|
Desen Artikel beschaftegt sech mat dem Politiker Robert Schuman. Fir de Komponist, kuckt wgl.
Robert Schumann
.
|
De
Robert Schuman
, gebuer den
29. Juni
1886
am Faubourg
Clausen
an der
Stad Letzebuerg
, a gestuerwen de
4. September
1963
zu
Scy-Chazelles
bei
Metz
, war e
franseische
Politiker
.
Als franseischen Ausseminister huet de Schuman d'Grennung vun der
CECA
, der eischter Europaescher Communauteit, an d'Weeer geleet (kuckt:
Schuman-Deklaratioun
). Speider war de Schuman President vum
Europaesche Parlament
. Hie gellt, mam
Jean Monnet
, als ee vun de Grennungspapp vun der
Europaescher Unioun
.
De Jean-Baptiste Nicolas Robert Schuman koum
29. Juni
1886
a
Clausen
op d'Welt. Sai Papp war de Jean-Pierre Schuman, e
Loutrenger
vun
Evrange
, direkt hanner
Freiseng
, a seng Mamm war d'Eugenie Duren (1864-1911), enger gebierteg
Beetebuergerin
.
[1]
Well Loutrengen deizait deelweis
daitsch
war hat de Robert Schuman bis nom
Eischte Weltkrich
dei daitsch Nationaliteit.
Vun
1896
-
1903
war hie Schuler am
Kolleisch
an der Stad Letzebuerg, wou hie seng Premiere gemaach huet. An deser Zait gouf hien een aktive Member an der pennaler "Landsmannschaft" a studentescher "Ferialverbindung"
Amicitia Luxemburgensis
, dei de 4. September 1890 am Noperquartier Pafendall gegrennt gi war. Ee Joer mei speit huet hien dei daitsch Premiere (
Abitur
) um keeserleche Gymnasium zu
Metz
gemaach.
1904
huet en e Studium op der
Uni Bonn
ugefaangen, an an de Joren duerno huet en
Droit
zu
Munchen
,
Berlin
a
Stroossbuerg
studeiert. Warend sengem Studium war hien emmer aktive Member an der lokaler Studenteverbindung vum
Verband der Wissenschaftlichen Katholischen Studentenvereine Unitas
, esou e. a. an der bekannter
Unitas-Salia Bonn
.
1908
huet hien den eischte Staatsexamen an e Stage (Referendariat) zu Metz gemaach.
1910
krut hien d'Promotioun als
Dr. iur.
"summa cum laude".
1911
ass seng Mamm gestuerwen, an de Schuman huet mam Gedanke gespillt,
Paschtouer
ze ginn. Ma et kennt ganz anescht:
1912
huet hien den zweete Staatsexamen gemaach a gouf Affekot zu Metz.
1913
war de Schuman President vun der Organisatioun vum Daitsche Katholickekongress zu Metz.
Vun
1914
bis
1918
huet en zu
Boulay
an der Sous-prefecture geschafft a gouf 1918 Member vum Metzer Gemengerot.
Nodeem
Elsass-Loutrengen
1919
erem franseisch gouf, krut en d'franseisch Nationaliteit a war, vun 1919 bis zu senger Verhaftung
1940
duerch d'
Gestapo
, Deputeierte fir d'
Union Republicaine Lorraine
an der
Assemblee Nationale
, dem franseische
Parlament
.
Vun
1928
bis
1936
war de Schuman President vun der parlamentarescher Kommissioun 'Alsace-Lorraine', zaitweileg och Vizepresident vun der Assemblee Nationale.
Vun
1940
bis
1942
souz hien zu Metz an zu
Neustadt an der Weinstraße
am Prisong, ma konnt vun do fortlafen an ennerdauchen.
Nom Krich
1945
war hien op en Neits Deputeierten am franseische Parlament, als President vun der Finanzkommissioun.
1946
gouf de Schuman Finanzminister a vun
1947
bis
1948
Ministerpresident vu Frankraich.
Vun
1948
bis
1952
war de Schuman Ausseminister an aacht Regierungen, dei ni laang gehalen hunn.
Den
9. Mee
1950
koum et zur historescher
Schuman-Deklaratioun
fir Europa nei opzebauen, andeems mat der
CECA
sollt ugefaange ginn. D'Zil wier eng
Federatioun vun Europa
. Den
18. Abrell
gett de
CECAs-Traite
zu
Parais
ennerschriwwen.
