Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Tutankamon
(stundum skrifað
Tutankamun
eða
Tutankamen
;
fornegypska
:
twt-?n?-ı?mn
eða
tVwa:t-?a:n?x-?a?ma:n
; um 1341 f.Kr. ? 1323 f.Kr.) var
fornegypskur
farao
af
atjandu konungsættinni
a tima
Nyja rikisins
. Upphaflega kemur nafn hans fyrir i heimildum sem
Tutankaten
sem merkir ?lifandi mynd
Aten
(solskifunnar)“ en Tutankamon merkir ?lifandi mynd
Amons
(solguðsins)“. Hann komst til valda niu ara gamall og tok við af
Smenkare
eða
Neferneferuaten
. Hann rikti i tiu ar. Algengasta tilgatan um ætterni hans er su að hann hafi verið sonur
Akenatens
og
Kiju
sem var ein af eiginkonum hans. Valdatið Tutankamons einkenndist af afturkollun þeirra truarlegu og stjornarfarslegu breytinga sem Akenaten hafði staðið fyrir.
Grof Tutankamons fannst ohreyfð i
Dal konunganna
af
Howard Carter
og vinnumonnum hans arið arið
1922
. Fundurinn vakti griðarlega athygli um allan heim og gat af ser aukinn ahuga a Egyptalandi til forna. Gullgriman sem var yfir
mumiunni
hefur orðið að vinsælli taknmynd fyrir menningu Fornegypta.