Fungoj
[1]
, arkaike ?is 2020 anka?
micetoj
[2]
(
latine
fungi
,
singulare
fungus
, origene de la greka vorto σφ?γγο?
sfongos
, do
spongo
;
greke
μ?κητε?
,
myk?tes
,
singulare
μ?κη?, myk?s
)
[3]
estas kreska?oj, kiuj havas veran
?elkernon
, sed male al
plantoj
ne havas klorofilon kaj nutras sin
heterotrofe
(el aliaj organikaj materialoj), kaj reproduktas sin per sporoj. Ili havas ? simile al la bestoj ?
?itinon
kiel strukturantan
molekulon
kaj
glikogenon
kiel nutrorezervon. Kvankam ili tradicie estas studataj per la plantistoj, oni nun scias ke ili estas pli proksimaj al bestoj ol al plantoj.
Oni malkovris anka?, ke
mukofungoj
kaj
oomikotoj
similas al fungoj sed ne apartenas al la regno fungoj.
La fungoj vivas per malkonstruo de vivaj kaj nevivaj plantoj, bestoj a? fungoj. Ili povas kunlabori kun plantoj (
mikorizo
) a? paraziti ilin.
Plimulto de la fungoj havas ne-sinmovajn korpojn (
taloj
), kunmetitajn el kresk-kapablaj filamentoj (
hifoj
). Ne estas
centriolo
sed ?pinila polusa korpo.
Esceptoj pri ?i-priskribo de fungoj inkluzivas la jenajn: plejparto de la specioj de
Kitridiomikotoj
havas ?elojn kun sola, mola, post-flanke insertita
flagelo
je iu stadio en la viv-ciklo, kaj la centrioloj asocii?as kun la nuklea dividi?o. La viv-cikloj de plejparto de la Kitridiomicetoj estas malamplekse studitaj, sed kelkaj (
Blastocladiales
) konati?as pro zigota meiozo (do, alternado inter haplojda kaj diplojda generacioj). Al specifaj membroj de
Mukoromikotenoj
,
Askofungoj
kaj
Bazidiofungoj
povas manki hifa kresko dum parto a? entuto de ties viv-ciklo, kaj anstata?e, produktante ?ermemajn "gistofungo"-?elojn. La plejparto de fungaj specioj kies membroj prezentas gistofungo-similan kreskon enhavas nur malgrandajn kvantojn da ?itino en la gistofungo-?el-muroj. Kelkaj specioj de
Askomicetoj
(Ophiostomataceae) havas celulozon en siaj muroj, kaj al kelkaj membroj de Kitridiomiketoj (
Coelomomycetales
) mankas muroj.
La vorto
fungo
estis rekte adoptita el la
latina
fungus
(fakte kun la signifo fungo), uzita en la verkoj de
Horacio
kaj
Plinio
.
[4]
Tio siavice derivi?is el la
greka
vorto
sfongos
(σφ?γγο? '
spongo
'), kiu referencas al la makroskopaj strukturoj kaj morfologio de fungoj kaj
?imoj
;
tiu
radiko
estas uzata anka? en aliaj lingvoj, kiel ?e la germana
Schwamm
('spongo') kaj
Schimmel
('?imo').
[6]
La vorto
mikologio
derivi?is el la greka
mikes
(μ?κη? 'fungo') kaj
logos
(λ?γο? 'diskurso').
?i referencas la sciencan studadon de fungoj. La latinlingva adjektiva formo de "mikologio" (nome
mycologicæ
) aperis tiom frue kiom je 1796 en libro pri la fako fare de
Christiaan Hendrik Persoon
.
[8]
La vorto aperis en angla tiom frue kiom je 1824 en libro de
Robert Kaye Greville
.
[9]
En 1836 anka? la publika?o de la angla naturalisto
Miles Joseph Berkeley
nome
The English Flora of Sir James Edward Smith, Vol. 5.
referencas mikologion kiel la studo de fungoj.
[10]
Grupo de ?iuj fungoj ?eestaj en aparta regiono estas konata kiel
mikobioto
.
