Władysław Bukowi?ski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Władysław Bukowi?ski
prezbiter
Apostoł Kazachstanu
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

4 stycznia 1905
Berdyczow , gubernia kijowska , Imperium Rosyjskie

Data i miejsce ?mierci

3 grudnia 1974
Karaganda , Kazachska SRR , ZSRR

Miejsce pochowku

Krypta katedry Matki Bo?ej Fatimskiej Matki Wszystkich Narodow w Karagandzie [a]

Proboszcz parafii ?wi?tych Apostołow Piotra i Pawła w Łucku
Okres sprawowania

1939-09-17 17 wrze?nia 1939 (dts) ?
1940-08-22 22 sierpnia 1940 (dts) ,
1941-06-27 27 czerwca 1941 (dts) ?
1945-01-03 3 stycznia 1945 (dts)

Wyznanie

katolicyzm

Ko?cioł

rzymskokatolicki

Prezbiterat

28 czerwca 1931

Multimedia w Wikimedia Commons
Błogosławiony
Beatyfikacja

11 wrze?nia 2016
Karaganda
przez Franciszka [b]

Wspomnienie

20 czerwca

Patron

dialogu i pojednania z muzułmanami [1]

Szczegolne miejsca kultu

Karaganda

Narodowo??

polska

Edukacja

Uniwersytet Jagiello?ski

Rodzice

Cyprian Jozef Bukowi?ski,
Jadwiga Scipio del Campo

Odznaczenia
Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi z Mieczami
Multimedia w Wikimedia Commons
Cytaty w Wikicytatach
Władysław Bukowi?ski po aresztowaniu przez NKWD 1940

Władysław Bukowi?ski ( ukr.   Βладислав Буковинський , ros.   Βладислав Буковинский ; ur. 22 grudnia 1904 ? / 4 stycznia   1905 w Berdyczowie , zm. 3 grudnia 1974 w Karagandzie ) ? polski ksi?dz katolicki , proboszcz katedry w Łucku , wi?zie? sowieckich łagrow w systemie Gułagu , długoletni misyjny duszpasterz w Kazachstanie i całej sowieckiej Azji ?rodkowej , nazywany ?apostołem Kazachstanu” [2] , kaznodzieja , błogosławiony Ko?cioła katolickiego .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Dzieci?stwo i młodo?? [ edytuj | edytuj kod ]

Władysław Bukowi?ski urodził si? 4 stycznia 1905 w pobo?nej rodzinie Cypriana Jozefa Bukowi?skiego, z wykształcenia agronoma oraz dyrektora cukrowni i Jadwigi Scipio del Campo, pochodz?cej ze spolszczonej rodziny włoskiej [3] [4] . Cztery dni po urodzeniu (8 stycznia 1905) został ochrzczony w ko?ciele parafialnym ?w. Barbary w Berdyczowie otrzymuj?c imiona Władysław, Antoni [3] . Po ?mierci w 1918 jego matki, ojciec ponownie si? o?enił z jej siostr? Wiktori? Scipio del Campo. Miał dwoje rodze?stwa: siostr? Iren? i przyrodniego brata Zygmunta [3] .

  Osobny artykuł: Scipio del Campo .

Dzieci?stwo sp?dził we wsi Hrybienikowka  (inne j?zyki) na Ukrainie, nast?pnie w 1912 i 1913 mieszkał w Opatowie w okolicach Sandomierza , a do roku 1920 w powiatach latyczowskim i płoskirowskim [3] . W 1914 rozpocz?ł nauk? w rosyjskim VIII pa?stwowym gimnazjum filologicznym w Kijowie , nast?pnie uczył si? w ?merynce na Podolu , a od roku 1917 ucz?szczał do polskiego gimnazjum koedukacyjnego w Płoskirowie [3] . Dwa lata po ?mierci matki, uchodz?c przed bolszewick? inwazj? przeprowadził si? wraz z rodzin? do Polski i zamieszkał we wsi ?wi?cica , w sandomierskim [3] . Tutaj odbył eksternistyczne kursy. W latach 1921?1931 wraz z rodzicami zamieszkał w podkrakowskiej miejscowo?ci Pisary [5] . Władysław Bukowi?ski 24 wrze?nia 1921 zdał egzamin maturalny w II Szkole Realnej w Krakowie i rozpocz?ł studia prawnicze na Uniwersytecie Jagiello?skim [3] . W czasie studiow napisał trzy prace seminaryjne z zakresu historii prawa ?redniowiecznego, z ktorych dwie zostały nagrodzone przez Rad? Wydziału [3] . W tym okresie 1923-1925 studiował i uko?czył z wyro?nieniem Polsk? Szkoł? Nauk Politycznych przy Wydziale Prawa Uniwersytetu Jagiello?skiego [3] . Nale?ał do Akademickiego Koła Kresowego, b?d?c przez dwie kadencje jego prezesem [3] . W latach 1925?1926 był redaktorem czasopisma ?Czas” [3] . Studia uko?czył 24 czerwca 1926, otrzymuj?c tytuł magistra prawa [3] .

