Edgar Degas
|
Biografia
|
---|
Nacemento
| 19 de xullo de 1834
Paris, Francia
|
---|
Morte
| 27 de setembro de 1917
(83 anos)
Paris, Francia
|
---|
Causa da morte
| Aneurisma
Ictus
|
---|
Lugar de sepultura
| Cemiterio de Montmartre
, 4
48°53′19″N
2°19′53″L
/
48.888607,
2.33146
|
---|
|
|
|
|
|
Datos persoais
|
---|
Residencia
| Nova Orleans
(1872?1873)
|
---|
Pais de nacionalidade
| Francia
|
---|
Actividade
|
---|
Campo de traballo
| Pintura
|
---|
Lugar de traballo
| Paris
Florencia
Belxica
Londres
|
---|
Ocupacion
| pintor
,
fotografo
,
debuxante
,
litografo
,
gravador
,
escultor
,
poeta
,
artista visual
|
---|
Membro de
| |
---|
Xenero artistico
| Retrato
e
pintura de xenero
|
---|
Movemento
| Impresionismo
|
---|
Profesores
| Louis Lamothe
(pt)
,
Jean-Hippolyte Flandrin
(pt)
e
Paul Flandrin
|
---|
Alumnos
| Ernest Rouart
(pt)
|
---|
Lingua
| Lingua francesa
|
---|
Mecenas
| Gustave Caillebotte
|
---|
Obra
|
---|
Obras destacables
|
Arquivos en
| |
---|
Familia
|
---|
Conxuxe
| sen valor
|
---|
Pai
| Auguste de Gas
|
---|
Irmans
| Rene de Gas
(en)
e
Marguerite de Gas
(en)
|
---|
|
|
|
Edgar Hilaire Germain de Gas
ou
Edgar Degas
(
Paris
,
19 de xullo
de
1834
?
Paris
,
27 de setembro
de
1917
) foi un
pintor
e
escultor
frances
conecido polas suas
pinturas
, de caracter
impresionista
, e e igualmente lembrado polos seus traballos en
gravado
. Moitos dos seus traballos conservanse na actualidade no
Museo de Orsay
, na
cidade
de
Paris
, onde o
artista
naceu e faleceu.
A orixe e formacion de Edgar Degas xamais suxeriria que fose a ser un revolucionario, chegando a satirizar e reformular as percepcions visuais das persoas do seu tempo. Nado no berce dunha familia da alta-
burguesia
. O seu pai, Rene Auguste de Gas, era o xerente da sucursal do banco
napolitano
que pertencia a familia.
Aos once
anos
, os seus pais ingresarono nun bo colexio, da alta sociedade da epoca, mais, ao inscribirse no
Lycee Louis Le Grand
, comezou a perseguir un sono chamado ≪
Arte
≫. Con dezaoito anos formou un
atelier
na mansion dos seus pais, onde consebiu alguns dos mellores traballos do inicio da sua carreira. Na escola non pintaba moito xa que tina ben presente a a sua posicion social, lembrandolle constantemente os seus pais que era un
aristocrata
. Cansado, saiu do liceo aos vinte
anos
de idade con outros planos na mente distintos dos que tinan os seus pais para el.
Xunto con Louis Lamothe comezou os estudos de
deseno
. Foi este artista quen lle serviu de conselleiro durante os primeiros anos da sua carreira e o que lle fixo florecer o seu gusto por
Ingres
. Nos anos vindeiros Degas foi admitido na
Ecole des Beaux-Arts
, en
Paris
.
Entusiasmado, emprendeu unha viaxe a
Italia
onde tomou contacto coas obras de
Rafael Sanzio
,
Leonardo da Vinci
,
Miguelanxo
,
Andrea Mantegna
- chegando mesmo a facer un cadro cuxo titulo era ≪A cruxificion de Mantegna≫ - entre outros artistas da
Renacemento
.
Despois da sua longa visita a
Italia
, onde non se absten de estudar e ate mesmo copiar as obras dos mais distintos
pintores
do
Renacemento
italiano, Degas regresou a Paris. Enfasiado pola
arte
renacentista e
barroca
, pasou a ir frecuentemente ao
Museo do Louvre
, onde estudou as obras de pintores de toda a
Europa
,
Nicolas Poussin
,
Ingres
,
Leonardo da Vinci
,
Hans Memling
,
Tiziano
,
Anton van Dyck
,
Joshua Reynolds
,
Hubert Robert
,
John Constable
e outros mestres.
Durante esta viaxe concibiu un dos seus mellores traballos: o
Retrato da familia Bellelli
. Cadro cuxa preparacion lle roubou mais de dous meses, tendo bosquexos de todolos membros da familia
aristocrata
italiana
. Nesta
pintura
Degas describiu extraordinariamente o caracter psicoloxico da baronesa, o cal contrasta visibelmente co do
baron
. No cadro a baronesa mira por unha xanela que soamente se sabe que ali esta debido ao espello, en pose burguesa. O baron, mais vello que a dona, mira encarecidamente a sobrina sentada. A par deste cadro, non se cansou de retratar os membros da sua familia, incluindo o seu avo, Hilaire Germain de Gas, o patriarca da familia De Gas.