[11]
La termino
mikoto
estas ofte uzata tiucele, sed multaj a?toroj uzas ?in kiel sinonimo de Fungoj. La termino
funga
(fungaro) estis proponita kiel malpli ambigua termino morfologie simila al
fa?no
kaj
fla?ro
.
[12]
La Komisiono por Specisurvivado de la
Internacia Unio por la Konservo de Naturo
(IUCN) en A?gusto 2021 petis, ke la frazo
fa?no kaj fla?ro
estu anstata?ata per
fa?no, fla?ro, kaj fungaro
.
[13]
- Ili estas
heterotrofaj
; male al plantoj, ili ne havas
klorofilon
.
- Ili havas
talon
; male al plantoj estas nenia distingo inter membroj kiel
tigo
,
folioj
kaj
radikoj
.
- Ili produktas ?itinon kaj iliaj hifoj havas ?itinan
?elmuron
. La karakterizaj mur-konsista?oj estas
?itino
(beta-1,4-interligaj homopolimeroj de N-acetilglukozamino je la mikrokristal-stato) kaj
glukanoj
?efe alfa-glukanoj (alfa-1,3- kaj alfa-1,6- interligoj).
- Ili estas
ensorbotrofaj
(ne
fagotrofaj
). Por nutri?i, ili produktas
enzimojn
, kiujn ili sekrecias eksteren de la ?elo. Tiel ili povas aliigi
polimerojn
al monomeroj, kiujn ili ensorbas danke al
transportantoj
.
- Krestoj de iliaj
mitokondrioj
estas plataj.
Fakte en la
klado
oni vidas, ke malnovaj formoj vivis en akvo, estis unucelaj kaj movi?is per flagelo.
La kapablo formi
hifojn
estis grava eco, kiu permesis al fungoj sed anka?
oomikotoj
trovi man?a?on en tera medio. Havi
?elmuron
, trudis perdi fagocitadon kaj aperigi gravajn
enzimojn
por malkonstrui kompleksajn
molekulojn
.
Adaptado
al la vivo en tera kondi?o kondukis al perdo de flagelo.
Komunaj trajtoj:
- Kun aliaj
e?kariotoj
: Fungaj ?eloj enhavas
membran-ligitajn
kernojn
kun
kromosomoj
kiuj enhavas
DNA
kun nekodigantaj regionoj nomitaj
intronoj
kaj kodigantaj regionoj nomitaj
ekzonoj
. Fungoj havas membran-ligitajn citoplasmajn
organetojn
kiel
mitokondrioj
,
sterol
-enhavantaj membranoj, kaj
ribosomoj
de tipo 80S.
Ili havas karakteran gamon de solveblaj karbohidratoj kaj stokkomponantoj, kiel glicitoloj (ekz.,
manitolo
),
disa?aridoj
, (ekz., trehalozo), kaj
polisa?aridoj
(ekz.,
glikogeno
, kiu trovi?as anka? en animaloj
).
- Kun animaloj: Al fungoj mankas
kloroplastoj
kaj estas
heterotrofaj
organismoj kaj tiel ili postulas anta?formitajn
organikajn kombina?ojn
kiel energifontoj.
- Kun plantoj: Fungoj havas ?elmuron
kaj
vakuolojn
.
[18]
Ili reprodukti?as pere de kaj seksaj kaj neseksaj rimedoj, kaj kiel bazaj plantogrupoj (kiel
filikoj
kaj
muskoj
) produktas
sporojn
. Simile al muskoj kaj algoj, fungoj tipe havas
haploidajn
kernojn.
- Kun e?glenoidoj kaj bakterioj: Plej altaj fungoj, e?glenoidoj, kaj kelkaj bakterioj produktas la
aminoacidon
L
-lizinon en specifaj pa?oj de
biosintezo
, nomite la α-aminoadipate vojo.