Powołanie kapła?skie [ edytuj | edytuj kod ]

Pod wpływem rozmowy z jednym z klerykow krakowskich podj?ł decyzj? wst?pienia w 1926 do seminarium duchownego [3] . ?wi?cenia kapła?skie otrzymał w Krakowie, w katedrze na Wawelu 28 czerwca 1931 z r?k metropolity krakowskiego abp. Adama Stefana Sapiehy [3] . Msz? prymicyjn? odprawił w ko?ciele Wszystkich ?wi?tych w Rudawie [5] [6] . W okresie od 1 wrze?nia 1931 do 20 czerwca 1935 pracował jako duszpasterz i katecheta w gimnazjum w Rabce [3] . Nast?pnie przez rok był wikariuszem i katechet? w szkole powszechnej w Suchej Beskidzkiej , gdzie opiekował si? rownie? chorymi i biednymi [3] . Tutaj zało?ył akademickie stowarzyszenie ?Odrodzenie” dla studiuj?cej młodzie?y [3] .

18 sierpnia 1936 na własn? pro?b? wyjechał na Kresy do Łucka , gdzie został wykładowc? katechetyki i socjologii w seminarium duchownym [3] . W 1938 został sekretarzem Diecezjalnego Instytutu Akcji Katolickiej , redaktorem czasopisma ?Spojnia”, dyrektorem Wy?szego Instytutu Wiedzy Religijnej i zast?pc? redaktora ??ycia Katolickiego” [3] .

II wojna ?wiatowa, okupacja sowiecka, wi?zienia i łagry [ edytuj | edytuj kod ]

Po wybuchu II wojny ?wiatowej , ju? po sowieckiej inwazji na Polsk? i wkroczeniu Armii Czerwonej na Woły?, biskup łucki Adolf Szel??ek mianował ks. Władysława Bukowi?skiego proboszczem katedry w Łucku . Walory duchowe, inteligencja, spokoj i opanowanie, a tak?e dobra znajomo?? j?zyka rosyjskiego stwarzały szans?, ?e mo?e potrafi on obroni? resztki wolno?ci religii. Nie upłyn?ł nawet rok panowania władzy sowieckiej, a proboszcz katedry znalazł si? ju? w wi?zieniu. 22 sierpnia 1940 był po raz pierwszy aresztowany przez NKWD . Został skazany na osiem lat łagrow . Po wybuchu wojny niemiecko-sowieckiej , gdy front zbli?ał si? w szybkim tempie, NKWD rozpocz?ło likwidowanie wi?zienia w Łucku przez masowe rozstrzeliwanie wi??niow . Razem z innymi wi??niami miał zosta? 23 czerwca 1941 rozstrzelany przez NKWD, lecz w czasie egzekucji kula nie dosi?gła go ? cudem unikn?ł ?mierci, nie został nawet dra?ni?ty. Le??c na dziedzi?cu wi?ziennym pod kulami udzielał rozgrzeszenia swoim s?siadom. Gdy wkroczyli Niemcy, wrocił do swych obowi?zkow proboszcza katedralnego.

Okres okupacji niemieckiej to na Wołyniu czas masowej zagłady ?ydow, napadow nacjonalistow ukrai?skich na osiedla polskie i odwetow , walk o?rodkow samoobrony polskiej, walk partyzantow 27 Dywizji Piechoty Armii Krajowej z Niemcami i w styczniu-lutym 1944 r. powrotu Armii Czerwonej i władzy sowieckiej ? czas tzw. ?drugich sowietow”.

Oprocz gorliwego wykonywania obowi?zkow proboszcza Bukowi?ski katechizował dzieci, prowadził stał? opiek? nad rodzinami wi??niow, ratował dzieci ?ydowskie i ukrywał je w rodzinach katolickich, dokarmiał i opiekował si? masowo przybywaj?cymi do Łucka ofiarami z ukrai?skich czystek etnicznych, do?ywiał je?cow sowieckich masowo umieraj?cych z głodu w niemieckim obozie jenieckim .

