S Wikipedije, slobodne enciklopedije
Mehmed IV
(
osmanlijski turski
: ???? ???? Me?med-i r?bi‘; 2. januar 1642 ? 6. januar 1693) bio je
sultan Osmanlijskog Carstva
od 1648. do 1687.
[1]
[2]
Njegova vladavina je bila zna?ajna jer je promijenio prirodu sultanovog polo?aja odri?u?i se ve?eg dijela izvr?ne vlasti u korist
velikog vezira
.
Mehmed IV je rođen u
Topkapi pala?i
u
Carigradu
1642. godine kao sin sultana
Ibrahima I
(1615 - 1648) i
Turhan Hatice sultanije
,
rutenijske
(ukrajinske) konkubine. Ubrzo nakon rođenja, njegova majka i otac su se posvađali, a Ibrahim je bio toliko ogor?en da je uzeo Mehmeda iz ruku njegove majke i bacio u
cisternu
. Sre?om, Mehmeda su spasili slu?benici harema. Međutim, to je stvorilo Mehmedu do?ivotni o?iljak na glavi.
Mehmed IV postaje sultan
12. augusta
1648
. godine nakon ?to je njegov otac
Ibrahim I
ubijen u krvavom pu?u. Ve?inu svog slobodnog vremena on provodi u lovu zbog ?ega dobija nadimak lovac. Ako gledamo njegovu vladavinu ne obaziru?i se na posljednjih 5 godina on bi bio jedan od najuspje?nijih sultana svih vremena. Poslije turskog osvajanja
Krete
,
Venecija
je prisiljena u potpunosti napustiti
Egejsko more
prepu?taju?i ga Turcima. Sli?nu sudbinu samo na drugim podru?jima do?ivljavaju
Transilvanija
i
Poljska
u ratovim koji slijede. Previ?e uvjeren tada u svoju nepobjedivost i u superiornost Turske dr?ave on objavljuje rat
Austriji
.
Sama ideja o ratu nije niti bila njegova nego do rata dolazi u znak podr?ke
mađarskim
pobunjenicima protiv
austrijske
vlasti.
Poraz kod
Be?a
1683
. godine zajedno s jo? nekoliko drugih koji uskoro slijede dovodi do pu?a koji ga smjenjuje
1687
. godine.
Naslijedio ga je brat
Sulejman II
