Затемнува?е на Месечината

Затемнува?е на Месечината или месечево затемнува?е ? вид затемнува?е кое се случува кога Месечината ?е влезе во Зем?ината сенка, предизвикува??и не?зино потемнува?е. ^[1] Ваквото порамнува?е се ?авува во сезоната на затемнува?е, приближно на секои шест месеци на полна месечина кога не?зината орбитална рамнина е на?блиску до орбиталната рамнина на Зем?ата .

По?авата е можна само кога Сонцето , Зем?ата и Месечината се порамнети (во сизиги?а ), и во ово? распоред Зем?ата мора да биде ме?у другите две. Ова се случува само во но? со полна месечина , кога Месечината е блиску до еден од месечевите ?азли . Видот и трае?ето на затемнува?ето на Месечината зависи од не?зината близина до месечевиот ?азол.

Кога Месечината е целосно затемнета од Зем?ата, таа добива црвеникава Биде??и Зем?ата наполно го попречува надоа?а?ето на сончева светлина врз Месечината, биде??и само светлината одбиена од Месечевата површина се прекршува од Зем?ината атмосфера . Оваа светлина е црвеникава зради Ре?лиево расе?ува?е на сината светлина ? истатото расе?ува?е кое на изгревот и залезот им дава портокалова бо?а.

За разлика од сончевото затемнува?е , кое се гледа само од релативно мал дел од светот, месечевото затемнува?е е видливо секаде ка?што е но? . Целосното затемнува?е на Месечината може да трае до 2 часа, а целосното затемнува?е на Сонцето по трае неколку минути на секое дадено место, биде??и сенката на Месечината е помала. Исто така, за разлика од сончевите, месечевите затемнува?а можат безбедно да се наб?удуваат без заштита за очите.

Симболот на затемнува?ето на Месечината (или било кое тело во сенка на друго) е (U+1F776 ??).

Видови затемнува?е [ уреди | уреди извор ]

Зем?ината сенка може да се подели на два посебни дела: сенка и полусенка. ^[2] Зем?ата наполно го прикрива непосредното сончево зраче?е во сенката (средишното подрач?е на засенетост). Ме?утоа, биде??и на месечевото небо пречникот на Сонцето изгледа како да е ¹? ₄ од оно? на Зем?ата, планетата само делумно ?а попречува непосредната сончева светлина во полусенката (надворешното подрач?е на засенетост).

Полусенчено затемнува?е [ уреди | уреди извор ]

Полусенченото месечево затемнува?е се случува кога Месечината ?е навлезе само во Зем?ината полусенка. ^[3] Полусенката предизвикува доста мало потемнува?е на месечевата површина, видливо со голо око само кога во неа ?е влезат 70 % од месечевиот пречник. ^[4] Посебен вид на ова затемнува?е е целосното полусенчено затемнува?е , каде Месечината е целосно во Зем?ината полусенка. Овие затемнува?а се ретки, и кога ?е се случат, делот од Месечината на?близок до сенката делува малку потемен од остатокот.

Делумно затемнува?е [ уреди | уреди извор ]

Делумното затемнува?е се случува кога Месечината ?е навлезе делумно во Зем?ината сенка, ^[3] а целосно затемнува?е на Месечината се случува кога целата Месечина ?е навлезе во неа. Просечната орбитална брзина на Месечината изнесува приближно 1,03 км/с (3.708 км/ч), односно малку над не?зиниот пречник за еден час, поради што целосноста може да потрае 107 минути. Ме?утоа, вкупното време ме?у првиот и последиот допир на Месечевиот раб со Зем?ината сенка трае многу подолго и знае да потрае до 236 минути. ^[5]

Целосно затемнува?е [ уреди | уреди извор ]

Забрзан приказ на целосно затемнува?е на Месечината.

Кога Месечината целосно ?е навлезе во Зем?ината сенка, се случува целосно затемнува?е на Месечината. ^[3] Веднаш пред целосното навлегува?е, с?а?носта на месечевиот раб (кривиот раб на Месечината ко? сe уште е непосредно осветлен од Сонцето) го прави остатокот од Месечината да изгледа споредбено темен. Во мигот кога Месечината влегува во целосно затемнува?е, сета површина станува рамномерно светла. Подоцна другиот раб на Месечината е осветлен ос Сонцето, па дискот повторно станува затемнет. Ова се ?авува гледа??и од Зем?ата, каде с?а?носта на месечевиот раб е поголема од онаа на остатокот од површината поради отс?аите од многу површински нерамнини на работ: сончевата светлина што па?а врз овие нерамнини секогаш се одбива пос?а?но отколку онаа падната во посредишниот дел; поради ова рабовите на полната месечина изгледаат пос?а?ни од остатокот. Сличен ефект се добива ако оптегнеме кадифена ткаенина врз испакната површина, и тогаш средината на кривата му изгледа на?темна на наб?удувачот. Ова важи за секое планетерно тело со малку или без атмосфера и неправилно рапава површина (на пр. Меркур) кога се гледа спроти Сонцето. ^[6]