Po ponownym wkroczeniu Armii Czerwonej na Woły? w nocy z 3 na 4 stycznia 1945 roku został ponownie aresztowany przez NKWD , razem z biskupem łuckim Adolfem Piotrem Szel??kiem i innymi kapłanami pełni?cymi posług? duszpastersk? w Łucku (cała kapituła biskupstwa łuckiego ).

Po 18 dniach ?ledztwa 22 stycznia 1945 wywieziono wszystkich do Kowla , a nast?pnie do Kijowa i osadzono w wi?zieniu MGB [3] . ?ledztwo trwało do czerwca 1945, a nast?pnie wszyscy ksi??a zostali oskar?eni o zdrad? władzy radzieckiej na rzecz Watykanu , otrzymuj?c zaocznie wydany wyrok skazuj?cy ich na 10 lat karnych obozow pracy w Gułagu [3] .

Od lipca 1946 przebywał ponad rok w czelabi?skim obozie, pracuj?c przy wyr?bie lasow i kopaniu rowow [3] . W listopadzie 1947 został przeniesiony do obozu Bakał na Uralu [3] . Skrajnie wyczerpany, z ci??kim zapaleniem płuc trafił nast?pnie do szpitala w Czelabi?sku [3] . Po jego opuszczeniu (1950) przebywał w obozie w D?ezkazganie , gdzie pracował pod ziemi? w kopalni miedzi ?Pokro” [3] . Po wyczerpuj?cej, kilkunastogodzinnej pracy odwiedzał chorych w wi?ziennym szpitalu [3] . Codzienn? Eucharysti? sprawował w wi?ziennych łachmanach wcze?nie rano, kl?cz?c na pryczy, ktora była zarazem ołtarzem [3] .

10 sierpnia 1954 został zwolniony z obozu i zesłany do Karagandy , gdzie pracował jako stro? na budowie [3] . Jednocze?nie podj?ł tajne duszpasterstwo [3] . Był pierwszym ksi?dzem katolickim, ktory przybył do Karagandy [3] . Skrycie odprawiał msze ?wi?te w prywatnych mieszkaniach przy zasłoni?tych oknach [3] . O tamtych dniach tak po?niej wspominał [3] :

Jestem ustawicznie domokr??c?. Nie urz?dzam ?adnych wi?kszych nabo?e?stw u siebie w domu, bo bardzo łatwo władze mogłyby mnie oskar?y? o nielegalny ko?cioł. (...) Całe moje duszpasterstwo odbywa si? w cudzych domach. (...) Najlepiej nadaje si? domek jednorodzinny, poło?ony na uboczu. W takim domu mo?na spokojnie si? modli?, a nawet gło?no ?piewa?, byleby tylko były pozamykane drzwi i okna. Msz? ?w. mo?na w naszych warunkach odprawia? raniutko lub wieczorem. W dzie? odprawiam tylko Msz? pogrzebow? przy zwłokach. Zazwyczaj odbywa si? to tak: przychodz? po południu lub przed wieczorem. Przede wszystkim urz?dzam ołtarz. Jest nim zwyczajny stoł, byleby tylko mocno stał i nie chwiał si?. Stoł przykrywa si? białym obrusem. Na stoł kładzie si? du?e pudełko lub dwie grube ksi??ki, przykrywa si? biał? chustk? i stawia krucyfiks. ?wiece stawia si? w lichtarzach, lub jak ich nie ma w szklance z sol?. Powy?ej zawiesza si? jeden lub dwa obrazy i ołtarz gotow. Nast?pnie spowiadam. Msz? odprawiam o godzinie 9 wieczorem. Po Mszy ?w. zwykle jeszcze spowied?. Wreszcie krotki spoczynek nocny. Krotki, bo kład? si? zwykle po połnocy, a ju? o 5 lub 6 rano jest poranna Msza ?w., a potem dalej spowied?, czasami chrzty i namaszczenia olejami ?wi?tymi, czasami ?luby. Poniewa? to powtarza si? wci?? na nowo w ro?nych domach i rodzinach, wi?c sypiam cz??ciej w cudzych ło?kach ni? w swoim własnym. (...) W niedziel? przychodzi na Msz? ?w. nie mniej ni? sto osob (...) Je?eli jest ciasne mieszkanie to bywa ciasno i gor?co. Pomalutku wprowadzamy do Mszy ?w. j?zyk polski i niemiecki. Bywaj? wypadki, ?e na Msz? ?w. przychodz? i Polacy i Niemcy razem to kazanie mowi? po rosyjsku.