[20]
[21]
- La ?eloj de plimultaj fungoj kreskas kiel tuboformaj, longecaj, kaj fadenformaj (filamentaj) strukturoj nomitaj
hifoj
, kiuj povas enhavi multajn kernojn kaj etendi?is kreskante je siaj pintoj. ?iu pinto enhavas serion de agregataj
veziketoj
? ?elaj strukturoj konsistantaj je
proteinoj
,
lipidoj
, kaj aliaj organikaj molekuloj ? nomitaj
Spitzenkorper
.
Kaj fungoj kaj
oomicetoj
kreskas kiel filamentaj hifo?eloj.
Kontraste, similaspektaj organismoj, kiel filamentaj
verdaj algoj
, kreskas pere de ripetita ?eldividado ene de ?el?enoj.
Estas anka? sol-?elaj fungoj (
gistoj
) kiuj ne formas hifojn, kaj kelkaj fungoj havas kaj hifajn kaj gistajn formojn.
- Komune kun kelkaj plantaj kaj animalaj specioj, pli ol cent fungospecioj montras
biologian lumineskon
.
[25]
Unikaj trajtoj:
- Kelkaj specioj kreski?as kiel unu?elaj gistoj kiuj reprodukti?as pere de
bur?onado
a? disdisi?o. Duformaj fungoj povas ?an?i?i inter gista fazo kaj hifa fazo reage al mediaj kondi?oj.
- La funga ?elmuro estas farita de
?itin
-
glukana komplekso
; dum
glukanoj
trovi?as anka? en plantoj kaj
?itino
en la
ekzoskeleto
de
artropodoj
,
fungoj estas la nuraj organismoj kiuj kombinas tiujn du strukturajn molekulojn en sia ?elmuro. Malkiel tiuj de plantoj kaj oomicetoj, fungaj ?elmuroj ne enhavas
celulozon
.
[28]
Fungoj havas tutmondan distribuadon, kaj kreskas en ampleksa gamo de habitatoj, inkludante ekstremajn mediojn kiel
dezertoj
a? areoj kun altaj salkoncentra?oj
[29]
a?
joniga radiado
,
[30]
same kiel en
sedimentoj
de
profunda maro
.
[31]
Kelkaj povas survivi la intensajn
ultraviolan radiadon
kaj
kosman radiadon
trafitajn dum kosmoveturado.
[32]
Plimulto kreskas en surteraj medioj, kvankam kelkaj specioj vivas parte a? nure en akvaj habitatoj, kiel la
?itridaj
fungoj
Batrachochytrium dendrobatidis
kaj
Batrachochytrium salamandrivorans
,
parazitoj
kiuj kulpas pro tutmonda dekadenco en la populacioj de
amfibioj
. Tiuj organismoj pasigas parton de sia vivociklo kiel movebla zoosporo, kio ebligas ilin movi?i tra akvo kaj eniri en sia amfibia gastiganto.
[33]
Aliaj ekzemploj de akvaj fungoj estas tiuj kiuj vivas en hidrotermaj areoj de oceanoj.
[34]
Je 2020, ?irka? 148 000 specioj de fungoj estis
priskribitaj
de
taksonomoj
,
[36]
sed la tutmonda biodiverseco de la funga regno ne estas ankora? tute komprenata.
[37]
?irka?kalkulo de 2017 sugestis, ke povas esti inter 2.2 kaj 3.8 milionoj da specioj.
[38]
La nombro de novaj fungospecioj malkovritaj jare plii?is el 1 000 ?is 1 500 jare dum ?irka? anta? 10 jaroj, ?is ?irka? 2 000 kun pinto de pli ol 2 500 specioj en 2016. En la jaro 2019, oni priskribis 1 882 novajn speciojn de fungoj, kaj oni ?irka?kalkulis, ke pli ol 90% de fungoj restas nekonataj.
[36]
La sekvan jaron, oni priskribis 2 905 novajn fungospeciojn ? nome la plej alta jara registro de novaj fungonomoj.
[39]
En mikologio, specio estis historie distingitaj pere de vario de metodoj kaj konceptoj. Klasigo bazita sur
morfologiaj
karakteroj, kiel la grando kaj la formo de sporoj a? de la fruktostrukturoj, tradicie hegemoniis en la funga taksonomio.
