Para outras paxinas con titulos homonimos vexase:
Altai
.
Vista de satelite das montanas.
Localizacion das montanas Altai.
Mapa fisico da zona.
As
montanas de Altai
, tamen conecidas como
macizo de Altai
(en
ruso
:
Алтайские горы
; en
turco
:
Alta? ou Altai
, de
Al
, 'ouro' e
ta?
, 'monte'; en
mongol
:
Altain-ula
, 'montanas de ouro') e unha
cordilleira
de
Asia Central
que ocupa territorios de
Rusia
,
China
,
Mongolia
e
Casaquistan
.
Nela nacen os
rios
Obi
,
Ienisei
e
Irtix
. O extremo noroccidental da cordilleira esta situado no 52º N e entre os 84º e os 90º L (onde se fusiona cos
montes Saians
ao leste), estendendose polo sueste desde ese punto ate aproximadamente os
45°N
99°L
/
45,
-99
, onde gradualmente vai perdendo altura acaba no
deserto de Gobi
.
A cordilleira tamen e conecida como o
Ek-tagh
, as
Montanas Douradas de Altai
, que foron declaradas
Patrimonio da Humanidade
natural da
UNESCO
no ano
1998
, debido a que ≪representa un centro importante e orixinal de
biodiversidade
da
flora
de montana e de
especies
animais
da Asia setentrional, das que certo numero delas son raras e
endemicas
≫.
[
1
]
No norte do macizo achanse os montes Sailughem, tamen chaamados
Altai de Kolivan
, que se prolongan cara ao oeste dos montes Saians. As suas elevacions maximas oscilan en torno aos 1 750 m. Os pasos montanosos que atravesan a cordilleira, como o
Ulan-daban
e o
Chapchan-daban
, son escasos e dificiles de cruzar. Ao leste e o sueste esta cordilleira esta flanqueada pola gran
meseta
de
Mongolia
.
Na zona norte do macizo de Altai hai varios
lagos
, como o
Ubsa-nor
, a 750 m sobre o
nivel do mar
; o
Kirghiz-nor
e o
Durga-nor
. Nesta zona dos Altai que queda ao norte de
Tavan Bogd Uul
(4 356
msnm
) cabe diferenciar, ademais, entre o
Altai ruso
, cuxa maxima altitude e
Gora Beluja
(4 506 m) e o
Altai mongol
, cuxo cume e o
Monch Chajrchan Uul
(4 231 m), onde termina o
Altai de Gobi
.
No leste e o sueste esta o
Changajn Nuruu
, xa na Mongolia Central. A sua maior altura e
Otgon Tenguer Uul
(4 031 m). Nos Altai centrais, os montes Sailughem son extremadamente dificultosos e pouco accesibeis. Neste sector e onde esta o mais alto cume da cordilleira, o monte
Beluja
, cuxas dus puntas alcanzan os 4 506 e os 4 440 m, respectivamente, e as cales dan orixe a varios
glaciares
. Ali tamen se encontra o monte
Kuitun
(3 660 m) e outros picos menores. Ademais existen algunhas
mesetas
de baixa altura (como na que se situa
Tomsk
) e o val do
rio Katun
que, xunto co
Biya
, forman na sua confluencia o
Obi
. Nos vales destes rios, cubertos de
prados
alpinos
, orixinanse as mais belas paisaxes do macizo de Altai, ao contrastar o verdor da vexetacion cos cumes das montanas e os seus glaciares.
As partes medias e baixas do val de Bujtarma foron
colonizadas
desde o
seculo XVIII
por campesinos
rusos
e
protestantes ortodoxos
, que crearon ai unha republica libre en
territorio chines
. Despois de que esta parte do val fora anexionada por
Rusia
en
1869
, foi rapidamente recolonizada. Nas proximidades do
lago Teletskoye
habita o pobo
telengit
.
Cara ao leste, o macizo de Altai separa a conca de Kobdo no norte da conca do Irtix polo sur, aumentando a altitude do sistema montanoso desde a depresion de
Zungaria
, pero diminue no norte por unha pendente relativamente curta cara a meseta do noroeste de Mongolia.
Tras os 94 ºL, a cordilleira continua por unha serie dupla de cadeas montanosas, todas as cales presentan caracteristicas
oroxenicas
menos notorias, e as suas elevacions son considerabelmente mais baixas. Estas costas e pendentes estan habitadas principalmente por
nomades
kirguices
.
Os cinco picos mais altos do Altai son:
Unha vasta zona de 16 175 km² ?as
reservas naturais
de
Altai
e de
Katun
, o
lago Teletskoye
, o monte Beluja e a
meseta de Ukok
? comprenden un
Patrimonio da Humanidade
de la
UNESCO
chamado
Montanas Douradas de Altai
. Tal como a UNESCO sinalou na sua descricion do sitio, ≪a rexion representa a secuencia mais completa de zonas altitudinais de
vexetacion
na
Siberia
central, desde
estepas
a vexetacion tipicamente alpina≫. Ao facer esta declaracion, a UNESCO convidaba aos rusos a preocuparse da preservacion dos
mamiferos
en perigo no Altai, como o
leopardo das neves
e o
Ovis ammon ammon
, o argali de Altai (a
subespecie
tipica de
Ovis ammon
, unha
ovella
salvaxe).
[
1
]
[
2
]
Este sitio e ademais o lugar de orixe duna raza de cabalos, o
cabalo Altai
(unha raza de
poni
siberiano
).
[
3
]
O Altai siberiano representa a rexion mais afectada no
hemisferio Norte
pola
colision tectonica
entre a
India
e o
continente asiatico
. Enormes sistemas de
fallas
atravesan a zona, como a falla de Kurai e a de Tashanta. Estes sistemas son tipicos "empuxes" das fallas en forma de movementos horizontais, algunhas das cales estan ainda
tectonicamente activas
. Os tipos de
rochas
presentes no macizo de Altai corresponden ao
granito
e
rochas metamorficas
, algunhas das cales elevanse en considerabeis dimensions cerca das zonas de fallas.
En canto a
minaria
, na parte occidental do Altai podese encontrar
minerais
de
volframio
,
ferro
,
mercurio
e
asbesto
.
O
27 de setembro
de
2003
un gran
terremoto
de magnitude 7,3 sobreviu na conca de Chuya, ao sur da rexion do Altai. Dito terremoto a as suas replicas devastaron considerabelmente a rexion, causando danos que custaron cerca de 10,6 millons de
dolares
, e destruiu a aldea de Beltir. A actividade sismica e, non obstante, de rara ocorrencia.
-
Monte Beluja
-
Val de Kucherla
-
Lago Kucherla
-
Reserva Natural de Katun
-
Paso Katu-Yaryk, entre o rio Chulyshman e o lago Teletskoye, na .
-
Alamos preto do leito dun rio. Ao fondo, os Montes Dourados do Altai
- VV. AA. (1910-1911): ≪Altai≫. En Chisholm, Hugh.
Encyclopædia Britannica
. A Dictionary of Arts, Sciences, Literature, and General information
. 11ª Edicion. Encyclopædia Britannica, Inc. (actualmente en
dominio publico
(en
ingles
)
.