James Cook
, nado o
27 de outubro
de
1728
en
Middlesbrough
(
Inglaterra
) e finado o
14 de febreiro
de
1779
en
Hawai
, foi un
explorador
,
navegante
e
cartografo
britanico
. Cook fixo
mapas
detallados das
costas
de
Terra Nova
antes de facer tres viaxes ao
oceano Pacifico
, nos que logrou explorar as principais
illas
desta rexion. Entre outros, foi o primeiro europeo en explorar a costa oriental de
Australia
e as
illas Hawai
e fixo a primeira
circunnavegacion
de
Nova Zelandia
.
[
1
]
[
2
]
James Cook entrou na
marina mercante
britanica cando era
adolescente
e en
1755
alistouse na
Royal Navy
(Armada Real britanica) onde alcanzaria o rango de capitan.
[
3
]
Participou na
guerra dos Sete Anos
, e posteriormente estudou e mapeou gran parte da entrada do
rio San Lourenzo
durante o
asedio
do
Quebec
. Isto permitiu que o
xeneral Wolfe
puidese executar con exito o seu ataque as
Chairas de Abraham
, este feito fixo prestar a atencion do
Almirantado Britanico
e a Real Sociedade cara a Cook. Este feito produciuse nun momento crucial, tanto na sua carreira persoal como na direccion da exploracion britanica de ultramar. Deste xeito, en 1766 partiu como comandante do
HMB Endeavour
para o primeiro dos seus tres viaxes polo oceano Pacifico.
Cook cartografou moitas areas e rexistrou varias illas e zonas costeiras nos mapas europeos por primeira vez. Os seus resultados poden ser asignados a unha combinacion de
navegacion
, superior levantamento cartografico e competencias, o valor en explorar lugares perigosos para confirmar os feitos (por exemplo, a inmersion no
Circulo polar antartico
repetidamente e explorar arredor da
Gran Barreira de Coral
), unha capacidade de dirixir os homes en condicions adversas, e ousadia, tanto en relacion a medida da sua explotacion e a sua vontade de superar as instrucions dadas a el polo Almirantado.
[
3
]
Un feito de suma importancia na primeira viaxe foi que ningun home da sua tripulacion morreu de
escorbuto
, afeccion que habia decimado moitas expedicions maritimas anteriores. Isto debeuse a unha especial preocupacion de Cook para mellorar as condicions de
hixiene
e a
dieta
dos seus subordinados durante a viaxe, no que incluiu os
citricos
como preventivos da enfermidade, segundo un descubrimento do medico ingles
James Lind
.
[
4
]
En 1779, durante a
terceira viaxe exploratoria de Cook polo Pacifico
, agravaronse as tensions entre os seus homes e os nativos de
Hawai
, e un intento de secuestro do xefe
Kalani??pu?u
desembocou na
morte de Cook
. Existe controversia sobre o papel de Cook como propiciador do
colonialismo britanico
e a violencia asociada a alguns dos seus contactos cos pobos indixenas. Deixou un legado de conecementos cientificos e xeograficos que influiu nos seus sucesores ata ben entrado o seculo XX, e dedicaronselle numerosos monumentos en todo o mundo. Asi mesmo abriu o camino das exploracions cientificas e antropoloxicas, e das grandes viaxes de navegacion.
James Cook naceu o 7 de novembro de 1728 (
NS
) no pobo de
Marton
no
North Riding of Yorkshire
e foi bautizado o 14 de novembro (N.S.) na
igrexa parroquial
de
St Cuthbert
, onde pode verse o seu nome no rexistro da igrexa.
[
5
]
[
6
]
Foi o segundo dos oito fillos de James Cook (1693-1779), un granxeiro escoces de
Ednam
en
Roxburghshire
, e a sua esposa, Grace Pace (1702-1765), nacida na localidade de
Thornaby-on-Tees
.
[
5
]
[
7
]
[
3
]
En 1736, sendo picaro mudouse xunto coa familia a granxa de Airey Holme, en
Great Ayton
, onde o patron do seu pai, Thomas Skottowe, pagoulle os estudos na escola local. En 1741, tras cinco anos de escolarizacion, comezou a traballar para o seu pai, que fora ascendido a administrador da granxa. A pesar de non recibir unha educacion formal, adquiriu conecementos de
matematicas
,
astronomia
e aprendeu el so
cartografia
na epoca da sua viaxe no
Endeavour
.
[
8
]
Para o lecer, subia a un outeiro proximo,
Roseberry Topping
, gozando da oportunidade da soidade.
[
9
]
Cooks' Cottage
, a ultima casa dos seus pais, que probablemente visitou, atopase agora en
Melbourne
, Australia, tras ser trasladada desde Inglaterra e reconstruida, ladrillo a ladrillo, en 1934.
[
10
]
En 1745, cando tina 16 anos, Cook trasladouse 20 km ata o pobo pesqueiro de
Staithes
, para ser aprendiz de tendeiro na
merceria
de William Sanderson.