Jako zesłaniec miał obowi?zek meldowa? si? co miesi?c na komisariacie, zdaj?c dokładne relacje, gdzie przebywał i co robił [3] . W czerwcu 1955 odrzucił propozycj? powrotu do Polski i zdecydował si? przyj?? obywatelstwo ZSRR , by pozosta? na stałe w Kazachstanie [3] . W maju 1956 otrzymał paszport i mogł porusza? si? po całym terytorium ZSRR [3] . Zrezygnował z pracy stro?a i odt?d zaj?ł si? wył?cznie duszpasterstwem, mieszkaj?c na peryferiach Karagandy u Polakow Stanisława i Zuzanny Maderow [3] .

Nast?pnie w czerwcu 1957 wyjechał w okolice Ałma-Aty do polskich deportowanych , pracuj?c jako duszpasterz, mieszkaj?c w Nikołajewce u Jozefa Guzowskiego, a potem w wiosce Oktiobr, mieszkaj?c u Malwiny Kan [3] . Nast?pnie przebywał w ?onaszarze, gdzie mieszkał u Jozefa Weselskiego, a swoj? posług? kapła?sk? pełnił w domu Karoliny i Franciszka Kardaszow, a? do ko?ca czerwca 1957 [3] .

Kolejne dwie wyprawy misyjne odbył w latach 1957?1958 na południe ZSRR, gdzie głownie mieszkali Niemcy przesiedleni z Odessy [3] . Poza tym był jeszcze w Aktiubi?sku i Semipałaty?sku , gdzie 3 grudnia 1958 został aresztowany, poniewa? w prywatnym domu w tajemnicy i bez pozwolenia urz?dził kaplic? [3] . Na rozprawie 25 lutego 1959 został oskar?ony o nielegalne utworzenie ko?cioła, agitacj? dzieci i młodzie?y oraz posiadanie literatury antyradzieckiej [3] . Rezygnuj?c z obro?cy i wykorzystuj?c swoje prawnicze wykształcenie sam wygłosił mow? obro?cz?, otrzymuj?c najni?szy wymiar kary: trzy lata obozu pracy [3] . Od marca 1959 do czerwca 1961 przebywał w obozie pracy w Czumie koło Irkucka , gdzie pracował przy wyr?bie lasow [3] . Nast?pnie do 3 grudnia 1961 przebywał w obozie pracy w Sosnowce [3] . Ł?cznie sp?dził w wi?zieniach i obozach pracy prawie 14 lat [3] . Greckokatolicki ks. Eliasz Głowacki tak wspominał swoj? znajomo?? z ks. Władysławem z czasow obozu pracy [3] :

W tym piekle zła, niesprawiedliwo?ci, krzywdy, bolu i cierpienia szukałem człowieka ? wzoru dla siebie. Tym wzorem człowieka był dla mnie przez 9 lat w łagrach i pozostanie na zawsze obecny ks. Władysław Bukowi?ski. Wysoki, wychudły, w lichej odzie?y, lecz zawsze pogodny i u?miechni?ty. Widziałem go powracaj?cego z pracy z klocem drzewa na ramieniu chocia? nie wszyscy nie?li drzewo. Chciałem jak najpr?dzej nawi?za? kontakt osobisty, lecz to sprawa niełatwa, zawsze był otoczony wspołwi??niami, o co? pytał, odpowiadał na pytania, tłumaczył, pocieszał, nieraz powiedział ?artobliwe słowko. Dla nas kapłanow urz?dzał rekolekcje, dla ?wieckich grup mowił nauki w j?zyku rosyjskim, ukrai?skim i niemieckim. Ile ?wiatła, pociechy i siły wlewały w nasze serce jego słowa, dzi?ki ktorym przetrwali?my. Nie tylko słowem głosił miło??, ale czynem praktykował na co dzie?. Pomagał innym nosi? drzewo, dzielił si? skromn? porcj? chleba, oddawał innym cieplejsz? bielizn?, nie patrz?c na narodowo?? lub pochodzenie. Kiedy bli?ej go poznałem starałem si? go na?ladowa?. Kontakty z nim podtrzymywały mi? na duchu, zrozumiałem warto?? cierpienia, dzi?ki czemu nie załamałem si? ? owszem wzrosła we mnie wiara i nadzieja lepszego jutra.

Ks. Eliasz Głowacki

Zwolniony z obozu pracy powrocił do Karagandy, pełni?c ponownie posług? duszpastersk? [3] . Wraz z greckokatolickim biskupem Hir? zało?ył dla dziewcz?t, ktore pragn?ły zosta? zakonnicami, Trzeci Zakon ?w. Franciszka [3] . Od 1961 mieszkał w małym pokoiku u pa?stwa Haak [3] .