1952
gouf d'
Europaesch Communauteit fir Stol a Kuel
Wierklechkeet, ma seng Virstellungen iwwer eng
Europaesch Communauteit
ass villen a Frankraich ze wait gaangen an hien huet misse sain Amt neierleeen.
1953
gouf d'Stroossbuerger
Konventioun fir Menscherechter a biergerlech Grondfraiheeten
, dei vum Schuman maassgeeblech mat ausgeschafft gouf, vu 26 europaesche Staaten ennerschriwwen.
1955
war de Schuman Justizminister.
Vun
1953
bis
1958
huet hien eng Retsch Virtrag a ganz Europa gehalen, fir Ennerstetzung vu senger Iddi vun engem geeenten Europa ze fannen.
Vun
1958
bis
1960
war de Schuman zum President vum
Europaesche Parlament
. D'
Traitee vu Roum
vun 1957 hunn Europa op dee Wee zereckgefouert, deen de
Papp vun Europa
schonn a senger Deklaratioun vum 9. Mee 1950 ageschloen hat.
1958
krut hien de
Karlsprais
vun der Stad
Oochen
an
1959
den
Erasmus
-Kulturprais zesumme mam
Karl Jaspers
.
De Robert Schuman ass de
4. September
1963
zu
Scy-Chazelles
gestuerwen. No engem feierleche Laichendengscht an der
Kathedral vu Metz
gouf hien um Kierfecht vu Scy-Chazelles begruewen.
1966
goufe seng stierflech Iwwerreschter an d'
Kierch Saint-Quentin
transfereiert. Just nieft der Kierch, steet d'Haus an deem hie bis zur Lescht gewunnt huet. Haut ass e Musee an deem Haus.
Den
13.Juli
1949
gouf hie vum
Buergermeeschter
Emile Hamilius
zum Eierebierger vun der Stad
Letzebuerg
ernannt.
[2]
Fir zu Letzebuerg un de Robert Schuman z'erenneren sinn eng
Plaz
an eng Rei Stroossen no him benannt: zu
Beetebuerg
,
Diddeleng
,
Esch-Uelzecht
,
Freiseng
,
Hielem
, op der
Kockelscheier
, zu
Ollem
,
Peiteng
,
Schuller
,
Zolwer
an an der
Stad
. Ausserdeem droe e
Verwaltungsgebai
an eng
Spidolsgrupp
sain Numm.
- Besch, A.
, 2017.
Die familiaren Wurzeln von Robert Schuman.
In: Beetebuerg am Laf vun der Zait - Notizen iwwer d'geschichtlech Entwecklung vu Beetebuerg, Fenneng, Hunchereng, Naerzeng an Obeler, Band VI. Beetebuerg, Geschichtsfrenn vun der Gemeng Beetebuerg, S. 64-73.
- Haag, Emil
:
Robert Schuman
*
1886
†
1963: son empreinte luxembourgeoise
In:
Une reussite originale - Le Luxembourg au fil des siecles
(Ss 456-465); Letzebuerg (Editions Guy Binsfeld), 2011; 576 Saiten (ill.);
ISBN 978-2-87954-235-5
- Trausch, G.
, 1995.
Robert Schuman et le Luxembourg. Quelques reflexions critiques.
In:
Un passe reste vivant. Melanges d'histoire luxembourgeiose.
Lions Club Luxembourg Doyen. S. 143-154.
ISBN 2-87982-059-6
. (Fir d'eischt publizeiert am
Luxemburger Wort
vum 28. Juni 1986).
- Majerus, Jean-Marie
2003.
Robert SCHUMAN 1886-1963.
In: 400 Joer Kolleisch, Band II, S. 351-353. editions saint paul, Letzebuerg.
ISBN 2-87963-419-9
.
- Sangaletti, Cedric, 2008. Robert Schuman. In:
Lieux de memoire au Luxembourg. Erinnerungsorte in Luxemburg
. 2. Editioun, S. 127-132. S. Kmec, B. Majerus, M. Margue, P. Peporte, editeurs. editions saint-paul, Letzebuerg.
- ↑
Besch 2017, S. 66 an 68.
- ↑
LW vum 14.07.1949
Archiveiert
de(n) 2020-10-09. Gekuckt de(n) 2017-10-21.