B'e
Nioclas II
(
Ruisis
:
Николай II
) (
18 Bealtaine
,
1868
?
17 Iuil
,
1918
)
Sar
deireanach na
Ruise
. Chaill se a choroin sa bhliain
1917
, tar eis
Reabhloid na Feabhra
, agus chuir
Leinin
agus an pairti
Boilseiveach
e chun bais sa bhliain 1918, i ndiaidh
Reabhloid Dheireadh Fomhair
.
[1]
B'e an t-ainm iomlan a bhi air
Nikolai Aleksandrovich Romanov
(Ruisis: Николай Александрович Романов), ach thugtai Nioclas II, Impire agus Uathlathai na hUile Ruise. Tugtar na leasainmneacha
An Mairtireach Nioclas
agus
Nioclas Fuilteach
air freisin.
Rugadh Nioclas i g
Cathair Pheadair
sa Ruis sa bhliain 1868. B'iad Impire
Alastair III
agus a bhean cheile Banimpire
Maria Fyodorovna
(iar-Bhanphrionsa na
Danmhairge
, Dagmar) a thuismitheoiri.
B'e
Alastair II
a sheanathair, agus Maximilienne Wilhelmine Marie o Hessen agus
an Rein
a sheanmhathair. Athair dian ab ea Alastair III, agus cheap se go raibh Nioclas rofhaiteach. Fuair se bas go tobann, agus da thoradh sin, ni raibh Nioclas ullmhaithe an choroin a ghlacadh.
Thit Nioclas i ngra le Banphrionsa Alexandra (Alix) o Hessen agus an Rein, ach ni raibh a athair sasta leis an mbean seo mar Bhanimpire. B'fhearr le hAlastair go bposfadh se banphrionsa o ritheaghlach Orleans, o bhi an Sar direach i ndiaidh comhghuailliocht nua a shocru leis an bh
Frainc
. Sa deireadh, afach, fuair Nioclas cead ona athair Alix a phosadh.
Fuair Nioclas an choroin sa bhliain
1894
, agus phos se Alexandra ar an
26u la de Mhi na Samhna
sa Phalas Geimhridh. Saolaiodh cuigear paisti doibh, mar ata, Olga, Tatiana, Maria, Anastasia, agus Alexei.
Ni raibh tus maith ag Nioclas mar Shar, no fuair mile duine bas ag an gcorunu i
Mosco
, i dtubaiste
Khodynka
.
Bhi fadhb aige lena mhac Alexei, a rugadh ar an
dou la deag de Mhi Lunasa
sa bhliain
1904
. B'e Alexei a bheadh ina Shar i ndiaidh a athar, ach fuair siad amach go raibh
haemaifilia
air. Galar contuirteach is ea i inniu fein, ach bhi si i bhfad ni ba chontuirti sna laethanta seo. Ni raibh aon leigheas ann, agus d'fhaigheadh na hothair bas go hog. Nior mhaith leis an lanuin Impiriuil scaoll a chur sna daoine, agus mar sin, ni duirt siad a dhath faoi ghalar Alexei le haon duine taobh amuigh den teach.
Bhi an Banimpire Alexandra ag eiri eadochasach faoi Alexei. An manach rundiamhrach a bhi ina cheanan ag an teaghlach Impiriuil,
Grigori Rasputin
, thug se le fios go raibh se in ann maolu ar ghalar Alexei, agus cheap Alexandra gur thainig an chabhair seo go direach o Dhia agus gur fear naofa a bhi i Rasputin.
Mar sin, d'eirigh le Rasputin an-udaras a fhail i saol an Impire agus an-tionchar a imirt ar a chuid comhairli polaitiula. Nior thaitin seo le cach san Impireacht, agus bhi scealta nairiula faoi Rasputin ag dul timpeall a tharraing michlu ar an lanuin Impiriuil.
Bhris an
Chead Chogadh Domhanda
amach sa bhliain
1914
, agus chuaigh Nioclas chun troda sa
chead bhliain eile
. Sa bhaile, afach, thosaigh an chosmhuintir ag dul chun mishuaimhnis, agus an doigh a ndeachaigh an
geilleagar
i laige, gan aon tracht ar an mbia a bheith ag rith gann.
Briseadh an cath ar an arm i Mi an Mheithimh sa bhliain
1916
, agus bhi tionchar dona ag an nuacht seo ar chursai polaitiochta na tire freisin.
Ar feadh tamaill, b'i an Banimpire Alexandra a bhi i gceannas ar an tir, agus
Rasputin
ag tabhairt comhairle di. Chuaigh udaras Rasputin go mor mor isteach ar chuid mhor de na Ruisigh, agus sa deireadh thiar thall, dunmharaiodh e.
Bhi
Cathair Pheadair
lan lucht oibre agus
saighdiuir
i a chuaigh ar stailc, agus sa deireadh, bhris
Reabhloid na Feabhra
amach sa bhliain
1917
. Bhi ar Nioclas an choroin a thabhairt suas.
Leis an eachtra seo a cuireadh deireadh leis an rialtas Impiriuil sa Ruis, a bhi a rialu ag ritheaghlach Romanov le tri chead bliain anuas.
Chuir an
Rialtas
Sealadach nua Nioclas agus a chlann i bPalas Alastair in aice le
Cathair Pheadair
. I mi Lunasa 1917, cuireadh go dti an t
Sibeir
iad, mar cheap
Alexander Kerensky
, Priomh-Aire an Rialtais Shealadaigh, go mbeidis ni ba sabhailte ansin. B'ansin a bhi siad ag fanacht le linn
Reabhloid Dheireadh Fomhair
freisin.
Tar eis bhua
Leinin
, tugadh go dti
Yekaterinburg
iad, ait ina raibh an tArm Dearg agus na Boilseivigh laidir. San oiche 17 Iuil 1918, maraiodh an
teaghlach
ar fad, an Sar, a bhean agus a gcuigear clainne.