Ur Wikipediu, frjalsa alfræðiritinu
Griska
Ελληνικ?
Ellinika
|
| Malsvæði
|
Grikkland
,
Kypur
,
Albania
,
Astralia
,
Norður-Makedonia
,
Tyrkland
,
Bulgaria
,
Rumenia
,
Italia
,
Spann
,
Armenia
,
Libanon
,
Georgia
,
Egyptaland
,
Jordania
,
Bretland
,
Bandarikin
,
Ukraina
,
Russland
,
Suður-Afrika
,
Kasakstan
,
Frakkland
asamt oðrum londum
|
| Heimshluti
|
Austur-Evropa
,
Vestur-Evropa
og
Asia
|
| Fjoldi malhafa
|
17 milljonir
|
| Sæti
|
52
|
| Ætt
|
Indoevropskt
Forngriska
Griska
|
| Skrifletur
|
Griskt stafrof
|
| Opinber staða
|
Opinbert
tungumal
|
 Grikkland
 Kypur
 Evropusambandið
minnihlutamal a:
 Albaniu
 Italiu
|
| Styrt af
|
engum
|
| Tungumalakoðar
|
| ISO 639-1
|
el
|
| ISO 639-2
|
gre
|
| SIL
|
ELL
|
| ATH:
Þessi grein gæti innihaldið
hljoðfræðitakn
ur
alþjoðlega hljoðstafrofinu
i
Unicode
.
|
Wikipedia
Wikipedia:
Griska
, frjalsa alfræðiritið
Griska
(gr.
Ελληνικ?
,
Ellinika
) er
indo-evropskt tungumal
sem talað er i
Grikklandi
og a
Kypur
. Griska er rituð með
grisku letri
.
Griskir orðstofnar eru mikið notaðir i
visindaorðum
i morgum tungumalum. Dæmi um orð i
islensku
sem eiga rætur að rekja til Grikklands:
Atom
,
biblia
,
biskup
,
politik
,
sofisti
. Griska hefur haft minni bein ahrif a islensku en flest onnur
evropsk
tungumal, til að mynda
ensku
.
Eins og gefur að skilja er grisku skipt upp i margar mallyskur og timabil. Elstu textar eru fra 1500 f.Kr. Þessir elstu textar eru ritaðir með tveimur letrum,
linuletri A
og
linuletri B
, og hefur einungis tekist að raða annað þeirra eða linuletur B. Ovist er hvort linuletur A er griska. Þessir elstu textar komu fyrst i leitirnar við fornleifauppgroft a Knossos a Krit um aldamotin 1900 en fundust siðar ennfremur i Pylos, Tiryns og Mykenu a Pelopsskaga og viðar.
Hvað varðar timabil er grisku oft skipt i fimm skeið: mykeniska grisku (1500 ? 1100 f.Kr.), klassiska grisku (800 ? 300 f.Kr.), helleniska grisku (300 f.Kr. ? 300 e.Kr.), miðgrisku (300 ? 1100) og nygrisku (1600 ? ).
Forngriskum mallyskum er oftast skipt i vestrænar og austrænar mallyskur.
Austurgriskar teljast attiska, joniska, æoliska og kypriska en til vestrænna mallyskna teljast meðal annars doriskan.
Forngriska hafði fimm foll nafnorða: nefnifall, avarpsfall, eignarfall, þagufall og þolfall. I dag er þagufallið að mestu horfið (nema i fostum orðasambondum). Likt og i germonskum malum hefur tvitalan lagst af. Griska stafrofið er leitt af fonikisku stafrofi.