Specioj povas esti distingitaj anka? pere de sia
biokemiaj
kaj
fiziologiaj
karakteroj, kiel ilia kapablo metaboli kelkajn biokemia?ojn, a? ilia reakcio al kemiaj testoj. La
biologia specikoncepto
diskriminacias speciojn bazite sur ilia kapablo
pari?i
. La aplikado de
molekulaj
rimedoj, kiel la
DNA-vicrivelado
kaj la filogenetika analizo, por studi diversecon ege plibonigis la rezultojn kaj aldonis pravecon al la ?irka?kalkuloj de la
genetika diverseco
ene de variaj taksonomiaj grupoj.
[41]
Oni priskribis nur 150 000
speciojn
sed oni taksas ke 1,5 milionoj povas ekzisti ankora? nekonataj. Fungoj konstituus unu kvaronon de la maso da vivuloj. Ili produktas 85 miliardojn da tunoj de CO
2
jare
[42]
.
Pri la ekologia signifko vidu la sekcion pri
ekologio
.
La viv-ciklo inkluzivas kaj seksan kaj ne-seksan reprodukton, ?enerale el
komuna talo; haplojdaj/haploidaj taloj rezultas el zigota meiozo/meioso, kaj heterotrofa sinnutrado. La ?pinilaj polusaj korpoj, ne la
centrioloj
, ?enerale asocii?as kun la nuklea tega?o dum ?el-dividi?o.
Fungoj produktas sporojn (vidu
konidio
). ?e la pli arkaikaj oni trovas zoosporojn (vidu artikolon
Chytridiomycota
).
En idealaj kondi?oj la fungoj kontenti?as je subtera vivo kaj etendas sian korpon (
micelio
) ?iudirekte. Sed kiam ili estas ?okataj, e? brutale traktataj per subita ?an?o de temperaturo a? procenta enteno de akvo, ili veki?as kaj pari?as kondi?e ke ili amasigis sufi?e da nutra?o. Kiam ili estas tutsataj, ili ekmontras sian seksorganon (
fruktkorpo
), kiun ili fabrikis tiucele, supersatigante kelkajn filamentojn. Tial aperas
?apelo
a? ombrelo, en kiu ili abundege produktas sian semon. Ekzemple la
agariko
produktas 40 milionojn da sporoj hore, te. 10 miliardojn en kelkaj tagoj.
La el?etitaj sporoj tuj ?ermas en la tero. Iuj naskas virfilamenton, aliaj in-filamenton. Post la sekskuni?o de du filamentoj de kontra?aj seksoj, naski?as nova filamento. Tiu ?i generas micelion, t.e. novan fungon, kapablan reprodukti?i siavice.
Se la sporoj estas grandakvante produktitaj, malmulte da ili ?ermos, se ili ne falas sur ri?an grundon. Tial kelkaj specioj uzas in?eniajn artifikojn por malgrandigi la perdojn. Ekzemple
Pilobolus
vivas sur
bovfeka?oj
. Por malebligi al siaj sporoj fali sur sekan feka?on, sur kiu ili malfacile ?ermus, ?i el?etas sian ?apelon je du metroj for; ?ia celo: demeti la valoran kargon sur herbo trunketojn por ke tiu estu certe man?ita anstata? eble disperdita en fekalo de bovino.
La
boleto
uzas sian moskodoron por altiri la insektojn, kiuj demetas ovojn en ?ian ?apelon kaj sur ?ian piedon. Tial la larvoj forlasos sian nesta?on kun sporoj gluitaj al la dorso.
Aliaj fungoj uzas alian taktikon por redukti la seksan mal?paradon. Ili "dormigas" siajn sporojn (?is 25 jarojn la "kario de tritiko"). Tial la sporoj povas trankvile atendi bonajn kondi?ojn por ?ermi.
La polvofungo estas vera "seksa bombo". Kiam ?i atingas sian pienkreskecon, sub la premo de akvogutoj, ?i eksplodas kaj liberigas milionojn da sporoj. La rekordulo estas giganta polvofungo, kiu el?etis 2000 miliardojn da ili.
