Mieczysław Nowakowski

Data i miejsce urodzenia	13 pa?dziernika 1934 Włodzimierz Woły?ski
Data i miejsce ?mierci	28 lutego 2017 Warszawa
Gatunki	muzyka powa?na
Zawod	dyrygent
Odznaczenia

Mieczysław Nowakowski (ur. 13 pa?dziernika 1934 we Włodzimierzu Woły?skim ^[1] , zm. 28 lutego 2017 ^[2] w Warszawie ) ? polski dyrygent i pedagog .

Działalno?? muzyczna [ edytuj | edytuj kod ]

W 1959 uzyskał dyplom z zakresu dyrygentury w Pa?stwowej Wy?szej Szkole Muzycznej w Warszawie w klasie Bohdana Wodiczki . W 1964 odbył kurs dyrygencki u Franco Ferrary w Wenecji ^[1] . W 1958 jako student IV roku, rozpocz?ł prac? jako dyrygent w Teatrze Muzycznym w Gdyni i z t? scen? wspołpracował do 1961, w latach 1961-1969 pracował w Teatrze Wielkim w Warszawie ^[1] , a w latach 1964-1970 rownocze?nie w warszawskim Teatr Komedia (najpierw jako dyrygent, a od 1967 tak?e jako dyrektor muzyczny ^[3] .

W latach 1969?1972 był dyrektorem i kierownikiem artystycznym Opery w Poznaniu . W latach 1972?1973 pracował w Telewizji Polskiej w Warszawie w Naczelnej Redakcji Muzyki, gdzie doprowadził do realizacji filmu Jutro według dramatu muzycznego Tadeusza Bairda . Film ten zdobył w 1974 głown? nagrod? - ?Złot? Palm?” na festiwalu Interwizji .

W latach 1973-1981 - dyrygentem i kierownikiem muzycznym Teatru Wielkiego w Warszawie ^[1] . W 1975 r. dyrygował polsk? prapremier? opery Krzysztofa Pendereckiego ?Diabły z Loudun” . Cz?sto koncertował w kraju i zagranic?. Dokonał licznych nagra? dla Polskiego Radia . W 1979 i 1981 r. wystawił w Tokio kolejno dwie opery Stanisława Moniuszki : ? Straszny dwor ” i ? Hrabin? ”. W sezonach 1981?1983 kierował Filharmoni? w Olsztynie ^[1] .

W latach 1984?1988 był dyrektorem artystycznym Filharmonii Pomorskiej w Bydgoszczy ^[1] . Zadebiutował 12 pa?dziernika 1984 r. uwertur? do opery ?Moc przeznaczenia” G. Verdiego, poematem symfonicznym ?Co słycha? w gorach” F. Liszta oraz koncertem skrzypcowym a-moll A. Dvo?aka. 7 lutego 1986 r. zaprezentował ?wiatow? prapremier? opery bułgarskiej kompozytorki Jivki Klinkovej ?Cyryl i Metody”, co przyniosło spory rozgłos zagraniczny. Dzi?ki jego staraniom Bydgoszcz była trzecim polskim miastem (po Wrocławiu i Krakowie), w ktorym zabrzmiało ?Requiem polskie” Krzysztofa Pendereckiego (1987). W latach 1984 - 1988 wspołpracował tak?e z oper? w Skopju jako dyrektor artystyczny i dyrygent ^[1] .

W latach 1988-1990 był dyrektorem Orkiestry Polskiego Radia w Warszawie, w latach 1990-1996 był zwi?zany z Warszawsk? Oper? Kameraln? ^{[1] [3]} .

Od 1986 był wykładowc?, od 1992 do 1995 profesorem Akademii Muzycznej w Warszawie ^{[1] [3]} .

Jako członek Towarzystwa Miło?nikow Muzyki Moniuszki był inicjatorem nadania dworcowi Warszawa Centralna imienia Stanisława Moniuszki ^[4] .

W 2010 został odznaczony Srebrnym Medalem ?Zasłu?ony Kulturze Gloria Artis” ^[5] .

Zmarł 28 lutego 2017 roku w Warszawie. Pochowany w Alei Zasłu?onych na Cmentarzu Wojskowym na Pow?zkach (kwatera G-tuje-33) ^[6] .

Przypisy [ edytuj | edytuj kod ]

Bibliografia [ edytuj | edytuj kod ]

• Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Edycja 3 , wyd. Interpress, Warszawa 1993, s. 504
• Pruss Zdzisław, Weber Alicja, Kuczma Rajmund: Bydgoski leksykon muzyczny. Kujawsko-Pomorskie Towarzystwo Kulturalne . Bydgoszcz 2004, str. 397-398
• Mieczysław Nowakowski , [w:] Encyklopedia teatru polskiego (osoby). [dost?p 2021-04-08]   .