Средишно затемнува?е [ уреди | уреди извор ]

Средишното затемнува?е е целосно затемнува?е на Месечината каде таа минува низ средиштето на Зем?ината сенка, допира??и ?а спротисончевата точка. ^[7] Ваквитте затемнува?а се релативно ретки.

Релативното расто?ание поме?у Месечината до Зем?ата за време на затемнува?ето може да вли?ае врз не?зиното трае?е. Ако Месечината е близу апоге? (на?далечната точка од Зем?ата во месечевата орбита ) не?зината орбитална брзина ?е биде на?мала. Пречникот на Зем?ината сенка не се намалува забележително со промените во орбиталното расто?ание на Месечината. Така, целосно затемнета Месечина близу апоге? ?е го продолжи трае?ето на целосноста.

Допирни точки [ уреди | уреди извор ]

Редоследот на целосното затемнува?е е определен од т.н. ?допири“ (мигови на допир со Зем?ината сенка): ^[8]

Пс1 ( прв допир ): Почеток на полусенченото затемнува?е. Зем?ината полусенка го допира надворешниот раб на Месечината.
С1 ( втор допир ): Почеток на делумното затемнува?е. Зем?ината сенка го допира надворешниот раб на Месечината.
С2 ( трет допир ): Почеток на целосното затемнува?е. Месечевата површина целосно се нао?а во Зем?ината сенка.
На?големо затемнува?е : Врвот на целосното затемнува?е. Месечината е на?блиску до средиштето на Зем?ината сенка.
С3 ( четврти допир ): Кра? на целосното затемнува?е. Надворешниот раб на Месечината излегува од Зем?ината сенка.
С4 ( петти допир ): Кра? на делумното затемнува?е. Зем?ината сенка ?а напушта Месечевата површина.
Пс4 ( шести допир ): Кра? на полусенченото затемнува?е. Зем?ината полусенка пове?е не е во допир со Месечината.

Данжонова скала [ уреди | уреди извор ]

Следнава сакала (наречена Данжонова скала) е осмислена од францускиот астроном Андре Данжон со цел оценува?е на темнината на месечевите затемнува?а: ^[9]

L = 0: Многу темно затемнува?е. Месечината е речиси невидлива, особено во средината на целосноста.
L = 1: Темно затемнува?е, сива или кафеникава бо?а. Деталите се одва? видливи.
L = 2: Темноцрвено или ’р?ено затемнува?е. Многу темна средишна сенка, а надворешниот раб на сенката е релативно светол.
L = 3: Затемнува?е со бо?а на тула. Сенката обично има светол или жолт обод.
L = 4: Многу светло банарно или портокалово затемнува?е. Сенката е синикава и има многу светол обод.

Затемнува?ето на Месечината во културата [ уреди | уреди извор ]

Неколку култири имаат митови за затемнува?ето на Месечината или ?а споменуваат како добар или лош предзнак. Еги?аните ?а гледале како сви?а што привремено ?а голта Месечината; во други култури ?а голтаат други животни како ?агуарот во ма?анските предани?а , или митската тринога жаба Чан Чу во Кина . Некои општества мислеле дека Месечината ?а голта демон, и се обидувале да го избркаат со фрла?е каме?а и клетви. ^[10] Старите Грци исправно верувале дека Зем?ата е округла и како доказ се служеле со сенката од затемнува?ето. ^[11] Некои хиндуисти го сметаат капе?ето во реката Ганг по месечево затемнува?е за спасоносно . ^[12]

Периодичност [ уреди | уреди извор ]

Секо?а година се случуваат на?малку две, а на?ве?е пет месечеви затемнува?а, иако целосните затемнува?а се значително поретки од делумните. Ако се познати датумот и времето на едно затемнува?е, тогаш претсто?ните затемнува?а можат да се предвидат според циклус на затемнува?е, како што е саросот . Затемнува?ата се случуваат само во сезона на затемнува?е, кога Сонцето (од наше гледиште) минува близу еден од двата ?азола на Месечевата орбита .