Klasado la? vivmaniero estas ne absoluta, ekzemple simbiozaj fungoj povas i?i parazitoj, se iliaj gastigintoj malfortas a? parazitaj fungoj necesas saprofitan fazon en ilia viv-ciklo.
Multaj fungoj ensorbas nevivan organikan materion, kiel mortan
lignon
a?
humon
. Helpe de ta?gaj enzimoj ili kapablas malkombini ekzemple ligninon,
keratinon
a?
celulozon
kaj nutri sin per ili. Parte individuaj fungoj speciali?as pri certa fazo en la malkombina procezo, tiel ke pluraj individuoj devas kunlabori.
Kune kun bakterioj, fungoj estas la plej gravaj malkomponantoj de morta organika materialo.
Multaj fungoj ensorbas vivan organikan materion el
plantoj
, sed anka? aliaj vivuloj kiaj
insektoj
a?
nematodoj
.
?irka? 180 fungaj specioj ka?zas malsanojn de homoj.
Multaj
symbiomycota
fungoj rolas gravan simbiozon kun kreska?oj. Ili helpas kreska?ojn asimili nutra?ojn kaj kolekti akvon, ?ar ilia
mikorizo
etendi?as pli vaste ol la radikaro de planto. Supozeble granda parto de la plantoj forte a? tute dependas de la kunekzistado kun fungoj.
La fungoj estas uzataj kiel
nutra?oj
kaj kiel
kuraciloj
. En agrokulturo, ili estas uzataj por lukti kontra? malamikoj de kreska?oj kaj por helpi kreska?ojn asimili nutra?ojn.
Gistaj fungoj
fermentigas sukeron al
etanolo
kaj tiel ebligas produkti alkoholajn trinka?ojn. Tiu procezo estas utiligata anka? industrie.
Kelkaj fungoj estas man?eblaj:
Precipaj kultivataj specioj por kuirarto
[
redakti
|
redakti fonton
]
Precipaj specioj uzataj por prepari nutra?ojn
[
redakti
|
redakti fonton
]
- ↑
artikolo
fungoj
en la
Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto
(PIV), eldono de 2020, reta versio; en la unua eldono de 1970 sur pa?o 325
- ↑
artikolo
micetoj
en la
Plena Ilustrita Vortaro de Esperanto
(PIV), eldono de 2020, reta versio, en la unua eldono de 1970, pa?o 693, ankora? ne nomata arkaika formo
- ↑
artikolo "μ?κη?, myk?s" el Wilhelm Pape:
Handworterbuch der griechischen Sprache
,
Braunschweig
, 1914 (
germane
)
- ↑
Simpson DP (1979). Cassell's Latin Dictionary (5a eld.). London, UK: Cassell Ltd. p. 883.
ISBN 978-0-304-52257-6
.
- ↑
Mitzka W, eld. (1960). Etymologisches Worterbuch der deutschen Sprache [Etimologia vortaro de la germana] (en germana). Berlin: Walter de Gruyter.
- ↑
Persoon, Christiaan Hendrik. (1796)
Observationes Mycologicae: Part 1
(
latine
). Leipzig, (Germanio): Peter Philipp Wolf.
- ↑
Greville, Robert Kaye. (1824)
Scottish Cryptogamie Flora: Or Coloured Figures and Descriptions of Cryptogamic Plants, Belonging Chiefly to the Order Fungi
2
. Edinburgh, Scotland: Maclachland and Stewart.
From p. 65: "This little plant will probably not prove rare in Great Britain, when mycology shall be more studied."
- ↑
Smith, James Edward. (1836)
The English Flora of Sir James Edward Smith
, Vol. 5, part II: "Class XXIV. Cryptogamia". London, England: Longman, Rees, Orme, Brown, Green & Longman.
El p. 7: "This has arisen, I conceive, partly from the practical difficulty of preserving specimens for the herbarium, partly from the absence of any general work, adapted to the immense advances which have of late years been made in the study of Mycology."
- ↑
LIAS Glossary
. Arkivita el
la originalo
je 11a de Decembro 2013. Alirita 14a de A?gusto 2013.
