Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Manngerðir hellar
eru gong eða hvelfingar sem menn hafa holað i hart eða halfhart berg. A Suðurlandi allt fra
Olfusi
og austur i
Myrdal
eru manngerðir hellar viða a bæjum. Vitað er um meira en 170 hella a þessum sloðum og eru sumir þeirra ævagamlir. I oðrum landshlutum eru manngerðir hellar nanast oþekktir. Hellarnir voru jafnan taldir til hlunninda, enda traustari og viðhaldsbetri hus en þau sem hlaðin voru ur torfi og grjoti. Til eru hellar sem gegna sinu gamla hlutverki enn i dag sem fjarhus, hloður eða geymslur, en viðast hafa þeir lotið i lægra haldi fyrir jarnbentri steinsteypu nutimans. Þegar hætt er að nota þa hnignar þeim ort eins og oðrum byggingum sem svo fer um. Nu eru siðustu forvoð eru að skoða og rannsaka marga þessara hella. Oftar en ekki er aldur þeirra gleymdur og nafn byggingameistarans tynt, aðeins er vitað, að hellarnir hafa gegnt hlutverki sinu um mannsaldra. Umdeildar kenningar hafa verið settar fram um tengsl þeirra við dvol
papa
a landinu fyrir landnam norrænna manna. Blæja duluðar hvilir þvi yfir hellunum. I morgum þeirra eru gamlar
veggjaristur
, fangamork, artol, krossmork,
bumerki
og jafnvel
runir
. Þekktustu manngerðir hellar a Islandi eru
Hellnahellir
i
Landsveit
,
Ægissiðuhellar
við
Ranga
og
Rutshellir
undir
Eyjafjollum
.
- Arni Hjartarson, Guðmundur J. Guðmundsson og
Hallgerður Gisladottir
(1991).
Manngerðir hellar a Islandi
. Bokautgafa Menningarsjoðs, Reykjavik.