[
5
]
Os historiadores especularon que foi aqui onde Cook sentiu por primeira vez a atraccion do mar mentres miraba polo escaparate.
[
3
]
Ao cabo de 18 meses, ao non resultar axeitado para o traballo na tenda, Cook viaxou a proxima cidade portuaria de
Whitby
para ser presentado a uns amigos de Sanderson, John e Henry Walker.
[
10
]
Os Walker, que profesaban a relixion dos
cuaqueros
[
11
]
, foron destacados
armadores
locais no comercio do
carbon
.
[
n. 1
]
Cook foi contratado polos Walker como aprendiz da
marina mercante
na sua pequena
frota
de buques que transportaban carbon ao longo da costa inglesa. O seu primeiro destino foi a bordo do
collier
Freelove
, e pasou varios anos neste e outros
buques costeiros
, navegando entre o
rio Tyne
e
Londres
. Como parte da sua aprendizaxe, Cook aplicouse nos estudos da
alxebra
, da
xeometria
, da
trigonometria
, da
navegacion maritima
e da
astronomia
, habilidades que necesitaria algun dia para comandar o seu propio barco.
[
3
]
Tras tres anos de aprendizaxe, Cook comezou a traballar en buques mercantes no
mar Baltico
. Tras aprobar os seus exames en 1752, non tardou en ascender na marina mercante, empezando pola sua promocion ese mesmo ano a
oficial
a bordo do
bergantin
Friendship
.
[
12
]
En 1755, un mes despois de que lle ofrecesen o mando deste buque, alistouse voluntario na
Royal Navy
, cando
Gran Bretana
estabase rearmando para o que seria a
Guerra dos Sete Anos
e que acabaria afectando a media
Europa
e as suas colonias en
America
e
Asia
. A pesar da necesidade de empezar desde abaixo na xerarquia naval, Cook deuse conta de que a sua carreira avanzaria mais rapidamente no servizo militar e ingresou na Marina en
Wapping
o 17 de xuno de 1755.
[
13
]
Elizabeth Cook
, esposa e durante 56 anos viuva de James Cook, por William Henderson, 1830
Cook casou con
Elizabeth Batts
, filla de Samuel Batts, un dos seus mentores, dono da posada Bell Inn de Wapping onde el se hospedaba
[
14
]
o 21 de decembro de 1762 na
igrexa de St Margaret
en Barking,
Essex
.
[
15
]
A parella tivo seis fillos: James (1763-1794), Nathaniel (1764-1780, perdido a bordo do
HMS
Thunderer
que naufragou nun
furacan
nas
Indias Occidentais
), Elizabeth (1767-1771), Joseph (1768-1768), George (1772-1772) e Hugh (1776-1793, que morreu de
escarlatina
cando estudaba no
Christ's College
de,
Cambridge
). Cando non estaba no mar, Cook vivia no
East End de Londres
. Acudia a igrexa de San Paulo, en Shadwell, onde foi bautizado o seu fillo James. Cook non ten descendencia directa: todos os seus fillos morreron antes de ter descendencia propia.
[
16
]
O primeiro destino de Cook foi o
HMS
Eagle
, servindo como
marino
e
oficial maior
as ordes do capitan Joseph Hamar durante o seu primeiro ano a bordo, e do capitan
Hugh Palliser
a partir de enton.
[
17
]
En outubro e novembro de 1755, participou na captura dun buque de guerra frances e no afundimento doutro, tras o cal foi ascendido a
contramestre
, ademais de desempenar outras funcions.
[
13
]
O seu primeiro mando temporal foi en marzo de 1756, cando foi brevemente capitan do
Cruizer
, un pequeno
cuter
encostado ao
Eagle
mentres patrullaba.
[
13
]
[
18
]
En xuno de 1757 Cook aprobou formalmente os seus exames de
mestre
no
Trinity House
,
Deptford
, o que o habilitaba para navegar e manexar un barco da frota do Rey.
[
19
]
A continuacion incorporouse a fragata HMS
Solebay
como mestre as ordes do capitan Robert Craig.
[
20
]
O primeiro destino de Cook foi o
HMS
Eagle
, servindo como
marino
e
oficial maior
as ordes do capitan Joseph Hamar durante o seu primeiro ano a bordo, e do capitan
Hugh Palliser
a partir de enton.
[
21
]
En outubro e novembro de 1755, participou na captura dun buque de guerra frances e no afundimento doutro, tras o cal foi ascendido a
contramestre
, ademais de desempenar outras funcions.
[
13
]
O seu primeiro mando temporal foi en marzo de 1756, cando foi brevemente capitan do
Cruizer
, un pequeno
cuter
encostado ao
Eagle
mentres patrullaba.
[
13
]
[
22
]
Durante a Guerra dos Sete Anos, Cook serviu en America do Norte como capitan a bordo do
navio de cuarta clase
o buque da Armada
HMS
Pembroke
.
