Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Manolis Kalomiris
,
grec.
Μαν?λη? Καλομο?ρη? (ur.
14 grudnia
1883
w
Smyrnie
, zm.
3 kwietnia
1962
w
Atenach
) ?
grecki
muzyk
i
kompozytor
.
Pochodził z rodziny greckiej, osiadłej w
Azji Mniejszej
. Pierwsze lekcje muzyki pobierał w Smyrnie. W latach 1894?1899 studiował w Atenach (pod kierunkiem Timoteosa Ksantopulosa), nast?pnie w
Stambule
, a w latach 1901?1906 w Gesellschaft der Musikfreunde w
Wiedniu
. Po uko?czeniu studiow pracował jako nauczyciel muzyki w
Charkowie
, zanim osiedlił si? na stałe w Atenach. W 1908 po raz pierwszy wyst?pił przed publiczno?ci? ate?sk?, na koncercie zło?onym z jego utworow. W latach 1911?1919 był nauczycielem w szkole muzycznej ucz?c teorii muzyki, harmonii i gry na fortepianie. W 1919 zało?ył Konserwatorium Helle?skie, ale w 1926 je opu?cił by utworzy? Konserwatorium Narodowe. Autor serii podr?cznikow z teorii muzyki.
O?enił si? w czasie pobytu w Charkowie (?ona Chariklea Moschu). Corka Kalomirisa, Krino (1913?1982) była znan? w Grecji pianistk?.
Tworczo?? kompozytorska Kalomirisa obejmuje kilkadziesi?t dzieł, w tym pi??
oper
, trzy
symfonie
, koncert fortepianowy, koncert skrzypcowy, a tak?e inne utwory symfoniczne i pianistyczne.
- 1916:
Budowniczy
(Πρωτομ?στορα?)
- 1939:
To dachtilidi tis manas
(Το δαχτυλ?δι τη? μ?να?)
- 1945:
Anatolia
(Ανατολ?)
- 1950:
Ta zotika nera
(Τα ξωτικ? νερ?)
- 1961:
Konstantyn Paleolog
(Κωνσταντ?νο? Παλαιολ?γο?)