W 1965 otrzymał pozwolenie na pierwszy wyjazd do Polski w odwiedziny do krewnych, po czym 31 sierpnia tego? roku powrocił do Karagandy [3] .

W grudniu 1967 po raz ostatni ? z uwagi na zły stan zdrowia ? wyjechał na misje, tym razem do Tad?ykistanu [3] .

U schyłku ?ycia [ edytuj | edytuj kod ]

3 marca 1968 powrocił do Karagandy, gdzie ? po tygodniowej chorobie ? kontynuował prac? duszpastersk? [3] . We wrze?niu 1969 ponownie przyjechał do Polski, gdzie przez miesi?c wypoczywał w Krynicy , powracaj?c do Kazachstanu 16 grudnia 1969 [3] . Kolejny raz przybył do Polski w grudniu 1972, gdzie przebywał przez pewien czas w szpitalu w Nowej Hucie [3] . Podczas wizyt we Wrocławiu spotykał si? z przyje?d?aj?cymi kresowiakami w mieszkaniu rodziny Bogdana Mikułowskiego , ktory po?niej był ?wiadkiem na jego procesie beatifikacyjnym [7] .

Spotykał si? cz?sto z kard. Karolem Wojtył? , po?niejszym papie?em i ?wi?tym, ktory ?ywo interesował si? jego prac? duszpastersk? w Kazachstanie [3] . W odpowiedzi kardynałowi, aby ze wzgl?du na zły stan zdrowia pozostał w Polsce odpowiedział [6] :

Grob kapłana tak?e apostołuje .

Po sp?dzeniu dwoch miesi?cy w szpitalu 19 kwietnia 1973 powrocił do Karagandy [3] . W sierpniu 1974 zamieszkał u wdowy Teresy Bitz [3] . Z ko?cem pa?dziernika tego? roku wyjechał na wypoczynek do Wierzbowca na Podolu , gdzie przebywał u ks. Jozefa Kuczy?skiego [3] . Nast?pnie na zaproszenie ks. Antoniego Chomickiego przybył do Murafy w pa?dzierniku 1974 [3] . Po tygodniowym pobycie w Murafie wrocił do Wierzbowca, a nast?pnie do Karagandy [3] .

25 listopada 1974 odprawił swoj? ostatni? msz? ?wi?t?, przyj?ł sakramenty z r?k ks. Aleksandra Chiry i został ze wzgl?du na bardzo zły stan zdrowia odwieziony do szpitala w Karagandzie, gdzie zmarł 3 grudnia o godz. 5:00 z ro?a?cem w r?ku na skutek krwotoku [8] .

W domu pa?stwa Haak, gdzie mieszkał przez wiele lat, zło?ono jego ciało i tam odbyły si? modlitwy i msze ?w., ktorym przewodniczył ks. Jozef Kuczy?ski i ks. Michał Kohler [8] . Pogrzeb odbył si? 7 grudnia na nowym cmentarzu poza Karagand?, gdzie po?niej postawiono marmurowy pomnik, z jego fotografi? i napisem w j?zyku polskim i niemieckim [3] . W latach 90. doczesne jego szcz?tki uroczy?cie zostały przeniesione [3] , a nast?pnie 9 wrze?nia 2016 zło?one w specjalnej krypcie katedry Matki Bo?ej Fatimskiej Matki Wszystkich Narodow w Karagandzie [a] [9] .

Publikacje [ edytuj | edytuj kod ]

Po jego ?mierci materiały, ktore po nim pozostały zostały zebrane i opublikowane pocz?tkowo ze wzgl?dow politycznych w wydawnictwach emigracyjnych, a nast?pnie przetłumaczone i wydane rownie? w kilku j?zykach obcych.