[
23
]
Xunto con outros membros da tripulacion do
Pembroke
, participou no gran asalto anfibio que
capturou
a
fortaleza de Louisbourg
aos franceses en
1758
, e no asedio da
cidade de Quebec
en
1759
. Ao longo do seu servizo demostrou talento para a
topografia
e a
cartografia
e foi responsable de cartografar gran parte da entrada ao
rio San Lourenzo
durante o asedio, permitindo asi o xeneral
Wolfe
realizar o seu famoso ataque furtivo durante a
batalla das chairas de Abraham
de 1759.
[
24
]
A capacidade topografica de Cook tamen se puxo ao servizo da cartografia da escarpada costa de
Terra Nova
na decada de 1760, a bordo do
HMS
Grenville
. Reconeceu o tramo noroeste entre 1763 e 1764, a costa sur entre a
peninsula de Burin
e
cabo Ray
entre 1765 e 1766, e a costa oeste en 1767. Nesta epoca, Cook empregou a practicos locais para que lle sinalasen as "rochas e perigos ocultos" ao longo das costas sur e oeste. Durante a tempada de 1765, contratou a catro pilotos cunha paga diaria de 4
xilins
cada un: John Beck para a costa oeste de "
Gran San Lourenzo
", Morgan Snook para
Fortune Bay
, John Dawson para Connaigre e
baia Hermitage
, e John Peck para a "
baia de Despair
".
[
25
]
Durante a sua estancia en Terra Nova, Cook tamen realizou observacions astronomicas, en particular da eclipse de sol do 5 de agosto de 1766. Ao obter unha estimacion precisa da hora de inicio e fin da eclipse, e comparala cos tempos nunha posicion conecida en Inglaterra, foi posible calcular a lonxitude do lugar de observacion en Terra Nova. Este resultado comunicouse a Royal Society en 1767.
[
26
]
As suas cinco tempadas en Terra Nova produciron os primeiros mapas precisos e a gran escala das costas da illa e foron os primeiros levantamentos hidrograficos cientificos a gran escala que utilizaron a
triangulacion
precisa para establecer os contornos terrestres.
[
27
]
Tamen lle proporcionaron a Cook o seu dominio da topografia practica, logrado en condicions a miudo adversas, e chamaronlle a atencion do Almirantado e da Royal Society nun momento crucial tanto na sua carreira como na direccion dos descubrimentos britanicos de ultramar. Os mapas de Cook utilizaronse ata o seculo XX, e durante 200 anos os navegantes das augas de Terra Nova consultaron copias deles.
[
28
]
Por mor dos seus esforzos en Terra Nova, Cook escribiu que tina a intencion de ir non so "mais lonxe do que ningun home foi antes que eu, senon tan lonxe como creo que e posible que un home vaia".
[
19
]
O 25 de maio de 1768
[
29
]
o Almirantado encargoulle a Cook unha viaxe cientifica ao
oceano Pacifico
. O proposito da viaxe era observar e rexistrar o
transito de Venus
por diante do
Sol
de 1769 que, combinado con observacions doutros lugares, axudaria a determinar a distancia da Terra ao Sol.
[
30
]
Cook, aos 39 anos, foi ascendido a
tenente de navio
para outorgarlle o rango suficiente para asumir o mando.
[
31
]
[
32
]
Pola sua banda, a
Royal Society
acordou que Cook recibiria unha gratificacion de cen
guineas
ademais da sua paga naval.
[
33
]
Ruta da primeira viaxe de James Cook (
1768
-
1771
)
A expedicion partiu de Inglaterra o 26 de agosto de 1768 a bordo do
HMB Endeavour
.
[
34
]
Cook e a sua tripulacion dobraron
Cabo de Fornos
e continuaron cara ao oeste a traves do Pacifico, chegando a
Tahiti
o 13 de abril de 1769, onde se realizou o
observacions do transito
.
[
35
]
A observacion do fenomeno astronomico levouse a cabo pero as conclusions non foron todo o satisfactorias que se podia agardar, xa que as diferentes medicions levadas a cabo polo propio Cook, os astronomos Charles Green e Daniel Solander diferian mais ala do erro asumibel. Unha vez concluidas as observacions, Cook abriu as ordes seladas, que eran instrucions adicionais do Almirantado para a segunda parte da sua viaxe: buscar no Pacifico sur indicios do postulado rico continente austral de
Terra Australis
.
[
36
]
Cook navegou despois ata
Nova Zelandia
, onde cartografou toda a costa, cometendo so alguns erros menores. Coa axuda de
Tupaia
, un sacerdote tahitiano que se uniu a expedicion, Cook foi o primeiro europeo en comunicarse co
pobo maori
.
[
37
]
Con todo, polo menos oito maories morreron en violentos encontros.
