Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Dino Grandi
, graaf van
Mordano
(Mordano,
4 juni
1895
?
Bologna
,
21 mei
1988
) was een Italiaans
fascistisch
staatsman.
Dino Grandi studeerde rechten en was actief in de Italiaanse Socialistische Partij. Nadat hij gebroken had met het socialisme werd hij
syndicalist
. Hij was voorstander van de Italiaanse deelname aan de
Eerste Wereldoorlog
. Na de oorlog werd hij lid van de fascistische partij van Benito
Mussolini
(
1920
). Hij vervulde sindsdien regionale functies binnen de
Partito Nazionale Fascista
(PNF).
Tijdens de 'Mars naar
Rome
' (oktober
1922
) was hij secretaris van het
Quadrumvirum
waar
Mussolini
's vier belangrijkste fascistische leiders deel van uitmaakten. Van
1924
-
1925
was hij onderstaatssecretaris van Binnenlandse Zaken en van
1925
-
1929
onderstaatssecretaris van Buitenlandse Zaken. In
1929
werd hij onderminister van Buitenlandse Zaken (Mussolini bekleedde in die tijd zelf het ministerschap van Buitenlandse Zaken). Als minister van Buitenlandse Zaken (tot
1932
) verbeterde hij de betrekkingen met westerse landen en maakte hij van
Italie
een gerespecteerd land. In 1932 benoemde Mussolini de pro-Engelse Grandi tot ambassadeur in
Londen
, waar hij veel vrienden maakte onder de Britse politici. In
1939
, terug in Italie, werd hij voorzitter van de Kamer van
Fasci
en
Corporaties
(parlement) en minister van justitie. Van het begin af aan een tegenstander van de oorlog, keerde hij zich tegen het beleid van
Mussolini
toen de oorlogskansen voor de
As
zich begonnen de keren.
Na de geallieerde luchtlandingen in
juni
1943
op
Sicilie
besloot Grandi om de
Fascistische Grote Raad
bijeen te roepen om Mussolini's positie ter discussie te stellen. Mussolini zelf ging akkoord met een vergadering van de Fascistische Grote Raad. Tijdens de bijeenkomst van deze raad op
24
/
25 juli
1943
stemden 19 van de 28 leden voor de afzetting van Mussolini. Een dag later werd Mussolini door de koning (
Victor Emanuel III
) gearresteerd. Grandi ging vervolgens op eigen houtje naar
Portugal
om contact op te nemen met de geallieerden, hetgeen echter al door de officiele Italiaanse regering was gebeurd. Bang dat hij door de Duitsers zou worden gegijzeld, vluchtte Grandi naar
Brazilie
, waar hij een succesvol zakenman werd.
Door de 'Fascistische Rechtbank' van
Verona
werd hij bij verstek ter dood veroordeeld. Na een algemene
amnestie
keerde hij in
1947
naar
Italie
terug.