Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Casus belli
(
Latijn
, letterlijk
een geval van oorlog
, vaak vertaald als
aanleiding tot oorlog
)
[1]
is een term uit het
internationaal recht
[2]
of
volkenrecht
, die tegen het einde van de
19e eeuw
in zwang is geraakt. Een
casus belli
is een daad waarvan men stelt dat de andere partij er al een feitelijke oorlogssituatie mee heeft doen ingaan, zodat men zelf gerechtvaardigd is oorlogshandelingen uit te voeren, al dan niet na een
oorlogsverklaring
. Meer in het algemeen wordt er de officiele reden mee bedoeld waarvoor men een
oorlog
is begonnen of zou kunnen beginnen.
Bronnen, noten en/of referenties
|