  • Władysław   Bukowi?ski , Wspomnienia z Kazachstanu , wyd. 2, Pary?: Ed. Spotkania, 1981, OCLC   246032055 .
  • Władysław Bukowi?ski (wybrał i przeło?ył Alexander Tomsky): A priest in Russia. Extracts from the memoirs of Wladyslaw Bukowinski . Londyn: Incorporated Catholic Truth Society, 1982. ISBN  0-85183-456-6 . OCLC 1059557656 . ( ang. ) .
  • Władysław   Bukowi?ski , Kazimierz   Plater-Zyberk , Resume of memoirs by a priest from USSR , Toronto: Polish Ex-Combatants Association ? Free World Polonia Coordinating Council, 1983, OCLC   892971879 ( ang. ) .
  • Ladislao   Bukowinski , Ricordi dal Kazachistan , Pessano 1985, OCLC   867939523 ( wł. ) .
  • Władysław Bukowi?ski (zebrał i oprac. Witold Jozef Kowalow): Do moich przyjacioł. Fragmenty spu?cizny pi?mienniczej . Ostrog: Wyd. O?rodek ?Wołania z Wołynia”, 2001. ISBN  83-911918-9-3 . OCLC 297524642 .
  • Władysław Bukowi?ski (opracował Jan Nowak): Wybor wspomnie? i informacji dla moich przyjacioł . Krakow: Wydawnictwo Instytutu Teologicznego Ksi??y Misjonarzy, 2007. ISBN  978-83-7216-641-8 . OCLC 750071722 .
  • Władysław   Bukowi?ski , Historia nauczycielk? ?ycia. Historia Polski pisana w łagrze , Krakow: Teza WNT, 2007, ISBN  978-83-923451-5-2 , OCLC   229896765 .
  • Władysław Bukowi?ski (pod red. Jana Nowaka): Listy . Wyd. 2. Krakow: Wyd. ?w. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, 2016. ISBN  978-83-7422-785-8 . OCLC 968494927 .
  • Władysław Bukowi?ski (pod red. Jana Nowaka): Listy. Nowe listy . Wyd. 2. Krakow: Wyd. ?w. Stanisława BM Archidiecezji Krakowskiej, 2016. ISBN  978-83-7422-785-8 . OCLC 1078665187 .
  • Władysław Bukowi?ski (opracowanie i przypisy: Maria Kalas, Witold Jozef Kowalow): Na pograniczu dwoch ?wiatow. Publicystyka 1936-1939 . Biały Dunajec: Wołanie z Wołynia, 2016, seria: Biblioteka ?Wołania z Wołynia”, t. 118. ISBN  978-83-88863-95-0 . OCLC 1002244747 .
  • Władysław Bukowi?ski (wybor Maria Kalas): Bł. ks. Władysław Bukowi?ski . Biały Dunajec: Wołanie z Wołynia, 2018, seria: Biblioteka ?Wołania z Wołynia”, t. 124. ISBN  83-88863-01-0 . OCLC 1036550222 .

Proces beatyfikacyjny [ edytuj | edytuj kod ]

16 maja 2005 Stolica Apostolska wyraziła zgod? tzw. Nihil obstat na rozpocz?cie procesu jego beatyfikacji [10] . Kard. Stanisław Dziwisz powołał Komisj? Historyczn? w celu zbadania dokumentacji jego ?ycia w składzie [11] :

  • prof. dr hab. Urszula Perkowska ? przewodnicz?ca komisji
  • ks. Witold Jozef Kowalow ? członek komisji
  • s. Anna Brz?k FC ? członek komisji

10 maja 2006 ks. dr Jan Nowak został mianowany postulatorem tego procesu [11] . 30 maja tego? roku decyzj? metropolity krakowskiego kard. Stanisława Dziwisza powołano Diecezjalny Trybunał procesu w składzie [11] :

  • kard. Stanisław Dziwisz ? przewodnicz?cy trybunału
  • ks. dr Jan Nowak ? postulator procesu
  • ks. dr Andrzej Sc?ber ? delegat biskupa
  • ks. Stanisław Molendys ? promotor sprawiedliwo?ci
  • ks. Jarosław Sroka ? notariusz

19 czerwca 2006 w kaplicy metropolitow krakowskich odbyło si? uroczyste rozpocz?cie tego procesu [11] . Przesłuchano około 100 ?wiadkow ?wi?tobliwo?ci jego ?ycia, ktorzy go swego czasu poznali a? w pi?ciu krajach: Kazachstanie, Ukrainie, Niemczech, Austrii i Polsce [12] . 8 marca 2008 zako?czyło si? na szczeblu diecezjalnym post?powanie procesowe [10] . Od 2008 zbierano dokumenty lekarskie i ?wiadectwa dotycz?ce domniemanego cudu za jego wstawiennictwem [13] . 6 lutego 2009 wydano dekret o wa?no?ci post?powania diecezjalnego [10] , a nast?pnie w 2012 zło?ono w Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych w Rzymie tzw. ( łac.   Positio ) o ?yciu, działalno?ci i heroiczno?ci cnot oraz sławie jego ?wi?to?ci [13] . W dniach 22?31 maja 2013 w Karagandzie odbył si? proces o domniemanym cudzie, a nast?pnie akta tego procesu zło?ono w Kongregacji 19 czerwca 2013 [13] .