[
38
]
Cook viaxou enton cara ao oeste, alcanzando a costa sueste de Australia preto da actual Point Hicks o 19 de abril de 1770, e ao facelo a sua expedicion converteuse na primeira da que se ten constancia que os europeos se topasen coa sua costa oriental.
[
n. 2
]
Desembarco de Cook na
baia Botany
(Kamay)
O 23 de abril, realizou a sua primeira observacion directa de
aborixes australianos
en
illa Brush
preto de
Bawley Point
, anotando no seu diario: "... e estaban tan preto da beira como para distinguir a varias persoas na praia que parecian ser dunha cor moi escura ou negro, pero non sei se esta era a verdadeira cor da sua pel ou das roupas que poderian levar."
[
39
]
O
Endeavour
continuou cara ao norte ao longo da costa, mantendo a terra a vista mentres Cook trazaba mapas e nomeaba puntos de referencia a medida que avanzaba. O 29 de abril, Cook e a sua tripulacion tocaron terra por primeira vez no continente, nunha praia conecida actualmente como
Silver Beach
na
baia Botany
(
Parque Nacional de Kamay Botany Bay
). Dous homes Gweagal da nacion Dharawal/Eora opuxeronse ao seu desembarco e no enfrontamento un deles resultou ferido de bala.
[
40
]
[
41
]
[
42
]
Cook e a sua tripulacion permaneceron na baia Botany durante unha semana, recollendo auga, madeira, forraxe, especimes botanicos e explorando os arredores. Cook tentou sen exito establecer relacions coa poboacion indixena.
[
43
]
[
44
]
Ao principio, Cook bautizou a enseada co nome de
Sting-Ray Harbour
, polas numerosas raias que ali se atopaban. Mais tarde cambiouno a "Botanist Bay" e finalmente a
Botany Bay
polos exemplares unicos recuperados polos botanicos
Joseph Banks
e
Daniel Solander
.
[
45
]
Este primeiro lugar de desembarco foi promovido mais tarde (en particular por Joseph Banks) como un candidato adecuado para situar un asentamento e
posto colonial britanico
.
[
46
]
Replica do HMS Endeavour no porto de
Cooktown, Queensland
- anclado onde o
Endeavour
orixinal estivo varado sete semanas en 1770
Tras a sua partida de baia Botany, continuou cara ao norte. Detivose na baia de Bustard (agora conecida como
Seventeen Seventy
) o 23 de maio de 1770. O 24 de maio, Cook, Banks e outros desembarcaron. Continuando cara ao norte, o 11 de xuno produciuse un contratempo cando o
Endeavour
encallou nun banco da
Gran Barreira de Coral
, e logo "o 18 de xuno de 1770, encallou na desembocadura dun rio".
[
47
]
O barco sufriu graves danos, e a sua viaxe atrasouse case sete semanas mentres se realizaban reparacions na praia (preto dos peiraos da moderna
Cooktown, Queensland
, na desembocadura do
rio Endeavour
).
[
3
]
Os encontros da tripulacion cos aborixes locais foron na sua maioria pacificos, ainda que tras unha disputa sobre
tartarugas verdes
Cook ordenou disparar e un aldean resultou ferido leve.
[
48
]
A viaxe continuou e, cara ao mediodia do 22 de agosto de 1770, alcanzaron o extremo mais setentrional da costa e, sen abandonar o barco, Cook bautizouno co nome de York Cape (actual
Cabo York
).
[
49
]
Tras abandonar a costa oriental, Cook virou cara ao oeste e navegou co seu maltreito navio polas augas perigosamente pouco profundas do
Estreito de Torres
, entre Australia e
Nova Guinea
, estreito navegado por primeira vez polo
espanol
Luis Vaez de Torres
en
1604
Buscando un punto de observacion, Cook viu un outeiro escarpado nunha illa proxima desde cuxa cima esperaba ver "un paso cara aos mares da India". Cook bautizou a illa co nome de
Illa da Posesion
, onde reclamou como territorio britanico todo o litoral que acababa de explorar.
[
50
]
Cook regresou a Inglaterra via
Batavia
(actual
Iacarta
), capital das Indias Orientais Holandesas para facer reparacions. A causa desta escala gran parte da tripulacion sucumbiria a
malaria
e a
disenteria
, entre eles o guia
tahitiano
Tupaia, o secretario fines de Banks, o astronomo
Charles Green
, o ilustrador
Sydney Parkinson
e o cientifico
fines
Herman Sporing
, na honra deste ultimo e do seu traballo durante a viaxe Cook bautizou unha illa, a
Illa Soring
, e logo circunnavegou o
Cabo de Boa Esperanza
, chegando a illa de
Santa Helena
o 30 de abril de 1771.
[
51
]
O barco regresou finalmente a Inglaterra o 12 de xullo de 1771, fondeando en The Downs, e Cook dirixiuse a Deal.
[
52
]
Ao seu regreso publicaronse os diarios de Cook, que se converteu nunha especie de heroe entre a comunidade cientifica. Entre o publico en xeral, con todo, o botanico aristocratico Joseph Banks era un heroe maior.
