(243) Ida
 |
| Eegenschafte
vum
Orbit
|
|---|
| Orbittyp
|
Haaptceintureasteroid
|
|---|
| Bezuchspositioun
|
Equinoxe
:
J2000.0
|
|---|
| Grouss Hallefachs
|
2,8612
A.E.
|
|---|
| Exzentriziteit
|
0,0460
|
|---|
| Sideresch Emlafzait
|
4 Joer 306 Deeg 8 Stonnen
|
|---|
| Mettel Bunnvitess
|
17,61 km/s
|
|---|
| Inklinatioun
|
1,1375 Grad
|
|---|
| Physikalesch Eegenschaften
|
|---|
| Duerchmiesser
|
59,8 × 25,4 × 18,6 km
|
|---|
| Mass
|
4,12 × 10
16
|
|---|
| Mettel Dicht
|
2,5 g/cm³
|
|---|
| Rotatiounsperiod
|
4 h 38 min 2 s
|
|---|
| Albedo
|
0,238
|
|---|
| Absolut Hellegkeet
|
9,94
M
|
|---|
| Spektralklass
|
S-Typ
|
|---|
| Entdeckung
|
|---|
| Entdecker
|
Johann Palisa
|
|---|
| Entdeckungsdatum
|
29. September 1884
|
|---|
| Plaz
|
Universiteitsobservatoire Wien
|
|---|
Den
(243) Ida
ass en
Asteroid
vun der
Haaptasteroidenceinture
, deen den
29. September
1884
vum
Johann Palisa
am
Observatoire
zu
Wien
entdeckt gouf.
Den Ida ass en onreegelmeisseg geformte Kierper. Seng Uewerflach ass hell a
silikatraich
.
Den
28. August
1993
ass d'
Raumsond
Galileo
beim Asteroid op enger Distanz vun 10.500 km laanschtgeflunn an huet
CCD
-Fotoen op d'Aerd gescheckt.
D'Fotoe weisen een onreegelmeisseg geformten Himmelskierper, (kuckt d'Foto riets) dee vun
Aschlagkrateren
iwwerseit ass. Grouss Deeler vum Asteroid si vun enger Stebsschicht, dem
Regolith
, bedeckt.
Et huet sech weiderhin erausgestallt, datt den Ida vun engem klengen natierleche
Mound
emkreest gett. Desen nemmen 1,4 km grousse Mound krut den Numm
Dactyl
, a war den eischten Asteroidemound deen observeiert gouf.
Den Ida vu verschiddene Saiten
Biller vum Laanschtfluch, dei 5,4 Stonne virum Passeieren ufanken, weisen d'Rotatioun
Portal Astronomie