22 stycznia 2015 papie? Franciszek upowa?nił Kongregacj? Spraw Kanonizacyjnych do opublikowania dekretu o heroiczno?ci cnot Sługi Bo?ego [14] . Odt?d przysługiwał mu tytuł Czcigodnego Sługi Bo?ego .

14 grudnia 2015 promulgowano dekret o wa?no?ci cudu wymaganego w procesie beatyfikacyjnym [10] , jakim było uzdrowienie ks. Mariusza Kowalskiego z wylewu krwi do mozgu [15] , po czym 11 wrze?nia 2016 w katedrze Matki Bo?ej Fatimskiej Matki Wszystkich Narodow w Karagandzie pod przewodnictwem kard. Angela Amato odbyła si? jego uroczysta beatyfikacja [16] .

Jego wspomnienie liturgiczne obchodzone jest 20 czerwca [16] .

Upami?tnienie [ edytuj | edytuj kod ]

Upami?tnienie bł. ks. Władysława Bukowi?skiego przed ko?ciołem Wszystkich ?wi?tych w Rudawie
Cz??? obelisku
Skwer ks. Władysława Bukowi?skiego. Ołtarz polowy przy ?cianie ko?cioła jest cz??ciowo widoczny za murem
Skwer i obelisk (po prawej)
Ołtarz polowy przy ?cianie ko?cioła
Tryptyk przedstawiaj?cy działalno?? bł. ks. Władysława Bukowi?skiego w ołtarzu polowym w Rudawie
  • Ku jego czci w 2007 w Krakowie powstało Stowarzyszenie im. ks. Władysława Bukowi?skiego ?Ocalenie” [17] . Z inicjatywy tego stowarzyszenia w Zagorniku k. Andrychowa powstało Centrum ks. Władysława Bukowi?skiego ? dom b?d?cy jego izb? pami?ci [18]
  • W dniu beatyfikacji Poczta Polska wprowadziła do obiegu znaczek pocztowy o nominale 6,00 zł z jego wizerunkiem, projektu Karola Tabaki [19]
  • Telewizja Polska w 2016 przygotowała film dokumentalny o ?yciu i działalno?ci ks. Władysława Bukowi?skiego pt. Człowiek Boga w re?yserii Krzysztofa Tadeja
  • W listopadzie 2016 w Rudawie skwer nazwano imieniem ks. Władysława Bukowi?skiego, w obr?bie ktorego postawiono pami?tkowy obelisk [20]
  • Od 12 wrze?nia 2017, szkoła podstawowa w Lubiczu Dolnym nosi im. bł. ks. Władysława Bukowi?skiego [21] . W ko?ciele w Rudawie w ka?d? sobot? s? odprawiane msze ?w. w intencji jego rychłej kanonizacji.
  • Obchody 90. rocznicy jego prymicji kapła?skich były obchodzone 17 lipca 2021 w Pisarach [6]

Odznaczenia [ edytuj | edytuj kod ]

W 1944 za pomoc uciekinierom i wi??niom otrzymał Złoty Krzy? Zasługi z Mieczami [22] .

29 czerwca 2011 postanowieniem prezydenta Bronisława Komorowskiego został po?miertnie odznaczony Krzy?em Komandorskim z Gwiazd? Orderu Odrodzenia Polski za zasługi w krzewieniu polsko?ci oraz niesienie pomocy ludno?ci polskiej w Kazachstanie, Kirgistanie i Tad?ykistanie [23] .

Zobacz te? [ edytuj | edytuj kod ]

Uwagi [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ a b Niektore ?rodła podaj?, ?e grob jego znajduje si? w ko?ciele ?w. Jozefa w Karagandzie.
  2. ↑ W imieniu papie?a, beatyfikacji przewodniczył kard. Angelo Amato (prefekt Kongregacji Spraw Kanonizacyjnych).

