Eðlisfræði er su grein natturuvisindanna sem fjallar um samhengi efnis , orku , tima og rums og beitir visindalegri aðferð við honnun likana , sem setja natturufyrirbæri i stærðfræðilegan buning. Eðlisfræðingar rannsaka meðal annars vixlverkun efnis og geislunar og samhengi efnis og orku, tima og rums til þess að skilja hvernig alheimurinn virkar.

Eðlisfræðin skyrir efni þannig að það se samsett ur frumeindum , sem eru samsettar ur kjarneindum , sem aftur eru gerðar ur kvorkum . Efni og orka eru i raun sama fyrirbærið samkvæmt afstæðiskenningunni . Geislun er skyrð með ljoseindum og/eða rafsegulbylgjum ( tvieðli ). Logmal eðlisfræðinnar eru flest sett fram sem stærðfræðijofnur, yfirleitt sem linulegt samband tveggja stærða, eða sem 1. eða 2. stigs deildajofnur .

Nutimaeðlisfræði reynir að sameina megingreinar eðlisfræðinnar, rafsegulfræði ( rafsegulkrafturinn ), þyngdaraflsfræði ( þyngdarkrafturinn ) og kjarneðlisfræði ( sterki og veiki kjarnakrafturinn ) i eina allsherjarkenningu .

Helstu greinar eðlisfræðinnar [ breyta | breyta frumkoða ]

Eðlisfræðinni ma skipta groflega i kjarneðlisfræði , þetteðlisfræði , atomfræði , stjarneðlisfræði og hagnytta eðlisfræði . Þessar greinar hafa svo fjolda serhæfðra undirgreina, eins og oreindafræði , safneðlisfræði , sameindaeðlisfræði , ljosfræði , skammtafræði , rafgasfræði , geimeðlisfræði og klassiska aflfræði . Þessar greinar vinna ut fra nokkrum grundvallarkenningum, eins og afstæðiskenningunni , kenningunni um miklahvell , staðallikaninu , samþættingarkenningunni og ofurstrengjafræði .

Fra 20. old hafa rannsoknarsvið eðlisfræðinnar orðið serhæfðari og flestir eðlifræðingar i dag vinna allan sinn feril a þrongu sersviði. Fræðimenn sem vinna a morgum sviðum, eins og Albert Einstein og Lev Landau , eru sifellt sjaldgæfari.

 

Wikiorðabokin er með skilgreiningu a orðinu

Eðlisfræði