Avelino Rodriguez Elias

Na Galipedia, a Wikipedia en galego.
Infotaula de personaAvelino Rodriguez Elias

Editar o valor em Wikidata
Biografia
Nacemento 1872 Editar o valor em Wikidata
Afife, Portugal (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte 13 de febreiro de 1958 Editar o valor em Wikidata (85/86 anos)
Asuncion, Paraguai Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Pais de nacionalidade Espana Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacion escritor , xornalista Editar o valor em Wikidata
Lingua Lingua castela Editar o valor em Wikidata

Avelino Rodriguez Elias , nado en Afife ( Portugal ) en 1872 e finado en Asuncion ( Paraguai ) o 13 de febreiro de 1958 , foi un escritor e xornalista galego.

Traxectoria [ editar | editar a fonte ]

Fillo de nai galega, naceu en Portugal, pero trasladouse a Vigo , onde dirixiu La Republica e colaborou en Faro de Vigo e El Eco de Puente-Caldelas , foi director da revista Ecos de Vigo e de El Puerto de Vigo (1923). Foi cronista da cidade entre 1926 e 1936.

Foi autor de moitas iniciativas a prol da cidade de Vigo: promotor da creacion do corpo de bombeiros, da Cruz Vermella; pediu a creacion do museo de Castrelos en 1909 e, en 1926, presentou un proxecto para cumprir tal obxectivo; reivindicou o escudo da cidade e foi o primeiro que demandou a creacion do estadio de Balaidos [ Compre referencia ] .

No veran de 1936 tivo que fuxir de Vigo, via Portugal , rumbo ao exilio en Paraguai . A sua chegada a Asuncion comezou a escribir para o xornal El Pais .

Obra [ editar | editar a fonte ]

De pe, de esq. a der.: Apolinar Torres , Rodriguez Elias, Laureano Dominguez Cao-Cordido e Manuel Lustres . Sentados Jaime Sola , Manuel Otero Barcena e Blas Agra . Entrega do premio de xornalismo Manuel Otero Barcena, 1932 .

Autor dunha obra numerosa entre a que destacan traballos historicos sobre Rande e a Reconquista de Vigo . Tamen cultivou o teatro en galego escribindo un feixe de once pezas teatrais de diferente composicion e estruturas diversas (comedia, entremes, alegoria, monologo): Os catros tuneles , O embargo (1911), O minato e mais a pomba (1913), O trunfo da muineira (1914), ¿Casome ou non me caso? , San Anton o casamenteiro (1920), O sobrino do abade (1927), O garda Mor (1929), O pano amarelo , A tixeira da vida e A venganza do sultan . Moitas delas foron representadas polo Real Coro Toxos e Flores, e apareceren reunidas en 1930 co titulo Obras teatrales galegas .

  • O retabro da capela maior da Eirexa Colexiata de Baiona .
  • La Reconquista de Vigo en 1809: juicio critico e historico , 1916.
  • La escuadra de plata , 1935.
  • El Museo de Bellas Artes y la Biblioteca Americana Juansilvano Godoi , 1940.
  • Mujeres de todos los tiempos , 1945.
  • Contos do turreiro e outros relatos . [ 1 ]
  • Historia de Vigo (inedita).

Notas [ editar | editar a fonte ]

  1. Contos do turreiro Conselleria de Educacion e Ordenacion Universitaria, Centro Ramon Pineiro para a Investigacion en Humamidades, 2010, 582 px.

Vexase tamen [ editar | editar a fonte ]

Bibliografia [ editar | editar a fonte ]


Predecesor:
Nicolas Taboada Fernandez
  Cronista de Vigo  
1926 - 1936
Sucesor:
Jose Espinosa Rodriguez