Поврзано [ уреди | уреди извор ]

Наводи [ уреди | уреди извор ]

↑ McClure, Bruce (27 ?ули 2018). ?Century's Longest Lunar Eclipse July 27“ . EarthSky . Посетено на 1 август 2018 .
↑ Link 1969 , стр. 1.
↑ ^3,0 ^3,1 ^3,2 Link 1969 , стр. 2.
↑ H. Mucke, J. Meeus (1992). Canon of Lunar Eclipses -2002 to +2526 (3. изд.). Astronomisches Buro Wien. стр. V.
↑ Karttunen, Hannu (2007). Fundamental Astronomy . Springer. стр. 139. ISBN 9783540341444 .
↑ ?Lunar Limb Magic“ . Astronomy.com . 27 ноември 2018.
↑ Westfall, John; Sheehan, William (2014). Celestial Shadows: Eclipses, Transits, and Occultations . Springer. стр. 50. ISBN 978-1493915354 .
↑ Clarke, Kevin. ?On the nature of eclipses“ . Inconstant Moon . Cyclopedia Selenica . Посетено на 19 декември 2010 .
↑ Deans, Paul; MacRobert, Alan M. (16 ?ули 2006). ?Observing and Photographing Lunar Eclipses“ . Sky & Telescope . F+W. Архивирано од изворникот на 20 ма? 2007 . Посетено на 7 ?ануари 2007 .
↑ Littmann, Mark; Espenak, Fred; Willcox, Ken (2008). ?Chapter 4: Eclipses in Mythology“. Totality Eclipses of the Sun (3. изд.). New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-953209-4 .
↑ Pollack, Rebecca. ?Ancient Myths Revised with Lunar Eclipse“ . University of Maryland . Посетено на 2 октомври 2014 .
↑ Ani. ?Hindus take a dip in the Ganges during Lunar Eclipse“ . Yahoo News . Посетено на 2 октомври 2014 .

Литература [ уреди | уреди извор ]

Link, F. (1969). ?Lunar Eclipses“ . Eclipse Phenomena in Astronomy . Springer-Verlag Berlin Heidelberg. стр. 1?121. doi : 10.1007/978-3-642-86475-9 . ISBN 978-3-642-86475-9 . LCCN 68-56208 . Посетено на 3 ?ануари 2023 .

Надворешни врски [ уреди | уреди извор ]

? Затемнува?е на Месечината “ на Ризницата ^?

Затемнува?е на Месечината и како да го фотографирате ? Скопско астрономско друштво (македонски)
Основи на месечевото затемнува?е ? видео на НАСА (англиски)
Страница за месечевите затемнува?а со табели ? НАСА (англиски)
Пребарува?е по 12.064 месечеви затемнува?а во текот на 5 милниуми и нивен приказ на интерактивни карти (англиски)

[1] McClure, Bruce (27 ?ули 2018). ?Century's Longest Lunar Eclipse July 27“ . EarthSky . Посетено на 1 август 2018 .

[FOOTNOTELink19691-2] Link 1969 , стр. 1.

[FOOTNOTELink19692-3] 3,0 ^3,1 ^3,2 Link 1969 , стр. 2.

[4] H. Mucke, J. Meeus (1992). Canon of Lunar Eclipses -2002 to +2526 (3. изд.). Astronomisches Buro Wien. стр. V.

[5] Karttunen, Hannu (2007). Fundamental Astronomy . Springer. стр. 139. ISBN 9783540341444 .

[6] ?Lunar Limb Magic“ . Astronomy.com . 27 ноември 2018.

[7] Westfall, John; Sheehan, William (2014). Celestial Shadows: Eclipses, Transits, and Occultations . Springer. стр. 50. ISBN 978-1493915354 .

[8] Clarke, Kevin. ?On the nature of eclipses“ . Inconstant Moon . Cyclopedia Selenica . Посетено на 19 декември 2010 .

[9] Deans, Paul; MacRobert, Alan M. (16 ?ули 2006). ?Observing and Photographing Lunar Eclipses“ . Sky & Telescope . F+W. Архивирано од изворникот на 20 ма? 2007 . Посетено на 7 ?ануари 2007 .

[10] Littmann, Mark; Espenak, Fred; Willcox, Ken (2008). ?Chapter 4: Eclipses in Mythology“. Totality Eclipses of the Sun (3. изд.). New York: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-953209-4 .

[11] Pollack, Rebecca. ?Ancient Myths Revised with Lunar Eclipse“ . University of Maryland . Посетено на 2 октомври 2014 .

[12] Ani. ?Hindus take a dip in the Ganges during Lunar Eclipse“ . Yahoo News . Посетено на 2 октомври 2014 .

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]