Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
Een
parlement
is het hoogst verkozen beraadslagende orgaan van een democratische
rechtsstaat
, bestaande uit verkozen vertegenwoordigers van het volk, dat een essentiele rol speelt in de totstandkoming van wetgevende akten en in zijn totaliteit of in zijn onderdelen controle uitoefent op de uitvoerende macht. De naam is afgeleid van het Franse
parler
, wat "praten" betekent; een
parlement
is een gesprek, een discussie, dus een vergadering waar mensen discussieren over zaken. Een volksvertegenwoordiging heet alleen parlement in een
parlementair systeem
, haar tegenhanger in een
presidentieel systeem
wordt
congres
genoemd.
Van de naar schatting 194
landen in de wereld
hebben er 60 een
bicameraal
systeem:
[1]
In Nederland wordt de volksvertegenwoordiging de
Staten-Generaal
genoemd. Sinds 1814 is dit een parlement, in 1815 werd het gesplitst tot een
tweekamerstelsel
.
Vlaanderen
koos voor het zogenaamde
eenkamerstelsel
, het
Vlaams Parlement
. Het
Vlaams Gewest
en de
Vlaamse Gemeenschap
fusioneerden hiertoe de twee volksvertegenwoordigende raden die bij de
Belgische staatshervorming
voorzien waren. De anderen
gewesten
en
gemeenschappen
hebben ook elk hun eigen parlement:
Waals Parlement
,
Parlement van de Franse Gemeenschap
,
Parlement van de Duitstalige Gemeenschap
,
Parlement van het Brussels Hoofdstedelijk Gewest
.
Het
Europees Parlement
heeft een kamer. Sommigen willen een extra kamer met leden uit de nationale parlementen, hoewel de
Europese Raad
in zekere zin reeds die functie vervult.
Een parlement heeft vier functies.
- Representatieve functie
. Parlementsleden vertegenwoordigen het volk en vormen daardoor de spil tussen de samenleving (het volk) en het politiek systeem.
- Wetgevende functie
. Het parlement is de wetgevende macht. In de werkelijkheid gaat dit vaak in overleg met de
regering
die vaak
wetsvoorstellen
doet.
- Deliberatieve functie
. Dit is de functie van parlementariers om te debatteren over nieuwe wetsvoorstellen. In de VS wordt
filibusteren
toegepast om stemmingen over wetsvoorstellen zo veel mogelijk uit te stellen.
- Controlerende functie
. Parlementsleden controleren het functioneren van de regering nauwgezet. Hierbij kan o.a. gebruikgemaakt worden van calculaties van de
Algemene Rekenkamer
om te controleren of de uitvoerende macht zich aan de begroting houdt en het staatsgeld verantwoord uitgeeft. Een speciaal controlemiddel is dat van de parlementaire onderzoekscommissie waarmee een commissie aangesteld wordt om de oorzaak van een grove fout op een bepaald beleidsterrein uit te zoeken en op basis hiervan aanbevelingen te doen.
- Halve cirkel
- Rijen tegenover elkaar
- oorsprong - Engelse Koning krijgt advies van enerzijds de adel, anderzijds de clerus
- hedendaags gebruik -
House of Lords
(Brits parlement), Canadese Senaat (Canadees parlement)
- Cirkel
- oorsprong - IJslands parlement uit de tiende eeuw
- hedendaags gebruik - Landtag (Parlement Noord-Rijnland-Westfalen), Boeverbos (Provinciebestuur West-Vlaanderen)
- Hoefijzer
- oorsprong - onbekend (combinatie tussen halve cirkel en rijen)
- hedendaags gebruik - Dhaka Bangladesh,
House of Representatives
(Australisch parlement)
- Schoolklas
- oorsprong - onbekend (communisme)
- hedendaags gebruik - Russisch parlement, Parlement van Kirgizie, Senaat van Pakistan
-
Riksdag (Zweeds parlement) - type 1
-
Palais Bourbon (Frans parlement) - type 1
-
House of Lords (Westminster) (Brits parlement) - type 2
-
Canadese Senaat (Canadees parlement) - type 2
-
Landtag (Parlement Noord-Rijnland-Westfalen) - type 3
-
(Australisch parlement) - type 4
-
Orszaghaz
(Hongaars parlement) - type 4
-
Riigikogu
(Parlement van Estland) - Type 5
Bronnen, noten en/of referenties
- ↑
Deschouwer, Kris
, Mooghe, Marc
(2008).
Politiek, een inleiding in de politieke wetenschappen
. Boom Onderwijs, p. 170.
- ↑
Parliament (2016), David Mulder, Max Cohen de Lara
|