- ↑
Kuhar F, Furci G, Drechsler-Santos ER, Pfister DH (2018). "Delimitation of Funga as a valid term for the diversity of fungal communities: the Fauna, Flora & Funga proposal (FF&F)". IMA Fungus. 9 (2): A71?A74. doi:10.1007/BF03449441. hdl:11336/88035.
- ↑
IUCN SSC acceptance of Fauna Flora Funga
. Fungal Conservation Committee,
IUCN
SSC (2021). Arkivita el
la originalo
je 11a de Novembro 2021. Alirita 11a de Novembro 2021. “The IUCN Species Survival Commission calls for the due recognition of fungi as major components of biodiversity in legislation and policy. It fully endorses the Fauna Flora Funga Initiative and asks that the phrases
animals and plants
and
fauna and flora
be replaced with
animals, fungi, and plants
and
fauna, flora, and funga
.”.
- ↑
Shoji JY, Arioka M, Kitamoto K (2006).
"Possible involvement of pleiomorphic vacuolar networks in nutrient recycling in filamentous fungi".
Autophagy
. 2 (3): 226?7. doi:10.4161/auto.2695.
PMID 16874107
.
- ↑
Zabriskie TM, Jackson MD (Februaro 2000). "Lysine biosynthesis and metabolism in fungi".
Natural Product Reports
. 17 (1): 85?97. doi:10.1039/a801345d.
PMID 10714900
.
- ↑
Xu H, Andi B, Qian J, West AH, Cook PF (2006). "The alpha-aminoadipate pathway for lysine biosynthesis in fungi".
Cell Biochemistry and Biophysics
. 46 (1): 43?64. doi:10.1385/CBB:46:1:43.
PMID 16943623
. S2CID 22370361.
- ↑
Desjardin DE, Perry BA, Lodge DJ, Stevani CV, Nagasawa E (2010).
"Luminescent Mycena: new and noteworthy species".
Mycologia
. 102 (2): 459?77. doi:10.3852/09-197.
PMID 20361513
. S2CID 25377671. Arkivita el la originalo la 11an de Novembro 2018. Alirita la 11an de Novembro 2018.
- ↑
Gow NA, Latge JP, Munro CA, Heitman J (2017). "The fungal cell wall: Structure, biosynthesis, and function".
Microbiology Spectrum
. 5 (3). doi:10.1128/microbiolspec.FUNK-0035-2016. hdl:2164/8941.
PMID 28513415
. S2CID 5026076.
- ↑
Vaupotic T, Veranic P, Jenoe P, Plemenitas A (Junio 2008). "Mitochondrial mediation of environmental osmolytes discrimination during osmoadaptation in the extremely halotolerant black yeast Hortaea werneckii".
Fungal Genetics and Biology
. 45 (6): 994?1007. doi:10.1016/j.fgb.2008.01.006.
PMID 18343697
.
- ↑
Dadachova E, Bryan RA, Huang X, Moadel T, Schweitzer AD, Aisen P, et al. (2007).
"Ionizing radiation changes the electronic properties of melanin and enhances the growth of melanized fungi".
PLOS ONE. 2 (5): e457. Bibcode:2007PLoSO...2..457D. doi:10.1371/journal.pone.0000457. PMC 1866175.
PMID 17520016
.
- ↑
Raghukumar C, Raghukumar S (1998).
"Barotolerance of fungi isolated from deep-sea sediments of the Indian Ocean".
Aquatic Microbial Ecology
. 15 (2): 153?163. doi:10.3354/ame015153.
- ↑
Sancho LG, de la Torre R, Horneck G, Ascaso C, de Los Rios A, Pintado A, et al. (June 2007). "Lichens survive in space: results from the 2005 LICHENS experiment".
Astrobiology
. 7 (3): 443?54. Bibcode:2007AsBio...7..443S. doi:10.1089/ast.2006.0046.
PMID 17630840
. S2CID 4121180.
- ↑
Fisher MC, Garner TW (2020).
"Chytrid fungi and global amphibian declines".
