Walerian , imi? ?wieckie Wasilij Nestorowicz Rudicz (ur. 9 kwietnia ^? / 21 kwietnia   1889 w Miziakowskich Chutorach , zm. 27 lutego 1938 ) ? rosyjski biskup prawosławny .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Uko?czył Podolskie Seminarium Duchowne (1910) i Moskiewsk? Akademi? Duchown? (1916) z tytułem kandydata nauk teologicznych . Władał francuskim , niemieckim , znał podstawy angielskiego . Po uko?czeniu studiow przez rok był stypendyst? profesorskim. Nast?pnie został zatrudniony w seminarium duchownym, ktore sam uko?czył, w charakterze wykładowcy. Otrzymał godno?? archimandryty i od sierpnia 1917 był tak?e proboszczem parafii Opieki Matki Bo?ej w Raszkowie. W latach 1917-1918 był przeło?onym monasteru Trojcy ?wi?tej w Kamie?cu Podolskim ^[1] . W Kamie?cu Podolskim przebywał tak?e po rewolucji pa?dziernikowej i w latach 1918-1921 był sze?ciokrotnie na krotko aresztowany przez władze radzieckie i przez organy Ukrai?skiej Republiki Ludowej ^[1] .

25 maja 1921 został wy?wi?cony na biskupa proskurowskiego, wikariusza eparchii podolskiej . Jego rezydencj? pozostawał monaster Trojcy ?wi?tej. Po dwoch latach został wyznaczony na biskupa r?ewskiego, wikariusza eparchii twerskiej , nie zdołał jednak dotrze? do nowej eparchii. W 1923 uwi?ziony w Proskurowie , został zmuszony do opuszczenia ziem ukrai?skich. W pa?dzierniku tego samego roku obj?ł obowi?zki locum tenens eparchii smole?skiej , gdzie aktywnie zwalczał ?yw? Cerkiew . W marcu 1924 mianowany biskupem smole?skim ^[1] . W tym samym miesi?cu został uwi?ziony w Smole?sku , zwolniony po dziesi?ciu dniach i zmuszony do wyjazdu do Charkowa , a nast?pnie do Moskwy . W stolicy ZSRR zamieszkał w Monasterze Daniłowskim . Aresztowany w grudniu tego samego roku, został oskar?ony o rozprzestrzenianie fałszywych pogłosek i informacji o władzy radzieckiej. Był przetrzymywany w wi?zieniu na Butyrkach, a nast?pnie skazany na trzyletni? zsyłk? do Azji ?rodkowej. Po odbyciu kary wrocił do Moskwy. W 1928 został biskupem szadri?skim, wikariuszem eparchii swierdłowskiej . Faktycznie rezydował jednak w Swierdłowsku i słu?ył w miejscowej cerkwi Podwy?szenia Krzy?a Pa?skiego, do jej zamkni?cia w 1930 ^[1] . Został wowczas biskupem r?ewskim, wikariuszem eparchii twerskiej ^[1] .

W pa?dzierniku został wyznaczony na biskupa bakijskiego , za? w 1931 mianowany ponownie locum tenens eparchii swierdłowskiej. Nie zdołał wyjecha? do Swierdłowska; zamiast tego jeszcze w tym samym roku został mianowany biskupem kiriłłowskim, wikariuszem eparchii wołogodzkiej. Urz?d ten pełnił do 1934, od 1932 był tak?e biskupem czerepowieckim, wikariuszem eparchii nowogrodzkiej. W rzeczywisto?ci ?ył w prywatnym mieszkaniu w Leninigradzie , a nast?pnie w Tichwinie i prowadził działalno?ci duszpasterskiej na podlegaj?cym mu obszarze, a jedynie słu?ył w mie?cie swojego stałego pobytu ^[1] . W 1934 został aresztowany i oskar?ony o kierowanie monarchistyczn?, kontrrewolucyjn? organizacj? cerkiewn?. Na przesłuchaniu przyznał si? do stawianych mu zarzutow i został skazany na siedem lat łagru. W 1937 aresztowany ponownie w czasie odbywania kary, skazany na ?mier? za ?agitacj? kontrrewolucyjn?”, w lutym roku nast?pnego został rozstrzelany ^[1] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]