Walter Georg Kuhne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Walter Georg Kuhne
ilustracja
Data i miejsce urodzenia

26 lutego 1911
Berlin

Data i miejsce ?mierci

16 marca 1991
Berlin

Zawod, zaj?cie

paleontolog

Walter Georg Kuhne (ur. 26 lutego 1911 w Berlinie , zm. 16 marca 1991 tam?e) ? niemiecki paleontolog .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Pocz?tkowo studiował paleontologi? na Friedrich-Wilhelms-Universitat w Berlinie, sk?d w 1930 roku przeniosł si? na Uniwersytet w Halle . Oskar?ony w 1933 roku o sympatie prokomunistyczne, został relegowany z uczelni i aresztowany na dziewi?? miesi?cy. Po zwolnieniu z wi?zienia zarabiał na ?ycie poszukuj?c i sprzedaj?c skamieniało?ci. W 1938 roku uciekł do Wielkiej Brytanii , gdzie prowadził wykopaliska na stanowiskach poło?onych nad Kanałem Bristolskim . W sierpniu 1938 roku wraz z ?on? odkrył w kamieniołomie Windsor niedaleko Mendip Hills szkielet niewielkiego (ok. 45 cm długo?ci) cynodonta z rodzaju Oligokifus . Zatrzymany po napa?ci Niemiec na Polsk? na pocz?tku wrze?nia 1939 roku, był internowany w obozie na Wyspie Man do 1944 roku. Dzi?ki wstawiennictwu kolegow z londy?skich uczelni internowanie było dosy? łagodne i Kuhne mogł czasowo opuszcza? oboz celem kontynuowania pracy naukowej.

Zwolniony w 1944 roku, otrzymał stanowisko młodszego wykładowcy na University College London . Po powrocie do Niemiec w 1952 roku obronił prac? doktorsk? napisan? na podstawie zgromadzonego materiału kostnego Oligokifusa i został wykładowc? na Freie Universitat Berlin .

W trakcie swojej pracy Kuhne odnalazł wiele skamieniało?ci wczesnych ssakow mezozoicznych , ktore przyczyniły si? po?niej do rekonstrukcji ich drzewa rodowego . W 1949 roku odnalazł z?by nieznanego dot?d zwierz?cia jurajskiego , dla ktorego wyodr?bnił nowy rodzaj Morganucodon . W 1959 roku odkrył bogate stanowisko fauny jurajskiej w kopalni w?gla Guimarota pod Lizbon? .

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]

Jego nazwiskiem został nazwany gatunek po?notriasowego gada Kuehneosaurus [1] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. Ernst Probst: Rekorde der Urzeit. Landschaften, Pflanzen und Tiere . Munchen: GRIN Verlag, 1992, s. 89. ISBN  978-3-638-94327-7 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

  • Zofia Kielan-Jaworowska: W poszukiwaniu wczesnych ssakow. Ssaki ery dinozaurow . Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego, 2004. ISBN  978-83-235-0903-5 .