Anuncio contra a ablacion de clitoris preto de
Kapchorwa
,
Uganda
.
Zonas de
Africa
nas que se segue practicando a ablacion do clitoris.
A
ablacion do clitoris
ou
clitoridectomia
[
1
]
e a extirpacion do
clitoris
as nenas feita por razons
culturais
,
relixiosas
ou calquera outra non
medica
. Forma parte da chamada
mutilacion xenital
feminina
(MXF, ou FGM nas suas siglas en ingles), que inclue tamen a ablacion ou eliminacion de
tecidos
de calquera parte dos
xenitais femininos
. E unha forma de violencia contra a
muller
, polo feito de ser muller; polo tanto entra dentro da chamada
violencia machista
que, nestes casos, e paradoxal xa que conta coa intervencion doutras mulleres, ben consentindo, ben realizando as practicas, pero propia de sistemas de dominacion patriarcais nos que e o home o que impon e decide o que debe facerse, sometendo as mulleres ao deber de obediencia.
[
2
]
A ablacion do clitoris e un
ritual
de iniciacion realizado as nenas dalguns paises de
Africa
,
Oriente Medio
e outros. O costume e de procedencia incerta, ainda que hai alguns autores que afirman que comezou no
antigo Exipto
e, a partir de ali, estendeuse ao resto do continente africano. Ainda que se localiza sobre todo na zona centroafricana, esta practica non se limita a este continente, pois tamen se produce en varios paises de
Asia
,
Europa
,
America
e en
Australia
.
[
3
]
Practicada en moitos casos como rito de iniciacion a idade adulta, actualmente esta diminuindo algo debido a prohibicion da sua realizacion en moitos paises (poren, moitas familias continuan a facela clandestinamente). Nalguns casos recorrese a tradicions relixiosas para argumentar no seu favor, pero o certo e que este tipo de mutilacion esta prohibida no
islam
.
[
4
]
A
ablacion
sexual e a
mutilacion
de parte dos xenitais externos femininos para evitar que as mulleres sintan pracer
sexual
, coa finalidade de que poida chegar
virxe
ao matrimonio, posto que se non e deste xeito, a muller pode ser repudiada. Tamen se realiza para evitar a (suposta)
promiscuidade
da muller e asegurar asi que soamente tena fillos co marido.
A perda case total de sensibilidade e a principal consecuencia para as afectadas, ao que hai que engadir o trauma psicoloxico. Ademais, hai nenas que morren desangradas ou por infeccions nas semanas posteriores a intervencion, xa que esta se realiza case sempre de maneira rudimentaria, a cargo de curandeiras ou mulleres maiores, e con ferramentas non moi ortodoxas, como cristais, coitelos ou navallas de barbear, e nunca en centros sanitarios.
Existen varios tipos de ablacion:
- Amputacion do prepucio do
clitoris
(circuncision), podendo extirparse en parte ou na sua totalidade o clitoris (
clitoridectomia
).
- Outra forma consiste na escision ou mutilacion total ou parcial do prepucio do clitoris e os labios menores, conservando so os labios maiores.
- A
infibulacion
e a forma mais agresiva, e consiste na extirpacion do clitoris e os labios maiores e menores. Despois do acto, faise un cosido de ambos os lados da
vulva
ate que esta queda practicamente pechada, deixando unicamente unha abertura para o
sangue menstrual
e a
urina
. A infibulacion tamen se conece como
circuncision faraonica
.
O informe de
Amnistia Internacional
para concienciar dos malos tratos as mulleres daba a cifra de 120 millons de mulleres clitoridectomizadas, e de tres millons de nenas por ano en vinte e oito paises diferentes:
[
5
]
Sentan a nena espida nun tallo baixo, inmobilizada polo menos por tres mulleres. Unha delas rodealle fortemente o torax cos brazos; as outras duas obrigana a manter as coxas separadas, para que a vulva quede completamente exposta. Enton, a ancia toma a navalla de afeitar e extirpa o clitoris. A continuacion ven a infibulacion: a ancia practica un corte ao longo do labio menor e logo elimina, raspando, a carne do interior do labio maior. A operacion repitese ao outro lado da vulva. A nena grita e retorcese de dor, pero seguen suxeitandoa. A ancia enxauga o sangue da ferida e a nai, asi como as outras mulleres, "verifican" o seu traballo, algunhas veces introducindo os dedos. A cantidade de carne raspada dos labios maiores depende da habilidade "tecnica" de quen opera. A abertura que queda para a urina e o fluxo menstrual e minuscula
.