Nature Reviews Microbiology
. 18 (6): 332?343. doi:10.1038/s41579-020-0335-x. hdl:10044/1/78596.
PMID 32099078
. S2CID 211266075.
- ↑
Vargas-Gastelum L, Riquelme M (2020).
"The mycobiota of the deep sea: What omics can offer".
Life
. 10 (11): 292. Bibcode:2020Life...10..292V. doi:10.3390/life10110292. PMC 7699357.
PMID 33228036
.
- ↑
Fungi in Mulches and Composts
(6a de Marto 2015). Alirita 15a de Decembro 2022.
- ↑
36,0
36,1
Cheek M, Nic Lughadha E, Kirk P, Lindon H, Carretero J, Looney B, et al. (2020).
"New scientific discoveries: Plants and fungi".
Plants, People, Planet
. 2 (5): 371?388. doi:10.1002/ppp3.10148. hdl:1854/LU-8705210.
- ↑
Mueller GM, Schmit JP (2006). "Fungal biodiversity: what do we know? What can we predict?".
Biodiversity and Conservation
. 16 (1): 1?5. doi:10.1007/s10531-006-9117-7. S2CID 23827807.
- ↑
Hawksworth DL, Lucking R (Julio 2017). "Fungal Diversity Revisited: 2.2 to 3.8 Million Species".
Microbiology Spectrum
. 5 (4): 79?95. doi:10.1128/microbiolspec.FUNK-0052-2016.
ISBN 978-1-55581-957-6
.
PMID 28752818
.
- ↑
Wang K, Cai L, Yao Y (2021).
"Overview of nomenclature novelties of fungi in the world and China (2020)".
Biodiversity Science
. 29 (8): 1064?1072. doi:10.17520/biods.2021202. S2CID 240568551.
- ↑
Hibbett DS, Binder M, Bischoff JF, Blackwell M, Cannon PF, Eriksson OE, et al. (Majo 2007).
"A higher-level phylogenetic classification of the Fungi" (PDF).
Mycological Research
. 111 (Pt 5): 509?47. CiteSeerX 10.1.1.626.9582. doi:10.1016/j.mycres.2007.03.004.
PMID 17572334
. S2CID 4686378. Arkivita el la originalo (PDF) la 26an de Marto 2009. Alirita la 8an de Marto 2007.
- ↑
Philippe Silar kaj Fabienne Malagnac. (2013)
Les champignons redecouverts
. Belin.
ISBN 978-2-7011-50902
-7.
- ↑
Hibbett kaj 66 a?toroj interalie
Kla?do Roux
: A higher-level phylogenetic classification of the Fungi. In: Mycological research 111 509-547, 2007
- Ainsworth GC (1976).
Introduction to the History of Mycology
. Cambridge, UK: Cambridge University Press.
ISBN 978-0-521-11295-6
.
- Alexopoulos CJ, Mims CW, Blackwell M (1996).
Introductory Mycology
. John Wiley & Sons.
ISBN 978-0-471-52229-4
.
- Deacon J (2005).
Fungal Biology
. Cambridge, Massachusetts: Blackwell Publishers.
ISBN 978-1-4051-3066-0
.
- Hall IR (2003).
Edible and Poisonous Mushrooms of the World
. Portland, Oregon: Timber Press.
ISBN 978-0-88192-586-9
.
- Hanson JR (2008).
The Chemistry of Fungi
. Royal Society of Chemistry.
ISBN 978-0-85404-136-7
.
- Jennings DH, Lysek G (1996).
Fungal Biology: Understanding the Fungal Lifestyle
. Guildford, UK: Bios Scientific Publishers Ltd.
ISBN 978-1-85996-150-6
.
- Kirk PM, Cannon PF, Minter DW, Stalpers JA (2008).
Dictionary of the Fungi
(10a eld.). Wallingford, UK: CAB International.
ISBN 978-0-85199-826-8
.
- Taylor EL, Taylor TN (1993).
The Biology and Evolution of Fossil Plants
. Englewood Cliffs, New Jersey: Prentice Hall.
ISBN 978-0-13-651589-0
.