[
3
]
Banks tentou mesmo tomar o mando da segunda viaxe de Cook, pero retirouse antes de que comezase, e
Johann Reinhold Forster
e o seu fillo
Georg Forster
foron contratados como cientificos para a viaxe. O fillo de Cook, George, naceu cinco dias antes da segunda viaxe.
[
53
]
Retrato de James Cook por
William Hodges
, que acompanou a Cook na sua segunda viaxe
Pouco despois do seu regreso da sua primeira viaxe, Cook foi ascendido en agosto de 1771 ao grao de
comandante
.
[
54
]
[
55
]
No 1772, a Royal Society encargoulle outra expedicion cientifica en busca da hipotetica Terra Australis. Na sua primeira viaxe, Cook demostrara ao circunnavegar Nova Zelandia que esta non estaba unida a unha masa de terra maior situada ao sur. A pesar de cartografar case toda a costa oriental de Australia, demostrando a sua continentalidade, criase que a Terra Australis atopabase mais ao sur. A pesar destas probas en contra,
Alexander Dalrymple
e outros membros da Royal Society seguian crendo que debia existir un enorme continente austral.
[
56
]
Cook comandou o
HMS
Resolution
nesta viaxe, mentres que
Tobias Furneaux
comandou o seu barco companeiro, o
HMS
Adventure
. A expedicion de Cook circunnavegou o globo nunha
latitude
meridional extrema, convertendose, o 17 de xaneiro de 1773, nunha das primeiras en cruzar o
circulo polar antartico
. Na neboa antartica, o
Resolution
e o
Adventure
separaronse. Furneaux dirixiuse a Nova Zelandia, onde perdeu a alguns dos seus homes durante un encontro cos maories, e finalmente navegou de volta a Gran Bretana, mentres que Cook continuou explorando a Antartida, alcanzando os 71°10'S o 31 de xaneiro de 1774,
[
19
]
de feito case chega a descubrir o
continente xeado
pero volveu cara ao norte, en direccion a
Tahiti
para realizar reparacions, volveria a intentar un segundo achegamento pero foi infrutuoso.
Ilustracion da edicion de 1815 das
Viaxes
de Cook, que mostra a Cook observando un sacrificio humano en
Tahiti
c. 1773
Nesta etapa da viaxe, levou a un mozo tahitiano chamado
Omai
, que resultou ser algo menos conecedor do Pacifico que
Tupaia
na primeira viaxe. Na viaxe de retorno pasou polas
Illas Friendly
,
Illa de Pascua
Illa Norfolk
,
Nova Caledonia
e
Vanuatu
.
Antes de regresar a Inglaterra, Cook realizou un ultimo varrido polo Atlantico Sur desde
Cabo de Fornos
e cartografou e tomou posesion para Gran Bretana das
Xeorxia do Sur
, que foran exploradas polo explorador ingles
Anthony de la Roche
en 1675. Cook tamen descubriu e deu nome os
Illotes
Clerke Rocks
e as
Illas Sandwich do Sur
("Sandwich Land"). A continuacion, dirixiuse ao norte, a
Surafrica
, e desde ali proseguiu a sua viaxe de regreso a Inglaterra. Os seus informes ao seu regreso acabaron co mito popular da
Terra Australis
.
[
57
]
Mapa de James Cook de 1777 das
Xeorxias_do_Sur
, que bautizou co nome do rei
Xurxo III
A segunda viaxe de Cook supuxo o emprego con exito do reloxo maritimo
K1
de
Larcum Kendall
copia do
cronometro marino
H4 de
John Harrison
, que permitiu a Cook calcular a sua posicion lonxitudinal con moita maior precision. O
caderno de bitacora
de Cook estaba cheo de eloxios para este cronometro que utilizou para facer cartas do sur do oceano Pacifico que eran tan notablemente precisas que copias delas ainda estaban en uso a mediados do seculo XX.
[
58
]
Ao seu regreso, Cook foi ascendido ao rango de
post-captain
[
n. 3
]
e concedeuselle unha xubilacion honoraria da Royal Navy, cun destino como oficial do
Hospital de Greenwich
. Aceptou de mala gana, insistindo en que se lle permitise abandonar o posto se xurdia a oportunidade de entrar en servizo activo.
[
59
]
A sua fama estendeuse mais alo do Almirantazgo; foi nomeado
membro da Royal Society
e galardoado coa
medalla de ouro Copley
por completar a sua segunda viaxe sen perder un so home por mor do
escorbuto
.
[
60
]
Nathaniel Dance-Holland
pintou o seu retrato; ceou con
James Boswell
; foi descrito na
Camara dos Lores
como "o primeiro navegante de Europa".
[
19
]
Pero non podia manterse afastado do mar. Planeouse unha terceira viaxe, e Cook ofreceuse voluntario para atopar o
Paso do Noroeste
. Viaxou cara ao Pacifico e esperaba viaxar cara ao leste ata o Atlantico, mentres unha viaxe simultanea percorria a ruta oposta.