De volta a Paris, coa soberbia arrogancia de quen trabou conecemento do gran
Gustave Moreau
, visitou varias veces o
Museo do Louvre
, onde estudou concisamente a obra de
Delacroix
e de
Ingres
. Este ultimo era, por asi dicir, ≪idolatrado≫ por Degas. Con todo isto, coneceu un home que se converterias nun grande amigo e que o marcaria ate ao final dos seus dias:
Edouard Manet
.
As
pinturas
deste periodo, copias das obras dos precedentes pintores ou inspiradas nas obras dos mesmos, comezaran a encarar o exito e seran aceptadas no
Salon
. Degas era reconecido como un convencional e eclectico pintor
parisiense
de
Salon
.
En
1870
, a vida de Degas sofre unha mudanza co estoupido da
Guerra franco-prusiana
. Na
guerra
, onde se enfrontan duas das maiores potencias europeas - agora en declive - Degas serve na artillaria da Garda Nacional, na defensa de
Paris
. Xunto a el estaba
Henri Rouart
. Neste tempo os dous ficaran instalados na casa duns amigos da familia De Gas (ou, abreviadamente, Degas), de nome Valpicon. Foi aqui, en Menil-Hubert, na
Normandia
, onde Degas traballou no
Retrato da xove Hortense Valpicon
. O cadro revela unha asimetria semellante a
A dama dos crisantemos
, que, a sua vez, retrata a nai de Hortense, a famosa Madame Valpicon. Esta tempada caracterizouse polo maior interese da
aristocracia
pola
pintura
historica.
Trala Guerra - e para descansar - Degas retirase en
Nova Orleans
, via
Londres
, como o seu irman Rene (que tina o mesmo nome que o pai), onde o tio estaba emigrado e mantina un negocio de
algodon
. Ali conceviu un gran numero de traballos antes de retornar a
Paris
, entre os que destacan
A Bolsa de algodon de Nova Orleans
,
O pedicuro
( un dos estudos da vida cotia proferidos por Degas) e
Negociantes de algodon en Nova Orleans
. No ano
1873
despois de permanecer preto de cinco meses nos Estados Unidos, volve a sua cidade.
Despois de tantos anos dedicado a
pintura
Degas busca experimentar unha nova ocupacion. Grazas a sua favorable posicion social, Degas ten acceso as mais contemporaneas tecnoloxias e modas. Recentemente inventada, a
fotografia
tamen atraeu ao
frances
. Mais por pouco tempo. De opinion conservadora, digna dun verdadeiro aristocrata, Edgar Degas reinventouse como coleccionista de arte e comprou varios traballos de
Paul Gauguin
,
Van Gogh
e
Paul Cezanne
, o que amosa a sua tendencia polos tons vivos e fortes e a ≪forza≫ que estes exercen sobre si, creando unha coleccion de gran valor hoxe en dia.
Como xa foi dito explicitamente, Degas gozou dunha grande estabilidade monetaria. Gozando dela ate
1874
, cando morre o seu pai. Tendo herdado alguns bens, Degas viuse na obrigacion de vender a sua coleccion de arte. Pese a isto, non deixou os seus luxos, incluindo os criados, os cales retrataba a miudo.
En
1874
, trala morte do seu pai, Degas precisaba de axuda para a realizacion dunha exposicion onde puidese exhibir as suas
pinturas
. A exposicion, pensada dun xeito sinxelo, criase que ia a pasar desapercibida, mais non foi asi, convertendose na Primeira Exposicion Impresionista, onde Degas se presentou con traballos como
Nas carreiras
e
Cabalos de carreiras
. Ambalas duas obras estan hoxe exhibidas en museos: a primeira no
Museum of Fine Arts
, en
Boston
, e a segunda no
Museu de Orsay
, en
Paris
. Degas e os restantes impresionistas protagonizaron sete exposicions mais, a derradeira en
1886
. Degas participou en todas, sen excepcion. Na maioria delas, Degas foi ali incluido grazas ao seu amigo
Manet
, o seu ≪amigo rival≫.
Estas exposicions axudaron a muda-la concepcion da arte na sociedade, renovando as persoas a sua vision da arte, ganando importancia aquelas
pinturas
que a ≪boa sociedade≫ tina como imprudentes, escandalosas (as de
Edouard Manet
) e ate mesmo inmorais e revolucionarias. De feito, os
impresionistas
foron moi revolucionarios: revolucionando o o xeito conservador de ver a
arte
, mudando a vision
naturalista
que as persoas tinan do mundo, dando os primeiros pasos cara ao comezo da
Arte Moderna
.
Apesares do conservacionismo de Degas ao longo da sua vida, as transformacions sufridas por el, tal como a maioria dos outros
impresionistas
, virian, de feito, a transformarse na ≪alavanca≫ do
Modernismo
.
