Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Milij Aleksiejewicz Bałakiriew
(
ros.
Милий Алексеевич Балакирев; ur.
21 grudnia 1836
?
/
2 stycznia
1837
w
Ni?nym Nowogrodzie
, zm.
16 maja
?
/
29 maja
1910
w
Petersburgu
) ?
rosyjski
kompozytor, pianista, dyrygent i działacz muzyczny.
Studiował na
Uniwersytecie Kaza?skim
.
W dziedzinie muzyki był samoukiem, nigdy nie uko?czył ?adnej szkoły muzycznej. Wraz z
Borodinem
,
Rimskim-Korsakowem
,
Musorgskim
oraz
Cui
nale?ał do grupy kompozytorow rosyjskich XIX w. (tzw. ?
Pot??na Gromadka
”), inspiruj?cych si? muzyk? ludow?. Pomimo niezbyt bogatego dorobku był programowym przywodc? tej grupy. Bałakiriew był błyskotliwym pianist? i tworc? kompozycji na fortepian, a tak?e wielkim miło?nikiem i propagatorem muzyki
Fryderyka Chopina
. Bałakiriew przyczynił si? do wzniesienia w
?elazowej Woli
pomnika Chopina, odsłoni?tego 14 pa?dziernika 1894, uzyskuj?c u cara
Aleksandra III
pozwolenie na jego realizacj?.
Odznaczony został
Orderem ?wi?tego Stanisława
II klasy (1894)
[1]
.
- I symfonia
(1895)
- II symfonia
(1895)
- Czechy
? poemat symfoniczny
- Sonata b-moll
na fortepian
- Isłamej
? fantazja na fortepian (1869)
- ↑
Три века Санкт-Петербурга. Энциклопедия в 3 томах
. T. Том 2. Девятнадцатый век. Книга 1. А-В. Санкт-Петербург: Филологический факультет СПбГУ, 2003, s. 217.