[
61
]
James Cook no
anverso
do
medio dolar do Sesquicentenario de Hawai
(
1928
).
Trala segunda viaxe Cook acadou o rango naval de
Capitan
e concedeuselle un retiro coma capitan do
Hospital de Greenwich
, poren preferiu seguir navegando, asumindo a mision de atopar o
Paso do Noroeste
, cruzando o Pacifico e cruzando por este paso ao
oceano Atlantico
, mentres que outra mision tentaria o proceso inverso, cruzar dende o Atlantico ao Pacifico.
Con esta mision en
1776
toma o mando dos navios
HMS Resolution
e o
HMS Discovery
, na que seria a sua terceira viaxe ao Pacifico. El tomaria outra vez a direccion do
Resolution
namentres que o
Discovery
estaria as ordes do Capitan
Charles Clerke
.
A viaxe planeouse ostensiblemente para devolver ao
insular do Pagifico
,
Omai
, a Tahiti, ou asi se fixo crer ao publico. O obxectivo principal da viaxe era localizar un
Paso do Noroeste
ao redor do continente americano.
[
62
]
Tras deixar a Omai en Tahiti, Cook viaxou cara ao norte e en 1778 converteuse no primeiro europeo en iniciar un contacto formal coas
illas hawaianas
.
[
63
]
Tras a sua recalada inicial en xaneiro de 1778 no porto de
Waimea
,
Kauai
, Cook bautizou o
arquipelago
co nome de "Illas Sandwich" en honra a
cuarto conde de Sandwich
-o
primeiro Lord do Almirantazgo
-
[
63
]
, por aquel enton maximo responsable da
Royal Navy
.
Desde as illas Sandwich, Cook navegou cara ao norte e despois ao nordeste para explorar a costa oeste de America do Norte ao norte dos asentamentos espanois en Alta California
Tras varios problemas que fixeron mais longa do previsto a estancia en dito arquipelago, Cook seguiu rumbo leste para explorar e cartografar a costa oeste de
America do Norte
, dende
California
ata o
Estreito de Bering
. Poren non foi quen de atravesar o estreito malia os varios intentos que fixo, desfacendo o camino e volvendo a Hawai.
Chega de novo a Hawai en
1779
e pouco despois, o
14 de febreiro
, cometese un roubo, uns nativos rouban un bote pertencente a Cook. A practica comun en Tahiti e noutras illas era tomar refens ata que apareza o roubado pero Cook planea tomar como refen ao rei de Hawaii,
Kalaniopuu
, o que produce un gran altercado no que se dispara contra os nativos e estes matan a Cook.
Trala morte de James Cook Charles Clerke fixose cargo da expedicion e realizou un ultimo intento de cruzar o Estreito de Bering, poren en
1780
estaban de volta en
Londres
sen conseguir o obxectivo.
A distincion de Cook e a sua grande habilidade poden ser atribuidas a combinacion da excelente arte no mar, a sua superior capacidade de reconecemento e soltura no levantamento de planos, coraxe na exploracion de lugares perigosos para confirmar os datos (por exemplo: baixou numerosas veces ate o
circulo polar antartico
e explorou a
Gran Barreira de Coral
) e o seu sangue frio xunto coa procura das cadencias nas suas exploracions e o ir mais alo das instrucions dadas dende o Almirantado.
Cook ficou conecido pola preocupacion coa
saude
e a alimentacion da sua tripulacion, obrigandoos a comer citricos e chucrut, ainda que non se sabia porque estes alimentos evitaban a enfermidade. Na sua primeira viaxe, ningun membro da tripulacion morreu de
escorbuto
, doenza causada pola falta de
acido ascorbico
no organismo e responsabel da morte de moitos
marineiros
ate o
seculo XVIII
. E considerado o pai da
Oceania
.
As rutas do capitan James Cook. A primeira viaxe en cor
vermella
, a segunda viaxe en cor
verde
e a terceira viaxe en
azul
. A ruta da tripulacion de Cook seguida despois da sua morte en lina descontinua en azul.
- Referencias
- ↑
wikisource
(ed.).
1911 Encyclopædia Britannica/Cook, James
(en
ingles
)
. Consultado o 8 de xaneiro do 2016
.
Artigo sobre "James Cook" na Encyclopædia Britannica (1911)
- ↑
Biografias y Vidas (ed.).
"James Cook"
.
La enciclopedia bibliografica en linea
(en
castelan
)
. Consultado o 28 de decembro do 2015
.
- ↑
3,0
3,1
3,2
3,3
3,4
3,5
3,6
Collingridge 2003
- ↑
James Lind.
A treatise of the scurvy
, 1753.
- ↑
5,0
5,1
5,2
Rigby & van der Merwe 2002
, p. 25
- ↑
Robson 2009
, p. 2
- ↑
Stamp 1978
, p. 1
- ↑
Frost, Alan (19 deoutubro de 2018).