Logo, a ancia aplica unha pasta e asegura a union dos labios maiores mediante espinas de
acacia
, que perforan o labio e se cravan no outro. Coloca tres ou catro ao longo da vulva. Estas espinas fixanse con fio de costura ou con crinas de cabalo.
Pero todo isto non basta para asegurar a soldadura dos labios; por iso, a nena atana desde a pelve ate os pes. Inmobilizanlle as pernas con tiras de tea.
A practica diminuiu moito con campanas de erradicacion, pero foi amplamente practicada nalguns paises
Segundo as estatisticas, a practica da ablacion afecta na actualidade ao redor duns 135 millons de mulleres e nenas en todo o mundo. Crese que se practica a nenas a idade cada vez menor, coa pretension de que a que sufra a mutilacion non poida xulgar a practica por si mesma cando sexa maior.
O aumento da inmigracion levou esta practica a Europa. A mutilacion xenital feminina, en calquera das suas modalidades, esta penada pola lei nos paises de dito continente con algunhas excepcions como
Italia
ou
Irlanda
. Poren, ainda que existe nalguns paises europeos normativas legais de control dos permisos de saida para as nenas en situacion de risco por este tipo de costumes, hai denuncias de que medio millon de mulleres e nenas a sufriron en Europa nos ultimos tempos, incluso en centros sanitarios clandestinamente.
A embaixadora da
Organizacion das Nacions Unidas
contra a ablacion, a exmodelo somali
Waris Dirie
, quen sufriu infibulacion aos 3 anos, conseguiu que esta practica fose declarada ilegal nalguns paises africanos, ainda que se siga practicando de feito.
Unicef
, nun informe, afirma que esta practica poderiase eliminar nunha xeracion de haber un esforzo cultural.
A ablacion e un costume estendido nunha ampla rexion de Africa (ver mapa), onde se practica indistintamente por musulmans, cristians e animistas.
[
6
]
Na maioria dos paises de
America Latina
prohibese legalmente esta practica.
O
Dia Internacional de Tolerancia Cero coa Mutilacion Xenital Feminina
e o
6 de febreiro
.
[
7
]
- ↑
Universidade de Santiago de Compostela.
"Vocabulario de morfoloxia, anatomia e citoloxia veterinaria"
(PDF)
. Consultado o 10/9/2015
.
- ↑
Ver video Canal Universidad a Distancia
Canal UNED
(en
castelan
)
- ↑
Aproximacion antropoloxica a practica da ablacion ou mutilacion xenital feminina
(en
castelan
)
- ↑
Denny, Federico Mathewson (2001): "La circuncision", en McAuliffe, Dammen Jane, Enciclopedia del Coran, 1, A-D, Leiden: Brill, pp. 366-367]
- ↑
Diario
El Mundo
(Espana), 7 de marzo de 1995.
- ↑
"Estadisticas de Religion Internacionales Reales"
. Arquivado dende
o orixinal
o 22 de agosto de 2010
. Consultado o 17 de xuno de 2013
.
- ↑
Amnistia Internacional
(en
castelan
)
- Ayaan Hirsi, Ali (2007):
Infidel
. Free Press, pp. 112?113,143.
ISBN 978-0-7432-8968-9
- "Infibulation in the Horn of Africa"
Guy Pieters, M. D. and Albert B. Lowenfels, M. D., F.A.C.S.,
New York State Journal of Medicine
, Volume 77, Nº 6, pp. 729?31, abril 1977.
- "Policy - Female Circumcision, Excision and Infibulation"
, en
The College of Physicians and Surgeons of Ontario
, xullo/agosto de 2001.