Fulmomilito
a?
fulm-milito
(el la germana
Blitzkrieg
[blickri:k]) estas
taktiko
kiu bazi?as je
surprizo
, movi?emo, armilte?nika kaj armilforta supereco.
Kreinto de la fulmomilito estis
Alfred von Schlieffen
. Komence de la
unua mondmilito
t.n.
plano Schlieffen
anta?vidis konkeron de
Francio
dum 6 semajnoj, danke al tio estus ebla transporto de ?iuj
militfortoj
al
Orienta Fronto
, kontra?
Rusio
. Teoriaj fundamentoj de la fulmomilito kun uzo de
tankoj
estis prilaboritaj kaj unuafoje prezentitaj de
Heinz Guderian
en lia libro
Achtung ? Panzer!
, eldonita en 1937.
Tion uzis
germanoj
unuafoje en
1938
dum la
hispana enlanda milito
kaj en
1939
kontra?
Pollando
.
La esenco de la
taktiko
estas la paralizo de la malamika armeo per rapida
atako
. ?in enkondukas la malfortigo de la defendaj fortoj, malebligo de komunikado, postliverado de materialoj. Tio okazas per aviadila bombardado kaj ofte forta kanona pafado.
En la dua etapo granda nombro de kirasitaj
tankoj
atakas en relative mallonga fronta linio kaj trarompas ?in. Tion helpas same aviadila, kanona bombardado, arta ka?iga fumo, eble kun
para?utistoj
.
Post tiuj du etapoj okazas la izoligo, ?irka?brakumo de la malamikaj fortoj.
Tiuj manovroj dama?as la homan kaj armilan materialojn.
La germana armeo
Wehrmacht
uzis tiun taktikon en
1940
kontra?
Belgio
,
Nederlando
kaj
Francio
kun sukcesoj. La plej bona ekzemplo estas
batalo de Francio
, kiu estis konkerita apena? dum kelkaj semajnoj.
En 1941 post komenco de
Operaco Barbaroso
la fulmomilito unuafoje renkontis seriozan reziston, kiam germanoj ne sukcesis
konkeri Moskvon
kaj
konkeri Stalingradon
, kaj
Sie?o de Leningrado
da?ris tre longe.
En
Nord-Afriko
aplikis tiujn spertojn
Erwin Rommel
, dum en
1944
uzis la taktikon en
E?ropo
la usona
George Patton
.
Oni rigardas fulmomilito la manovrojn de
Israelo
en
1967
kontra?
Egiptio
kaj
Sirio
, dum la
Sestaga milito
.
La vorto
blitzkrieg
aperis en la
intermilita periodo
, kaj estis disvastigita komence de la
Dua Mondmilito
.