Simone Pietro Simoni , (ur. w 1532 w Lukce lub w Vagli Sotto , zm. 3 kwietnia 1602 w Krakowie ) ? włoski filozof, pisarz i lekarz osobisty krola Stefana Batorego , pocz?tkowo działacz reformacyjny , po?niej powrocił do katolicyzmu ^[1] .

?yciorys [ edytuj | edytuj kod ]

Wykształcony w Lukce, został stamt?d wygnany z powodu sprzyjania reformacji i udał si? do Gryzonii , a potem do Genewy , gdzie był wykładowc? filozofii i medycyny. Na skutek konfliktu z miejscow? grup? włoskich protestantow, musiał opu?ci? Genew? i wyjechał do Pary?a , gdzie został wykładowc? w College Royal . Wydalony z tej uczelni z powodu pogl?dow protestanckich, wyjechał do Heidelbergu , ktory te? wkrotce musiał opu?ci? w rezultacie konfliktu z miejscowymi luteranami . Zamieszkał w Lipsku , gdzie był lekarzem nadwornym ksi?cia elektora i profesorem filozofii, potem przeniosł si? do Pragi , gdzie w 1581 publicznie wyrzekł si? herezji i powrocił do katolicyzmu. Nast?pnie wyjechał do Krakowa, gdzie został lekarzem nadwornym krola Stefana Batorego. Po ?mierci tego władcy w 1586 Simoni zacz?ł ostry spor z innym lekarzem krolewskim Niccolo Buccell? , zarzucaj?c mu bł?dy w sztuce lekarskiej i u?miercenie krola ^[1] .

Simoni był autorem traktatow medycznych np. Synopsis (...) de tumoralium febrium natura (1570), Disputatio de putredine (1583), a w dziedzinie filozofii napisał liczne prace na temat filozofii arystotelesowskiej i argumentacji moralnej (np. De vera nobilitate , 1572), ktore pokazuj? sceptycyzm Simoniego wobec wszystkich wyzna? chrze?cija?skich oraz pogl?dy bliskie naturalizmowi Awerroesa ^[1] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Linki zewn?trzne [ edytuj | edytuj kod ]

• Simone Simoni ? publikacje w bibliotece Polona