Chelsea FC
er knattspyrnulið i
ensku urvalsdeildinni
.
Chelsea FC var stofnað a kranni Rising Sun (nu Butcher's Hook) við Fulham Road gegnt Stamford Bridge-leikvanginum
10. mars
1905
.
Stamford Bridge
var alltaf fyrsta flokks iþrottaleikvangur en eigandi hans, Gus Mears, vildi nyta hann betur og þa undir knattspyrnulið. Hann skoðaði ymsa moguleika og meðal annars var reynt að leigja hann
Fulham FC
sem er staðsett aðeins neðar i gotunni. Fulham þaði ekki boðið og þvi var brugðið a það rað að stofna alveg nytt knattspyrnufelag.
Ekki dro mikið til tiðinda hja felaginu fyrstu 50 arin og satt best að segja var það eina að liðið komst i urslit ensku bikarkeppninnar arið
1915
, þar sem það tapaði fyrir
Sheffield United
i hinum svokallaða kakiurslitaleik a
Old Trafford
i
Manchester
. Leikurinn fekk nafn sitt fra fyrri heimstyrjoldinni sem þa stoð sem hæst og fjolda hermanna sem voru viðstaddir leikinn. Það voru þo fjolmargir oflugir soknarmenn sem klæddust blarri treyju Chelsea a þessum tima og ahorfendamet var sett, svo eitthvað se nefnt. Það var ekki fyrr en
1952
, þegar Ted Drake tok við knattspyrnustjorastoðunni hja felaginu, að liðið for að gera atlogu að titlum sem hofst með endurskipulagningu felagsins. Gamla ?lifeyrisþegamerkið“ fekk að fjuka og æfingaaðferðir Drakes slogu i gegn hja leikmonnum sem og goð kaup hans a vinnusomum leikmonnum ur neðri deildum. Þetta bar avoxt þegar felagið naði að vinna sinn fyrsta Englandsmeistaratitil arið
1955
. A þessu timabili voru gefin tvo stig fyrir sigur og titillinn vannst með 55 stigum en aldrei hefur hann unnist a svo faum stigum.
Eftir titilsigurinn hætti stjornin að taka upp veskið og Drake sat uppi með að þurfa að nota 17 ara pilt i lykilstoður og það tokst svo sem agætlega enda uppgotvaði hann
Jimmy Greaves
meðal annars a þessum tima en lykilmenn voru svo seldir einn af oðrum a næstu timabilum, þar a meðal Greaves, og það var ekki fyrr en hinn skoski Tommy Docherty tok við stjornartaumunum af raðþrota Drake sem hjolin foru að snuast aftur.
Tommy Docherty
var ungur knattspyrnustjori og var reyndar nykominn i þjalfaralið Drakes rett aður en sa siðarnefndi var latinn fara. Hann tok við liðinu timabundið i 3 manuði aður en ljost var að agastjorn hans og stifar þrekæfingar hentuðu kornungu liði Chelsea vel og eftir að hann var miskunnarlaust buinn að losa sig við eldri leikmennina var Docherty kominn a skrið með lið sitt sem almennt var kallað
Demantanar Dochertys
. Meðalaldurinn komst niður i 21 ar og Docherty uppgotvaði marga ofluga unga leikmenn sem attu eftir að lata til sin taka hja felaginu. Þar nægir að nefna menn eins og Peter Bonetti, Peter Osgood, John Hollins og Terry Venables. Liðið komst þrju ar i roð i undanurslit bikarkeppninnar (i þriðju tilraun i urslit arið 1967 þar sem það tapaði fyrir Tottenham, 1:2) og vann Deildabikarinn a 5. aldursari þeirrar keppni arið 1965 eftir tvo urslitaleiki við Leicester. Það varð til þess að liðið tok þatt i Evropukeppni i fyrsta sinn af einhverri alvoru og mættu ?Demantarnir"
AC Milan
,
AS Roma
og fleirum aður en
Barcelona FC
slo liðið ut i undanurslitum.