Mutiny, Mayhem, Mythology: Bounty's Enigmatic Voyage
. Sydney University Press. p. 255.
ISBN
978-1-74332-587-2
. Arquivado dende
o orixinal
o 3 de agosto de 2020
. Consultado o 2 de outubro do 2023
.
- ↑
Collingridge 2003
, p. 15
- ↑
10,0
10,1
Horwitz 2003
- ↑
Definicions no
Dicionario da Real Academia Galega
e no
Portal das Palabras
para
cuaquero
.
- ↑
Hough 1994
, p. 11
- ↑
13,0
13,1
13,2
13,3
13,4
Rigby & van der Merwe 2002
, p. 27
- ↑
"Famous 18th century people in Barking and Dagenham: James Cook and Dick Turpin"
(PDF)
. London Borough of Barking and Dagenham. Arquivado dende
o orixinal
(PDF)
o 5 de xuno de 2012
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Robson 2009
, pp. 120?21
- ↑
Stamp 1978
, p. 138
- ↑
Robson 2009
, pp. 19?25
- ↑
McLynn 2011
, p. 21
- ↑
19,0
19,1
19,2
19,3
Williams, Glyn (17 de febreiro de 2011).
"Captain Cook: Explorer, Navigator and Pioneer"
. BBC. Arquivado dende
o orixinal
o 19 de agosto de 2011
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Capper, Paul (1985?1996).
"The Captain Cook Society: Cook's Log"
.
Life in the Royal Navy (1755?1767)
. Arquivado dende
o orixinal
o 21 de xullo de 2012
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Robson 2009
, pp. 19?25
- ↑
McLynn 2011
, p. 21
- ↑
Kemp & Dear 2005
- ↑
Hough 1994
, p. 19
- ↑
Whiteley, William (1975).
"James Cook in Newfoundland 1762?1767"
(PDF)
.
Newfoundland Historical Society Pamphlet Number 3
. Arquivado dende
o orixinal
(PDF)
o 13 de maio de 2013
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Cook, James; Bevis, J. (1 January 1767).
"An Observation of an Eclipse of the Sun at the Island of New-Found-Land, August 5, 1766, by Mr. James Cook, with the Longitude of the Place of Observation Deduced from It"
.
Philosophical Transactions of the Royal Society of London
57
. pp. 215?216.
doi
:
10.1098/rstl.1767.0025
.
- ↑
Government of Canada (2012).
"Captain James Cook R.N."
.
Historic Sites and Monuments Board of Canada
. Arquivado dende
o orixinal
o 8 de xaneiro de 2014
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Hough 1994
, p. 32
- ↑
Kippis, Andrew (1788).
Narrative of the voyages round the world, performed by Captain James Cook; with an account of his life during the previous and intervening periods
. Chapter 2. Arquivado dende
o orixinal
o 3 de outubro de 2018
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Collingridge 2003
, p. 95
- ↑
Rigby & van der Merwe 2002
, p. 30
- ↑
Beazley, Charles Raymond
(1911). "
Cook, James
".
Encyclopædia Britannica
7
(11ª ed.). p. 71.
- ↑
Beaglehole 1968
, p. cix
- ↑
"The Sydney Morning Herald"
. National Library of Australia. 2 de maio de 1931. p. 12
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
"BBC ? History ? Captain James Cook"
. Arquivado dende
o orixinal
o 16 de outubro de 2014
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
"Secret Instructions to Captain Cook, 30 June 1768"
(PDF)
.
National Archives of Australia
. Arquivado dende
o orixinal
(PDF)
o 27 de abril de 2020
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
Salmond, Anne (1991).
Two worlds : first meetings between M?ori and Europeans, 1642?1772
. Auckland, N.Z.: Viking.
ISBN
0-670-83298-7
.
OCLC
26545658
.
- ↑
Beaglehole (1974). pp. 198?200, 202, 205?07
- ↑
"Cook's Journal: Daily Entries, 22 April 1770"
. Arquivado dende
o orixinal
o 27 September 2011
. Consultado o 3 de outubro do 2023
.
- ↑
"Voices heard but not understood"
.
Gujaga Foundation
(en
ingles
)
. 29 de abril de 2020
. Consultado o 4 de outubro do 2023
.
- ↑
"Cook's Journal: Daily Entries, 29 April 1770"
.
southseas.nla.gov.au
. South Seas
. Consultado o 4 de outubro do 2023
.
- ↑
Blainey (2020). pp. 141?43
- ↑
FitzSimons, Peter (2019).
James Cook : the story behind the man who mapped the world
. Sydney, NSW: Hachette Australia.
ISBN
978-0-7336-4127-5
.
OCLC
1109734011
.
