Giuseppe Verdi

Minn Wikipedija, l-en?iklopedija l-ħielsa


Giuseppe Verdi
Senatur tar-Renju tal-Italja

15 Novembru 1874 - 3 Ottubru 1876
Membru tal-Kamra tad-Deputati tar-Renju tal-Italja

3 Frar 1861 - 7 Settembru 1865
Ħajja
Twelid Le Roncoleu Italja , 10 Ottubru 1813, 9 Ottubru 1813
Nazzjonalita Renju tal-Italja
Dukat ta' Parma
Mewt Milan , 27 Jannar 1901
Post tad-dfin Casa de Riposo por Musicisti
Kaw?a tal-mewt kaw?i naturali  ( puplesija )
Familja
Konjuga/i Margherita Barezzi  (4 Mejju 1836 -  19 ?unju 1840)
Giuseppina Strepponi  (29 Awwissu 1859 -  14 Novembru 1897)
Edukazzjoni
Lingwi Taljan
Għalliema Vincenzo Lavigna
Ferdinando Provesi
Okkupazzjoni
Okkupazzjoni kompo?itur
surmast tal-orkestra
kittieb
politiku
Xogħlijiet importanti La traviata
Rigoletto
Aida
Nabucco
Il Trovatore
Requiem
Falstaff (en) Translate
Quattro Pezzi Sacri (en) Translate
Premjijiet
Sħubija L-Akkademja ?vedi?a tal-Mu?ika
Moviment mu?ika romantika
Moviment artistiku mu?ika klassika
opra
Strument/i tal-mu?ika pjanu

Giuseppe Fortunino Francesco Verdi (10 ta' Ottubru, 1813, Roncole - 27 ta' Jannar, 1901, Milan ), kien kompo?itur romantiku Taljan. Ix-xogħol tiegħu, magħmul essenzjalment minn opri li jikkombinaw il-qawwa melodika mal-forza psikolo?ika u le??endarja, huwa wieħed mill-aktar importanti fl-istorja tat-teatru mu?ikali.
Verdi kien wieħed mill-kompo?ituri ta' opri Taljani l-aktar influwenti tas-seklu 19, b'influwenza li nistgħu nqabbluha ma' dik ta' Bellini , Donizetti , Puccini u Rossini . Ix-xogħlijiet tiegħu huma spiss rappre?entati fit-teatri tal-opra tad- dinja kollha u ?erti melodiji mill-opri tiegħu ilhom ħafna li saru parti mill- kultura popolari, bħal, pere?empju, " La donna e mobile " minn Rigoletto , " Brindisi " minn La Traviata , " Va, pensiero " minn Nabucco jew il-" Mar? Trijonfali " minn Aida . L-opri ta' Verdi għadhom jiddominaw ir-repertorju ta l-arti lirika, seklu u nofs wara li nħolqu.
Verdi ma tantx kien impenjat politikament. Madankollu kien jawtorizza l-u?u tal-imma?ni u tax-xogħlijiet tiegħu fil-pro?ess tal-unifikazzjoni tal- peni?ola Taljana. Għal dir-ra?uni, Verdi sar, flimkien ma' Garibaldi u Cavour , figura emblematika tar- Risorgimento . [1]

Bijografija [ immodifika | immodifika s-sors ]

Huwa beda’ juri x-xewqa għall- mu?ika meta kien għadu ?għir u r?ieva ftit lezzjonijiet mill-organista tar-raħal. Missieru, Carlo Verdi, kien jieħu ħsieb lukanda u ħanut tal-mer?a; kien fqir biex jagħti lit-tifel tiegħu edukazzjoni tajba, imma t-tifel għogbitu n-nota ta’ Antonio Barezzi (merkant u dilettant tal-mu?ika fil-Belt ta’ Busseto) li nkora??ih u assistih fl-edukazzjoni mu?ikali. Minbarra li kkopja partijiet u emula l-organista tal-belt, Verdi beda jikteb bi??iet mill-mu?ika għas-So?jeta Filarmonika Lokali u għall-knisja wkoll. [2]

Fl-eta’ ta’ tmintax-il-sena, Barezzi tah bor?a ta’ studju biex imur Milan u jistudja fiil-Konservatorju. Huwa ma ?iex milqugħ minħabba l-eta imma baqa’ Milan għal tliet snin, jistudja ma’ Vincenzo Lavigna, mu?i?ista fl-orkestra tat-teatru La Scala. Fl-1834 Verdi rritorna f’Busseto biex jitħarre?, bl-appo?? tal-Maestro tal-kappella. Inħatar bħala Maestro tal-Mu?ika għall- Komunisti u kellu rwol importanti fil-ħajja tal-Belt.

Fl-1836 huwa ??ewweg lil Margherita Barezzi, it-tifla tal-Patrun tiegħu. Giuseppe Verdi miet fl-1901 fl-eta ta' 88 sena.

Xogħlijiet [ immodifika | immodifika s-sors ]

L-ewwel opra tiegħu, "Oberto", ?iet a??ettata għall-provi f’La Scala. Wara xhur ta’ posponimenti, fl-aħħar li kienet ipprodu?iet fl-1839 kienet su??ess kbir meta ppubblikah Giovanni Ricordi. Il-mu?ika Taljana ?iet ippublikata tant li l-kumpanija għamlet il-qligħ mill-mu?ika ta’ Verdi.

Lista ta’ xogħlijiet prin?ipali ta’ Verdi [ immodifika | immodifika s-sors ]

Opri liri?i [ immodifika | immodifika s-sors ]

Referenzi [ immodifika | immodifika s-sors ]

  1. ^ Phillips-Matz, Mary Jane (1993). Verdi: A Biography . Oxford: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-313204-7 .
  2. ^ Parker, Roger (1998), "Verdi, Giuseppe", in Sadie, Stanley (ed.), The New Grove Dictionary of Opera , 4 , London: Macmillan Publishers, p. 933, ISBN 978-0-333-73432-2 .