Wasili Iwanowitsj Tsjoeikof
(
Russies
: Васи?лий Ива?нович Чуйко?в;
12 Februarie
1900
?
18 Maart
1982
) was ’n luitenant-generaal van die
Sowjetunie
in die
Rooi Leer
tydens die
Tweede Wereldoorlog
, bevelvoerder van die 62ste Leer tydens die
Slag van Stalingrad
, ’n dubbele
Held van die Sowjetunie
(1944 en 1945) en na die oorlog ’n maarskalk van die Sowjetunie.
Tsjoeikof is op die dorp Serebrjanije Proedi in die
Toela
-streek suid van
Moskou
gebore as die agtste van twaalf kinders. Hy en al sewe sy broers het soldate geword en in die
Russiese Burgeroorlog
geveg.
[1]
Op die ouderdom van twaalf het hy die skool en sy ouerhuis verlaat om in ’n fabriek in
Sint Petersburg
te gaan werk.
[2]
Tydens die
Russiese Rewolusie
in 1917 was hy werkloos en ’n ouer broer het gereel dat hy deel word van die Rooi Garde. Die volgende jaar, in 1918, het hy by die
Rooi Leer
aangesluit.
[2]
In Oktober 1918 is Tsjoeikof na die suidfront gestuur as ’n onderbevelvoerder teen die
Wit Leer
. In die lente van 1919 het hy bevelvoerder van die 40ste Regiment geword en in
Siberie
teen die Wit Leer geveg.
[3]
Hy het van 1919 tot 1920 twee
Ordes van die Rooi Vlag
ontvang vir dapperheid. Hy is onder meer in sy linkerarm gewond en dit kon nie geopereer word nie. Dit het gedeeltelike verlamming veroorsaak. In 1981 het dit tot
septisemie
en eindelik sy dood gelei.
[4]
Nadat hy in verskeie oorloe geveg het, is Tsjoeikof in beheer van die 64ste Leer op die wesoewer van die
Donrivier
geplaas. Net voor die
Slag van Stalingrad
het hy bevelvoerder van die 62ste Leer geword wat
Stalingrad
moes verdedig, met die 64ste Leer aan sy suidelike flank.
In Stalingrad het Tsjoeikof die taktiek van "omarming" van die vyand (
guerrilla-oorlogvoering
) begin gebruik waardeur die Sowjet-magte so naby aan die soldate van
Nazi-Duitsland
gebly het dat dit hul uitstekende skietvermoe ondermyn het. Hulle het aan gevegte van naby deelgeneem, waarin die Sowjet-soldate weer beter was. Dit het ook meegebring dat Duitse vliegtuie nie die Sowjet-magte kon aanval sonder om hul eie soldate in gevaar te stel nie.
[5]
[6]
Die grafsteen van maarskalk Wasili Tsjoeikof.
Na die oorwinning by Stalingrad het die 62ste Leer die 8ste Wagteleer geword en ’n veldtog deur
Pole
gelei. Eindelik was Tsjoeikof aan die hoof van die Sowjet-offensief wat
Berlyn
in April/Mei 1945 saam met die
Geallieerdes
verower het.
Hy het in die dokumentere rolprent
Berlin
(1945) verskyn wat deur Joeli Raizman geregisseer is.
Na die oorlog het Tsjoeikof in Duitsland gebly en later hoof van die Groep van Sowjet-magte daar geword. In 1953 het hy bevelvoerder van die Kiefse Militere Distrik geword en terwyl hy daar diens gedoen het, is hy op 11 Maart 1955 bevorder tot maarskalk van die Sowjetunie. Van 1961 tot met sy dood was hy lid van die Sentrale Komitee van die Kommunistiese Party van die Sowjetunie.
Hy was ’n belangrike raadgewer met die oprig van die
gedenkkompleks by die Mamajef Koergan
in Stalingrad en is na sy dood op 82 daar begrawe.
- ↑
Jones
, p. 72
- ↑
2,0
2,1
Jones
, p. 73
- ↑
Jones
, p. 74
- ↑
Jones
, p. 75
- ↑
Craig, William (1973).
Enemy at the Gates: the Battle for Stalingrad
. New York: Penguin Books,
ISBN 0-14-200000-0
, pp. 90, 91
- ↑
Beevor, Antony (1998).
Stalingrad
. New York: Viking,
ISBN 0-14-024985-0
, pp. 128, 129