En eins og svo oft aður i sogu Chelsea foru hlutirnir a verri veg aður en liðið naði að syna fullkomlega hvað i þvi bjo. Docherty lenti i utistoðum við leikmenn og stjornarmenn, var þrjoskur og stoð fast a sinu. Hann missti traust allra hja felaginu eftir að hann rak 8 lykilmenn heim eftir að þeir brutu gegn utgongubanni hans þar sem þeir dvoldu a hoteli i
Blackpool
fyrir leik gegn
Burnley FC
a
Turf Moor
og það varð a endanum til þess að þessi ungi knattspyrnustjori sagði af ser þegar stutt var a liðið leiktimabilið 1967-1968. Þegar
Dave Sexton
tok við liði Chelsea var það i slæmum malum og hann þurfti, likt og Docherty, þegar hann tok við, að endurbyggja liðið nanast fra grunni.
Sexton var andstæða Dochertys, mjog rolegur og yfirvegaður og tok sinn tima til að byggja upp þettan og sterkan hop leikmanna. Hann keypti saralitið a sinum 7 arum hja felaginu og let ser nægja efniviðinn sem kom upp ur unglingastarfinu. Þratt fyrir að bua yfir hæfileikarikum leikmonnum, voru leikmennirnir ekki tilbunir að syna sitt ?retta" andlit i hverri viku og það varð fljott ljost að Chelsea var best til þess fallið að skapa eftirminnilegar minningar i utslattarkeppnum og svo for að liðið varð bikarmeistari i fyrsta sinn arið 1970 eftir urslitaleik við
Leeds United
. Tvo framlengda leiki þurfti til að fa urslit. For hinn fyrri a
Wembley
2:2 en seinni leikinn, a Old Trafford, vann Chelsea 2:1 með morkum fra Peter Osgood og David Webb. Hefur sa leikur verið kallaður grofasti urslitaleikur i sogu ensku bikarkeppninnar. Elstu menn muna vart annað eins strið milli tveggja liða og þrjoska Chelsea-manna gegn sigurstranglegu liði Leeds entist þeim til sigurs. Ari siðar var leikurinn endurtekinn gegn oðru hvitklæddu liði, þa i Evropukeppni bikarhafa gegn
Real Madrid
. Leikið var i Aþenu og aftur þurfti tvo leiki til að skera ur ? for sa fyrri 1:1 en seinni leikinn tveimur dogum siðar vann Chelsea 2:1 og gerðu
John Dempsey
og
Peter Osgood
morkin. Mikið var fagnað i Aþenu þegar þessi fyrsti Evroputitill felagsins vannst. Ekki naðist að byggja a þessum arangri og bua liðið nægilega vel til að raðast aftur a Englandsmeistaratitilinn.
Bygging nyrrar austurstuku reyndist fjarhag felagsins erfið og fyrr en varði for að syrta aftur i alinn. Sagan endurtok sig að þvi leyti að stjorinn hafði ekki næga stjorn a ostyrilatum glaumgosum innan liðsins og tok hann pokann sinn eftir að hafa misst nokkra af bestu leikmonnum i sogu felagsins burt, þar a meðal Peter Osgood (for til
Southampton FC
) og
Alan Hudson
(for til
Stoke City
). Erfiðir timar voru framundan þar sem 7 þjalfarar styrðu liðinu a jafnmorgum arum. Ahorfendatolur voru i lagmarki. Ungir og efnilegir leikmenn komu afram i gegnum unglingastarfið og
Ray Wilkins
varð yngsti fyrirliði i sogu Chelsea, aðeins 18 ara. A sama tima voru boltabullur að na sterkri fotfestu a meðal
stuðningsmanna
og felagið atti i mestu vandræðum með að syna fram a að það ætti heima a meðal þeirra bestu i efstu deild og raunar fell felagið niður i 2. deild vorið
1979
.
Arið
1981
gafst
Brian Mears
upp a baslinu, sagði af ser sem stjornarformaður og
Ken Bates
keypti felagið. Lauk þar með afskiptum Mears-fjolskyldunnar af felaginu. Bates gaf 1 sterlingspund fyrir felagið til malamynda en var i rauninni að taka við margra milljona sterlingspunda skuldum. For nu i hond eitt svartasta timabilið i sogu felagsins og vorið
1983
var það aðeins tveimur stigum fra þvi að falla niður i gomlu 3. deildina. Þegar Bates tok við var þar fyrir knattspyrnustjorinn
John Neal
og hann hafði umsjon með endurnyjun leikmannahopsins sumarið 1983. Menn sem ekki þottu standa sig voru latnir fara en efnilegir (og odyrir) leikmenn ur neðri deildum og fra
Skotlandi
keyptir i staðinn, þar a meðal nokkrir vinsælustu leikmenn i sogu felagsins eins og
Kerry Dixon
,
Pat Nevin
og
Eddie Niedzwiecki
. Þetta lið kom ollum a ovart og vann 2. deildina með toluverðum glæsibrag vorið
1984
. John Neal var veill fyrir hjarta og akvað Bates að eftirlata fyrrverandi leikmanni felagsins,
John Hollins
, knattspyrnustjorastoðuna. Hollins gerði nokkrar breytingar a leikmannahopnum, sem ekki þottu allar til bota, og vorið
1989
fell Chelsea aftur i 2. deild. Hins vegar tok það ekki nema eina leiktið að vinna sig aftur upp i efstu deild undir stjorn
Bobby Campbell
og þar hefur felagið verið siðan.
