Fanny Brice
|
Biografia
|
---|
Nacemento
| 29 de outubro de 1891
Manhattan, Estados Unidos de America
|
---|
Morte
| 29 de maio de 1951
(59 anos)
Hollywood, Estados Unidos de America
|
---|
Causa da morte
| hemorraxia cerebral
|
---|
Lugar de sepultura
| Westwood Village Memorial Park Cemetery
(pt)
|
---|
|
|
|
|
|
Datos persoais
|
---|
Pais de nacionalidade
| Estados Unidos de America
|
---|
Actividade
|
---|
Campo de traballo
| Teatro
,
filme
,
Radio
,
musica
e
radiodifusion
|
---|
Ocupacion
| musica
,
modelo
,
locutora de radio
,
actriz de cinema
,
cantante
,
actriz de teatro
,
actriz
|
---|
Periodo de actividade
| 1951
-
|
---|
Xenero artistico
| Musica pop tradicional
(pt)
|
---|
Lingua
| Lingua inglesa
|
---|
Instrumento
| Voz
|
---|
Selo discografico
| Victor Talking Machine Company
|
---|
Familia
|
---|
Conxuxe
| Billy Rose
(1929?1938)
Nicky Arnstein
(1919?1927)
|
---|
Fillos
| William Brice
(pt)
(
)
Nicky Arnstein
|
---|
Premios
|
|
|
Fania Borach
, nada en
Nova York
o
29 de outubro
de
1891
e finada nos
Anxeles
o
29 de maio
de
1951
,
[
1
]
foi unha comica, modelo, cantante e actriz
estadounidense
, conecida como
Fanny Brice
ou
Fannie Brice
.
Fanny Brice naceu en
Nova York
, no seo dunha familia de orixe xudia hungara, con dous irmans mais vellos ca ela. O seu irman mais novo
Lew Brice
, tamen foi artista, e o primeiro marido da actriz
Mae Clarke
.
[
2
]
En 1908 deixou a escola para traballar nunha revista burlesca, e dous anos mais tarde comezou a sua asociacion con
Florenz Ziegfeld
, sendo titular das suas
Ziegfeld Follies
desde 1910 ata os anos 30.
[
1
]
Nas
Follies
de 1921 cantou a cancion "My Man", que acadou un grande exito e foi a sua cancion mais representativa. Tamen a gravou para o selo
Victor Records
. A segunda cancion mais asociada con ela foi "Second Hand Rose". Gravouna numerosas veces para Victor e tamen para Columbia.
Entre os seus filmes destacaron
My Man
(1928),
Be Yourself!
(1930) e
Everybody Sing
(1938), con
Judy Garland
. Brice,
Ray Bolger
e
Harriet Hoctor
foron os unicos interpretes orixinais de Ziegfeld que se interpretaron nos filmes
The Great Ziegfeld
(1936) e
Ziegfeld Follies
(1946). Polas suas contribucions ao cinema e a radio, Brice foi incluida posturmamente no
Paseo da Fama de Hollywood
con duas estrelas.
[
3
]
Desde a decada de 1930 ata a sua morte en 1951, Fanny actuou na radio como unha irritante nena chamada Snooks, papel que interpretou por primeira vez nun sketch de
Follies
. Primeiro con
Alan Reed
e despois con
Hanley Stafford
como pai,
Baby Snooks
estreouse en
The Ziegfeld Follies of the Air
en febreiro de 1936 na
CBS
. Trasladouse a
NBC
en decembro de 1937, interpretando a Snooks como parte do programa
Good News
, e despois regresou a CBS con
Maxwell House Time
, un programa dividido entre numeros de Snooks e do humorista
Frank Morgan
, en setembro de 1944. Volveu de novo a NBC en novembro de 1948, cun programa propio, inicialmente chamado
Toasties Time
e mais tarde conecido como
The Baby Snooks Show
.
Brice era tan meticulosa co seu espectaculo e coa sua personaxe que se sabe que actuaba vestida de nena, a pesar de ser vista so polo publico do estudo. Tina 45 anos cando o personaxe comezou a sua vida radiofonica. Ademais de Reed e Stafford, os seus companeiros de elenco incluiron a Lulu Roman, Lalive Brownell, Lois Corbet e
Arlene Harris
como a sua nai, Danny Thomas como Jerry, Charlie Cantor como Uncle Louie e Ken Christy como Mr. Weemish.
Brice e Stafford levaron a Baby Snooks e Daddy a television so nunha ocasion, unha actuacion de 1950 no Popsicle Parade of Stars da CBS. Despois da experiencia, devolveu a Stafford e a sua personaxe a seguridade da radio, onde fixo a sua seguinte actuacion no mitico programa de
Tallulah Bankhead
The Big Show
en novembro de 1950, coprotagonizado por
Groucho Marx
e
Jane Powell
.
[
4
]
Seis meses despois da sua actuacion en
The Big Show
, Fanny Brice faleceu en
Hollywood
aos 59 anos por mor hemorraxia cerebral.
[
5
]
Esta enterrada no
cemiterio do Westwood Village Memorial Park
nos Anxeles.
Brice tivo un matrimonio de tres anos na sua adolescencia cun peiteador local, Frank White.
[
5
]
O seu segundo marido foi un xogador profesional, Nicky Arnstein. Antes da sua voda, Arnstein estivo recluido 14 meses en
Sing Sing
, onde Brice o visitaba semanalmente. Casaron en 1918 despois de viviren xuntos durante seis anos.
En 1924 Arnstein foi acusado dun roubo de fianzas en Wall Street. Brice insistiu na sua inocencia e pagou os altisimos custos da defensa. Arnstein foi condenado e cumpriu tres anos na penitenciaria federal de
Leavenworth, Kansas
. Liberado en 1927, Arnstein desapareceu das vidas de Brice e dos seus dous fillos. Para o seu pesar, Brice divorciouse del.
En 1929 casou co compositor e produtor de teatro
Billy Rose
[
6
]
e actuou na sua revista
Crazy Quilt
, entre outros. Brice solicitou o divorcio de Rose en 1938.
[
7
]
Ainda que se cambiaron os nomes das personaxes principais, a trama do filme de 1939
Rose of Washington Square
inspirouse no matrimonio e a carreira de Brice, ata o punto de tomar prestado o titulo dunha cancion que interpretou nos
Follies
e incluida "My Man". Demandou a
20th Century Fox
por invadir a sua privacidade e ganou o caso. O produtor
Darryl F. Zanuck
viuse obrigado a eliminar varios numeros asociados a actriz.
Barbra Streisand
interpretou a Brice no musical de Broadway
Funny Girl
de 1964, que se centrou no ascenso a fama de Brice e na sua turbulenta relacion con Arnstein. En 1968 Streisand ganou o
Oscar a mellor actriz
por interpretar o mesmo papel na sua
version cinematografica
. A secuela de 1975
Funny Lady
centrouse na relacion de Brice co empresario Billy Rose.
[
1
]
- Goldman, Herbert,
Fanny Brice: The Original Funny Girl
,
Oxford University Press
, 1993,
ISBN 0-19-508552-3
- Grossman, Barbara,
Funny Woman: The Life and Times of Fanny Brice
, Indiana University Press, 1992,
ISBN 0-253-20762-2