- ↑
Blainey (2020). pp. 146?57
- ↑
Beaglehole (1974). p. 230
- ↑
Blainey (2020). p. 287
- ↑
Robson 2004
, p. 81
- ↑
Blainey, Geoffrey (2020) pp 220?21
- ↑
Cook, James (21 de agosto de 1770).
"Cook's Journal: Daily Entries"
.
National Library of Australia
. Arquivado dende
o orixinal
o 31 de outubro de 2020
. Consultado o
28 August
2020
.
- ↑
Cook, James, Journal of the HMS Endeavour, 1768?1771, National Library of Australia, Manuscripts Collection, MS 1, 22 August 1770
- ↑
Beaglehole 1968
, p. 468
- ↑
"The First Voyage (1768?1771)"
. The Captain Cook Society (CCS). Arquivado dende
o orixinal
o 3 de abril de 2020
. Consultado o 4 de outubro do 2023
.
- ↑
"Captain Cook: Obsession & Discovery. (Part 2 of 4) ? Britain on DocuWatch ? free streaming British history documentaries"
. 2011. Arquivado dende
o orixinal
o 7 de abril de 2013
. Consultado o 4 de outubro do 2023
.
- ↑
Hough 1994
, p. 180
- ↑
McLynn 2011
, p. 167
- ↑
Hough 1994
, p. 182
- ↑
Hough 1994
, p. 263
- ↑
"Captain James Cook: His voyages of exploration and the men that accompanied him"
.
National Maritime Museum
. Arquivado dende
o orixinal
o 21 de abril de 2007
. Consultado o 28 de novembro do 2023
.
- ↑
Beaglehole 1974
, p. 444
- ↑
Rigby & van der Merwe 2002
, p. 79
- ↑
Hough 1994
, p. 268
- ↑
Collingridge 2003
, p. 327
- ↑
63,0
63,1
Collingridge 2003
, p. 380
- Beaglehole, John Cawte.
Journals
. do biografo de Cook e editor dos seus escritos.
- Capper, Paul.
Life in the Royal Navy (1755-1767)
, The Captain Cook Society: Cook's Log, 1985?1996.
- Collingridge, Vanessa (Feb. 2003).
Captain Cook: The Life, Death and Legacy of History's Greatest Explorer
, Ebury Press,
ISBN 0-09-188898-0
.
- Forster, Georg.
A Voyage Round the World
, ed. 1986 (publicado por primeira vez en 1777 como:
A Voyage round the World in His Britannic Majesty's Sloop Resolution, Commanded by Capt. James Cook, during the Years, 1772, 3, 4, and 5
), Wiley-VCH (1 de xaneiro de 1986).
ISBN 978-3-05-000180-7
- Hough, Richard
(1994).
Captain James Cook
. Hodder and Stoughton.
ISBN
978-0-340-82556-3
.
- Horwitz, Tony (Oct. 2003).
Blue Latitudes: Boldly Going Where Captain Cook Has Gone Before
, Bloomsbury,
ISBN 0-7475-6455-8
- Lind, James (1753).
A treatise of the scurvy
.
- McLynn, Frank
(2011).
Captain Cook: Master of the Seas
. Yale University Press.
ISBN
978-0-300-11421-8
.
- Obeyesekere, Gananath (1992).
The Apotheosis of Captain Cook: European Mythmaking in the Pacific
Princeton University Press.
ISBN 0-691-05752-4
.
- Rigby, Nigel; van der Merwe, Pieter.
Captain Cook in the Pacific
. National Maritime Museum, Londres UK, 2002.
ISBN 0-948065-43-5
.
- Robson, John (2004).
The Captain Cook Encyclopædia
. Random House Australia.
ISBN
978-0-7593-1011-7
.
- Robson, John (2009).
Captain Cook's War and Peace: The Royal Navy Years 1755?1768
. University of New South Wales Press.
ISBN
978-1-74223-109-9
.
- Stamp, Tom and Cordelia (1978).
James Cook Maritime Scientist
. Whitby: Caedmon of Whitby Press.
ISBN
978-0-905355-04-7
.
- Sydney Daily Telegraph (1970).
Captain Cook: His Artists - His Voyages
.
The Sydney Daily Telegraph Portfolio of Original Works by Artists who sailed with Captain Cook
. Australian Consolidated Press, Sydney.
- Villiers, Alan John. ≪James Cook, Seaman≫.
Quadrant
, vol. 1, 1 (Summer 1956?57), pag. 7?16.
- Villiers, Alan John (1903).
Captain James Cook
.
Newport Beach
,
CA
: Books on Tape, 1983.
- Williams, G. (ed. 1997).
Captain Cook's Voyages: 1768-1779
. The Folio Society, Londres.
- Williams, G. (Prof., 2002).
Captain Cook: Explorer, Navigator and Pioneer
,
BBC History 2002
|
---|
1731–1750
| | |
---|
1751–1800
| |
---|
1801–1850
| |
---|
1851–1900
| |
---|
1901–1950
| |
---|
1951–2000
| |
---|
2001–presente
| |
---|