarde.
Op 23
april
1967
werd Sojoez 1 gelanceerd vanaf lanceerplatform 1 (LC1) op
Bajkonoer
in Kazachstan. Al direct na het bereiken van de baan om de Aarde traden problemen op. Van de twee
zonnepanelen
van het vaartuig ontplooide er maar een zodat er onvoldoende
elektriciteit
voorhanden was voor alle apparatuur. Een gedeelte hiervan moest noodgedwongen uitgeschakeld worden. Na dertien rondjes om de Aarde te hebben gedraaid meldde Komarov aan de vluchtleiding dat de automatische piloot was uitgevallen en dat de handmatige besturing slechts gedeeltelijk werkte waardoor het ruimteschip hevig tolde. De vluchtleiding besloot daarop dat de vlucht zo snel mogelijk afgebroken moest worden. Omdat men niet zeker wist of Komarov de capsule met de haperende besturing veilig aan de grond zou kunnen zetten, werd zijn vrouw naar het vluchtleidingscentrum geroepen om afscheid te nemen van haar echtgenoot.
Tijdens de achttiende omloop om de Aarde vuurde Komarov handmatig de
remraketten
af en begon aan de afdaling door de aardatmosfeer. Ondanks de haperende besturing doorstond de capsule de vurige terugkeer, maar het noodlot sloeg alsnog toe toen de
hoofdparachute
niet ontplooide. Handmatig ontplooide Komarov de reserveparachute, maar de lijnen hiervan raakten verstrikt, in de ontplooide trekparachute van de hoofdparachute, als gevolg van de tollende beweging van de capsule. Sojoez 1 boorde zich met hoge
snelheid
(meer dan 40 m/s) in de bodem. De klap was zo hard dat alleen de verstevigingsring rond het luik van de capsule enigszins intact bleef. De remraketten van de capsule kwamen tot
ontploffing
en veroorzaakten een hevige brand. Nadat de bergingsploegen het brandende wrak hadden bereikt, kostte het nog geruime tijd om het stoffelijk overschot van Komarov tussen de wrakstukken te lokaliseren en te bergen.
Vladimir Komarov werd in eerste instantie tijdelijk begraven op de plaats van de crash. Na berging van de totaal verwoeste capsule werd zijn stoffelijk overschot overgebracht naar
Moskou
alwaar hij een staatsbegrafenis met volledige militaire eer kreeg. Zijn lichaam werd bijgezet in de
muur van het Kremlin
.
Na het ongeluk werd een programma gestart om het Sojoez ruimteschip grondig te verbeteren, vergelijkbaar met het verbeteringsprogramma voor het Amerikaanse Apollo ruimteschip na de brand in de
Apollo 1
op 27
januari
1967
.
Anderhalf jaar na de vlucht van Sojoez 1 werd een herboren versie van Sojoez in dienst gesteld. Het oorspronkelijke missiedoel van Sojoez 1 (koppelen met een ander ruimtevaartuig) werd uiteindelijk gerealiseerd door
Sojoez 4
en
Sojoez 5
.
Dit was Komarovs tweede ruimtevlucht. Eerder vloog hij als onderdeel van de driekoppige bemanning van de
Voschod 1
in
oktober
1964
.
Bronnen, noten en/of referenties
|