Francisco Xavier
[
1
]
, ou
Francisco Xabier
[
1
]
, nado o
7 de abril
de
1506
e finado o
3 de decembro
de
1552
, e un santo
navarro
, patron de
Navarra
, das misions, da
India
e dos navegantes. A sua festividade celebrase o
3 de decembro
.
Nado no
castelo de Xabier
o
7 de abril
de
1506
no, daquela independente,
Reino de Navarra
, pertencia a unha familia de linaxe, perdedora e represaliada na guerra de anexion a coroa espanola. Foi estudar a
Paris
. Ali coneceu a
Ignacio de Loiola
quen activou nel un proceso de conversion. Francisco Xabier desprezou o que fora o seu afan de prestixio academico e prosperidade e realizou con outros cinco companeiros os chamados
votos de Montmatre
de pobreza, castidade e obediencia ao
Papa
. Axudou a Ignacio de Loiola a redactar a primeira constitucion da
Compania de Xesus
.
Marchou a
India
, chagando tras un duro viaxe de trece meses a
Goa
. No accidentado periplo pacificou liortas e coidou dos enfermos, pois se desencadeara unha epidemia de
escorbuto
que fixo do seu camarote unha enfermeria.
Asemade chegou a Goa, comezou a predicar o
evanxeo
entre os pescadores de perlas pobres. Adicabase a atender enfermos, leprosos, escravos, presos e moribundos e, a finais de
1544
, bautizou a uns dez mil pescadores. Converteu a tribo dos Paravas, pero fracasou coa casta superior dos
brahamanes
. Describia o sufrimento dos nativos a mans dos portugueses
como unha espina que levo constantemente no corazon
. Ao rei de
Portugal
escribiulle que moitos conversos ian volver ao paganismo
escandalizados e desalentados polas inxustizas e vexacions que imponen os oficiais da Vosa Maxestade
. Noutra carta, falando dos abusos dos europeos dicia:
estou aterrado ante o numero de inflexions novas que se dan aqui ao verbo roubar
. Tina unha especial atencion polos nenos e para eles adaptaba as verdades do cristianismo a musica popular.
En
1544
marchou para
Madras
e as
Molucas
onde fundou misions. En
1549
sucou o
Pacifico
ata o daquela misterioso
Xapon
onde conseguiu uns froitos discretos. Varios samurais converteronse ao
cristianismo
o que provocou duras reaccions dos potentados nipons. En
1551
volveu a India e, un ano despois, saiu cara a China, onde xa fixera escala en anteriores viaxes. Enfermo durante o traxecto, na sua agonia pronunciaba verbas indescifrables para os acompanantes, probablemente no seu
euscaro
natal. Finalmente faleceu o 3 de decembro de
1552
na illa de Shang Chuang aos 46 anos de idade. O seu cadaver foi sepultado na igrexa do Bom Xesus, lugar ainda hoxe de peregrinacion.
Francisco Xabier estudaba as linguas locais dos pobos evanxelizados, aprendia os seus costumes e relixion. Denunciou repetidamente os abusos dos colonizadores portugueses e despregou un infatigable labor a prol dos desfavorecidos. Cos colonos afastados da moral sexual cristia amosou tacto e comprension. As cartas sobre as suas actividades distribuianse por
Europa
, o que incentivou un espirito misioneiro mesturado de aventura e exotismo, de entusiasmo e misticismo. Nelas revela un caracter sacrificado, hiperactivo, observador, preocupado pero fondamente feliz. Deixou ao redor de 1500 escritos. Documentos valiosos para entender a Cultura e a Historia do Extremo Oriente.
Foi beatificado por
Paulo V
en
1619
e canonizado por
Gregorio XV
en
1622
, o mesmo dia que Ignacio de Loiola,
Filipe Neri
,
Tareixa de Avila
e
Sidro Labrego
.