Degas e considerado vulgarmente como un dos impresionistas, ainda que esta informacion sexa un erro, xa que o autor nunca adaptou as suas cores as propostas polos impresionistas
Monet
e
Boudin
, chegando a desaproba-los. Degas mesturaba o estilo impresionista - inspirado en
Manet
- con inspiracions conservadoras, cos seus alicerces no
Renacemento
italiano
e no
Realismo
frances
. A semellanza de moitos artistas - desta epoca ou doutras, vexase
Matisse
, que viviu posteriormente -, inspirouse moito nas odaliscas de
Ingres
.
Na primeira exhibicion impresionista, Degas constaba na lista dos que ali tinan obras expostas. As suas obras reunian unha gama de influencias bastas e sen ninguna semellanza, onde sobresaian os gravados
xaponeses
e os torneados humanos de
Ingres
. Cabe destacar, que o publico non se sorprendera tanto cos cadros de Degas como cos de
Monet
, por exemplo. Xa que a xente non se espantaba tanto coas suas pinturas; mais delicadas, e sen a agresividade que se via noutros traballos, lembrando a pintura historica, os grandes mestres
italianos
e o encanto dos
franceses
do
setecento
.
Degas pasou a posteridade polos seus cadros de bailarinas,
cabalos
, retratos de familia - dos cales o mais conecido e
Retrato da Familia Bellelli
- ou individuais (por exemplo, o
Retrato de
Edmond Duranty
), escenas da vida cotia (como
A baneira
), paisaxes e da
burguesia
de
Nova Orleans
. Tamen se adicou a pintar as tensions maritais, entre o home e a muller.
Na
decada
de 1860, Degas adquire finalmente o estilo que o converteria en famoso e diferente dos seus companeiros: a pintura historica. Apesares diso, non deixou de continuar a pintar as cenas de opera e concertos, mulleres e finalmente, as bailarinas, as cales lle deran ao
pintor
certo renome. Desta serie que perdurou ao longo do final do seu glorioso percorrido
artistico
, as mais famosas
pintura
son, sen dubida,
A primeira bailarina
e
A aula de danza
. Nestes traballos o frances aplicouse vivamente nas cores vibrantes, que vigoraran vulgarmente ao longo da sua vida. Poren, durante este periodo os seus traballos tornaranse moito mais expresivos, e alarmantes. Vexase o caso do primeiro. A bailarina semella voar e o ambiente en torno a ela e inspirador e implacable. Un cadro vivo, obra prima incuestionable.
E imposible esquecer
Musicos da Opera
, unha verdadeira escena saida dun conto
literario
. Unha caracteristica interesante na
pintura
de Degas e o feito de conceder a cada personaxe dos seus traballos unha atmosfera rechamante e eclectica que fai que estas semellen reais, mobiles, tocables e inexplicables. Degas era, incontestalebmente, un mestre da
pintura
.
Musicos da Opera
non escapa da regra.
Nesta epoca era frecuente emprega-lo pastel, durante a decada de 1870 era ainda mais frecuente na sua
pintura
a oleo.
Debido a sua brillante tecnica, hoxe, as
pinturas
de Edgar Degas son das mais procuradas polos mercadores de todo o mundo. No
2004
un traballoo de Degas de nome
As carreiras no Bois de Boulogne
foi vendido na
Sotheby's
pola cantia de preto de 10 millons de
Euros
, xunto con
O tomateiro
, de
Pablo Picasso
e dalguns outros traballos do seu eterno ≪amigo rival≫
Edouard Manet
.
- Rene de Gas co tinteiro
(1855), Smith College, Museum of Art,
Northampton
.
- Xoves espartanas provocando os rapaces
(1860),
National Gallery
,
Londres
.
- A familia Bellelli
(1860-62)
- Semiramis construindo
Babilonia
(1861),
Galerie nationale du Jeu de Paume
,
Paris
.
- Carreiras de cabalos. Antes da saida
(1862)
- Escena de guerra na Idade Media
(1865).
- Os musicos da orquestra
(1868), Jeu de Paume, Paris.
- A bolsa de algodon en Nova Orleans
(1872)
- O foyer da danza na Opera
(1872)
- A muller do floreiro
(1872), Jeu de Paume, Paris.
- O Conde Lepic na Praza da Concordia
ou
Vicomte Lepic atravesando a Place de la Concorde
(1873)
- Cabalos de carreiras
(1874)
- Ensaio de ballet
(1874).
- O asente (L'absinthe)
(1876).
- Fin do arabesco
(1876-77)
- Mulleres na terraza
(1877)
- A no circo Fernando
(1879),
National Gallery
,
Londres
.
- Nas carreiras, ante as tribunas
(h. 1879),
Museo de Orsay
,
Paris
- Bailarinas azuis
(1890)
- A taza de te
(h. 1894),
Tate
,
Londres
.
- Bailarinas rusas
, (h. 1895),
Museo Nacional de Estocolmo
Ademais dos seus cadros, Degas deixou unha ampla obra grafica: debuxos, gravados e monotipos.
|
---|
Creadores
| |
---|
Mecenas
| |
---|
Comerciantes
| |
---|
Outros artistas
| |
---|
Noutras artes
| |
---|
|