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

  1. ↑ Ks. Władysław Bukowi?ski doł?czy do grona błogosławionych [online], tvp.info, 10 wrze?nia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2016-09-11] .
  2. ↑ Wystawa biograficzna. Ks. Władysław Bukowi?ski Apostoł Kazachstanu , [w:] Muzeum Władysława Orkana w Rabce-Zdroju [online], muzeum-orkana.pl, 2010 [zarchiwizowane z adresu 2016-09-24] .
  3. ↑ a b c d e f g h i j k l m n o p q r s t u v w x y z aa ab ac ad ae af ag ah ai aj ak al am an ao ap aq ar as at au av aw ax ay az ba bb bc bd be bf bg bh bi bj Ks. Władysław Bukowi?ski. Biografia [online], ocalenie.org [zarchiwizowane z adresu 2016-05-17] .
  4. ↑ Marek Jerzy   Minakowski , Władysław Bukowi?ski , [w:] Genealogia potomkow Sejmu Wielkiego [online], sejm-wielki.pl [zarchiwizowane z adresu 2022-03-18] .
  5. ↑ a b Aleksander   Płazak , Ksi?dz Władysław Bukowi?ski ? klejnot Rudawy [online], rudawa.org.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-11-15] .
  6. ↑ a b c Aleksander   Ondraczek , 90 lat , ?Goniec Zabierzowski”, Nr 8, Zabierzow: Stowarzyszenie Homini et Terrae, 2021, s. 4 , ISSN 2451-3571 [zarchiwizowane z adresu 2021-10-28] .
  7. ↑ Bogdan   Mikułowski , Wielkie oparcie i umocnienie duchowe ? Wspomnienie o ks. Władysławie Bukowi?skim (na podstawie listow i spotka?) , [w:] Witold Jozef   Kowalow (red.), Spotkałem człowieka ? Ks. Władysław Bukowi?ski w pami?ci wiernych i przyjacioł , Biały Dunajec: O?rodek ?Wołanie z Wołynia”, 2006, 54?59, Biblioteka ?Wołania z Wołynia”, t. 50, cz. 2, ISBN  978-83-88863-28-8 [zarchiwizowane z adresu 2016-04-12] .
  8. ↑ a b Kowalow 2001 ↓ , s. 13.
  9. ↑ Andrzej   Grajewski , Ten grob apostołuje [online], info.wiara.pl, 12 wrze?nia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22] .
  10. ↑ a b c d ~1974~ (Władysław Bukowi?ski) [online], newsaints.faithweb.com [dost?p 2016-09-10] ( ang. ) .
  11. ↑ a b c d Władysław   Bukowi?ski , Wspomnienia z Kazachstanu. (PDF) , [w:] Biblioteka ?Wołania z Wołynia” t. 52 [online], wolaniecom.parafia.info.pl, 2006 [zarchiwizowane z adresu 2016-04-12] .
  12. ↑ Stanisław   Tasiemski , Z Krakowa do Kazachstanu ? rozmowa o słudze Bo?ym ks. W. Bukowi?skim , [w:] Zespoł Misyjny Wschod w Tuchowie [online], zmwschod.iaw.pl [zarchiwizowane z adresu 2018-10-18] .
  13. ↑ a b c Beatyfikacja ks. Władysława Bukowi?skiego 11 wrze?nia , [w:] Tygodnik katolicki ?Niedziela” [online], niedziela.pl, 18 stycznia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2022-09-26] .
  14. ↑ Coraz bli?ej beatyfikacji ks. Władysława Bukowi?skiego [online], ekai.pl, 5 listopada 2015 [zarchiwizowane z adresu 2016-09-15] .
  15. ↑ Abp Peta dla KAI przed beatyfikacj? ks. Bukowi?skiego 11 wrze?nia 2016 r. [online], ekai.pl [zarchiwizowane z adresu 2016-09-12] .
  16. ↑ a b Ks. Bukowi?ski ogłoszony błogosławionym [online], radioem.pl, 11 wrze?nia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22] .
  17. ↑ Stowarzyszenie im. Władysława Bukowi?skiego ?Ocalenie” [online], spis.ngo.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-04-17] .
  18. ↑ W Zagorniku buduj? centrum ku czci ksi?dza wi?zionego w radzieckich łagrach , [w:] Niezale?ny Portal Informacyjny [online], mamnewsa.pl, 19 sierpnia 2016 [zarchiwizowane z adresu 2019-02-22] .
  19. ↑ 2016.09.11 Beatyfikacja ks. Władysława Bukowi?skiego , [w:] Katalog Znakow Pocztowych [online], kzp.pl [zarchiwizowane z adresu 2023-04-17] .
  20. ↑ Ciesz? si? swoim błogosławionym , [w:] Tygodnik katolicki ?Go?? Niedzielny” [online], krakow.gosc.pl [zarchiwizowane z adresu 2020-12-04] .
  21. ↑ Szkoła w Lubiczu Dolnym ma patrona [online], pozatorun.pl, 12 wrze?nia 2017 [zarchiwizowane z adresu 2018-01-03] .
  22. ↑ Kowalow 2001 ↓ , s. 5.
  23. ↑ M.P. z 2011 r. nr 84, poz. 869 .

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

?rodło: ? https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Władysław_Bukowi?ski&oldid=72476956 ”