Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Starosta generalny
(rownie?
generał-starosta
) ? urz?dnik krolewski z władz? s?dow? w
I Rzeczypospolitej
[1]
.
Po wprowadzeniu urz?du
starosty
we wszystkich ziemiach koronnych, niektorym starostom powierzono władz? nad kilkoma
powiatami
, nazywaj?c ich generalnymi.
W
Wielkopolsce
był tylko jeden starosta generalny dla całej prowincji. Istnieli te? generałowie:
ruski
,
ziem podolskich
(
starosta kamieniecki
) oraz
małopolski
(obejmuj?cy tylko
wojewodztwo krakowskie
).
Starosta generalny
Ksi?stwa ?mudzkiego
był rowny
wojewodom
i jako jedyny starosta wchodził do
senatu
.
W czasach Rzeczypospolitej Szlacheckiej urz?d starosty generalnego był ju? uwa?any za ?redniowieczny relikt i był urz?dem czysto honorowym. Jedynie starosta generalny wielkopolski posiadał realn? władz? nominacyjn? w podległych mu starostwach grodzkich i przygrodkach. Miał te? znaczny wpływ na obior władz miejskich w
miastach krolewskich
, wł?cznie ze stołecznym
Poznaniem
, w ktorym wybierał
magistrat
z grona przedstawionych mu kandydatow. Posiadał te? obowi?zki zwi?zane z obron? prowincji, podobnie zreszt? jak starosta generalny ziem podolskich, ktory był zobowi?zany strzec pogranicza.
Zast?pcow starosty generalnego nazywano z
łac.
surrogatorami
[2]
.