Attundi og niundi aratugurinn voru olgutimar i sogu Chelsea en þo minnast margir stuðningsmenn þessara tima með hlyju einfaldlega vegna þess að þeir kunna þa betur að meta nuverandi velgengni.
Glenn Hoddle
tok við liði Chelsea a þeim tima sem felagið var að losna undan fjarhagsahyggjunum sem hofðu hrjað það i um það bil tvo aratugi og hann kom einnig inn með mikla reynslu af Evropuboltanum og sterkar skoðanir a þvi hvernig ætti að spila knattspyrnu svo að skemmtun væri að. Að koma slikum hugsunum inn hja leikmonnum i enska boltanum var hins vegar allt annar handleggur og Hoddle hofst tafarlaust handa við að gerbreyta þvi hvernig Chelsea lek knattspyrnu. Þessi timi reyndist mjog mikilvægur i sogu Chelsea þvi Hoddle og
Colin Hutchinson
gerðu ser grein fyrir þvi að það var nu eða aldrei sem Chelsea þurfti að taka a honum stora sinum til að koma ser i hop sterkustu liða Evropu. FA-bikarurslit, undanurslit Evropukeppni bikarhafa, onnur undanurslit i FA-bikarnum og gerbreytt utlit a liðinu var það það sem Hoddle færði Chelsea og hann lagði grunninn að þeim sigrum sem Chelsea atti eftir að fagna a næstu arum.
Chelsea urðu Englandsmeistarar timabilin 2004-2005 og 2005-2006, 2009?10, 2014?15 og 2016?17 og hafa verið fimm sinnum meistarar fra þvi að
enska urvalsdeildin
var stofnuð.
Eiður Smari Guðjohnsen
varð meistari tvisvar með felaginu (2005 og 2006).
I mars arið 2022 voru eigur eigenda Chelsea,
Roman Abramovitsj
, frystar vegna
innrasar Russa i Ukrainu
. Felagið matti ekki selja miða, varning og hvorki kaupa ne selja leikmenn. Aðeins arshafamiðar mattu fara a leiki.
Titill
|
Fjoldi
|
Ar
|
1. deild
/
Enska urvalsdeildin
|
6
|
1954/1955,
2004-05
,
2005-06
,
2009/2010
,
2014?15
,
2016?17
|
Enski bikarinn
|
7
|
1970, 1997, 2000, 2007, 2009, 2010, 2012
|
Enski deildabikarinn
|
4
|
1965, 1998, 2005, 2007
|
Samfelagsskjoldurinn
|
4
|
1955, 2000,2005, 2009
|
2. deildin
|
2
|
1983/1984, 1988/1989
|
Full Members Cup
|
2
|
1986, 1990
|
FA Youth Cup
|
3
|
1960, 1961, 2010
|
Meistaradeild Evropu
|
2
|
2012, 2021
|
Evropukeppni bikarhafa
|
2
|
1971, 1998
|
Evropski ofurbikarinn
|
2
|
1998, 2021
|
- Urslit i
Enska bikarnum
: 1915, 1967, 1994, 2002
- Urslit i
Enski deildarbikarnum
: 1972, 2008, 2022
- Urslit i
Meistaradeild Evropu
: 2008
- Undanurslit i
Meistaradeild Evropu
: 2004, 2005, 2007 og 2009
- Silfur i
Ensku urvalsdeildinni
: 2003/2004, 2006/2007, 2007/2008.
- Silfur i 2. deild : 1906/1907, 1911/1912, 1929/1930, 1962/1963 og 1976/1977